mouwen!
HET HANDELSREGISTER.
de
Wylveringem-Vinkem.
om
aan
het geheim der Al-
veringemsche vergaderingen op?
zijde weet
en danste
Kamiel Vandamme
Fabriekswacht kwam
EESEN.
Op Zondag 2, Dinsdag 4 en Zon
dag 6 September 1945, telkens te 6 u.
zullen optreden „De twee Michels
van Torhout” bij Odiel Maeckelberghr
Café „De Kroon” Markt, 6.
Zang, Operetten, Trio’s, Potpourie,
Schetsen enz., met zijn prachtig or
kest. 3 1/2 u. lachen.
Echte kermisvreugde. Begin om 6
uur stipt.
Vergaderingen.
Een lezer uit deze door Cyrlel Ver-
schaeve en zijn handlangers besmet
te gemeente stelt ons een heele serie
vragen en deelt ons tevens één én
ander mede.
Zou het waar zijn dat er in den
tijd bij een ambtenaar of gewezen
ambtenaar lederen Vrijdag vergade-
ALVERINGEM.
„Het Verleden weze ons een. Les”.
Wie herinnert, zich nog. den be
zettingstijd? Ongetwijfeld, iedereen,
met uitzondering, natuurlijk van die
zwarten, die er een kruisken zouden
willen over maken.. „Gedane zaken
hebben geen keer; wat voorbij is, is
voorbij. Degene, die steeds geneigd
is oude koeien uit de gracht te halen,
geeft het bewijs, een kleinzielig
mensch te zijn,, ’’redeneert, een me-
deknecht van. den verloren vijand
Zulk een heerschap verliest uit het
oog, dat hij, die niet meer in de te
kortkomingen van vroieger hervallen
verleden moet terug-
v.ergelijking mee moet
begrijpen
gewezen handlanger
den bezetter verlangt, dat die
doodgezwegen worden.
PERVIjZE.
Ge moet maar durven...
Onlangs werd. er. een aanhoudings
mandaat uitgevaardigd tegen den
persoon van Renétje, vroeger woon
achtig in. de Diksmuidestraat. De
vogel was echter gaan vliegen toen,
men hem wilde grijpen. Hier of daar
was hij eventjes neergestreken, maar
van aanhouden was geen spraak. Zijn
vleugelen sloeg hij eens open te Roe-
selare dan eens. te Kortrijk tot dat hij
ze eens opensloeg in Schoorbakke
gezeten in een mooie taxi met
naast hem zijn verraderlijke levens
gezellin. Zij gingen naar een kleine
hoeve bij een zekeren De win,. Het eer-
_ste pak moest door de tusschenkomst
heel goed van vriend Medard, brievenbesteller
overgebracht worden aarf makker
Remi. Het verwonderde iedereen dat
Renétje het zoo ver durfde wagen,
zonder eenzelvigheidspapieren, ver
mits hij moest dood zijn volgens de
registers van de gemeente.
Maar het ei brak en het kuiken
kwam er uit. Hij was terug in vrij
heid, zijn aanhoudingsmandaat was
ingetrokken. Het is dan ook geen
wonder dat Cyrieltje en lange Albert
blijven loopen. De drie grootste ver
raders van ons dorp loopen nog vrij.
Het is te hopen dat Minister Grégoire
er anders, over denkt als men eens na
gaat dat Renétje een der grootste pro
pagandisten, een der grootste zolen-
likkers van den bezetter is geweest en
daarbij nog een recruteerder voor het
Oostelijk front. Renétje is in vrijheid,
hoe is het mogelijk dat zijn mandaat
ingetrokken werd. Is het misschien
omdat hij de gemeente verlaten heeft
met pak en zak dat hij vrij mag rond
loopen, Neen!! Zijne verdiende straf
mag hij evenals zijne spitsbroeders
niet ontloopen. Wij verleenen hun
geen rust. Zij hebben te veel kwaad in
onze parochie berokkend. Zij hebben
te veel „kleinen” door hun beloften
en hun invloed in het verderf gestort.
Boeten moeten ze.
Zoo wij het goed voor hebben, zou
Madeleintje een jaar „pot” gekregen
hebben in plaats van 3 maanden
voorwaardelijk. Een kleine belooning
voor haar schoon verraderswerk. Pro
ficiat!
Van verschot moét zij door den ge
neesheer onder handen genomen wor
den. Dit gebeurt misschien als de h.h.
van het gerecht het willen gelooven.
Volgens betrouwbare inlichtingen
zijn er nog zwarte inwoners bereid
ons dorp in eer te verlaten. Of ze
BERECHTIGD langs ons staat, wordt hierin zullen slagen is een ander paar
hem de kans gegeven er zich weer
bovenop te werken. Grooten en klei
nen: zij, diezich aan ons volk ver
grepen hebben, moeten een RECHT
VAARDIGE en DEGELIJKE straf
ondergaan, anders wordt het een
kaakslag voor hen, die vielen in den
strijd voor de bevrijding van het land,
voor hen, die ginds in het land, dat er
meest prat op ging aan het hoofd
der beschaving te staan, den martel
dood zijn gestorven, die de verbon
denheid aan hun land met den prijs
van hun bloed bezegelden.
Beste patriotten van Alveringem,
gij zult mij misschien het verwijt
toesturen, dat ik eigenlijk over Uwe
gemeente niet heb gesproken. Vol
gende week ‘zult U mij dat niet
moeten verwijten, ik steek dan van
wal met mijn bijdrage: „Het waren
leugens”.
„De Stem van het Geweten”.
ringen plaats grepen? Al wat zwart
was ging er heen en de „politiedienst”
werd verricht door iemand die er
iets van kende, samen met zijn doch
ter, die zich in een Mofsch geschenk
je mag verheugen.
De gewone bezoeken waren allen
drager van een „Nachtpassierschein”.
Niet te verwonderen dat men in
dit huis, benevens twee duizend
fïesschen wijn en 500 kg. bloem, nog
heel wat andere lekkere beetjes
vond.
Na de bevrijding zouden er nogz
vergaderingen geweest zijn op
dorpsplaats.
Wie lost er
STADE N.
Gestraft. -
V.N.V.-ër en
voor den Krijgsraad te leper en kreeg
6 jaar zware hechtenis én levenslange
ontzegging van alle rechten-
Eier Johanna. „Realist” zond
aan ons blad een bijdrage oifer Eier
Johanna. Dat ze in ’t jaar ’42 als een
Duitsche adellijke dame paradeerde
met een mof aan haar
iedereen. Zij huppelde
van pret en leerde zingen en marchee-
ren. Niet waar Maar ze deed ook
aan turnen in badkostuum op Wiés-
ten’s hof. Dat zeging leeren dansen
in ’t Roeselaarsch „Vlaamsch Huis”,
dat lijdt geen twijfel, ze moest toch
haar geliefde „eierfretters” al dan
send kunnen opdienen als ze serveu
se was. Johanna stond natuurlijk in
de beste verstandhouding met Maria
„taarte”, die op ’t drooge zit. Maar,
wat kijkt Johanna zwart? Ze ziet er
duister en vuil uit en geheel gesteld
om hier te verdwijnen. Dat is realis
me
hier allemaal kwijt geraken dan wa
re dat idealisme. Wat zegt de com
pagnie van Realist daarvan? Allo tot
de naaste gelegenheid.
In een vorig nummier hadden we
"het over de afschaffing van het han-
delsregister. Dit bleek niet heelemaal
juist te zijn hoewel de nieuwe rege
ling IN FEITE zal overeenstemmen
met wat we schreven.
De h. Van Acker, eerste minister
liet in het parlement weten dat
iedereen zich in de toekomst in het
handelregister zou mogen laten in
schrijven, mits het voorleggen van
een bewijs van burgertrouw. Voor-
loopig wordt alleen nog een vergun
ning vereischt van het ministerie
van economische zaken, voor zoover
het den verkoop van gerantsoeneer
de waren betreft.
De nieuwe regeling zou over enke
le weken in voege treden.
De inschrijvingen moeten gebeu
ren op de griffie van de handels-
rechtbank (bij ontstentenis: recht
bank van eersten aanleg), van het
gebied, waarin de gemeente gelegen
is, waar het bedrijf uitgeoefend
wordt.
I
Te Wulveringem werd op Dinsdag
15 Augustus een rouwdienst gecele
breerd ter nagedachtenis van Roger
ANSEEL, géboren te Wulveringem,
op 22 October 1922 en doodgemar
teld in het folterkamp van Buchen
wald op 5 December 1944. Geweldig
veel volk had er aan gehouden
een laatste hulde te brengen
hun dorpsgenoot. Wij nemen hier
ook de gelegenheid te baat om den
h. 'Jozef Hoste voor een edel gebaar
te bedanken- Hij heeft namelijk zijn
dorschmachine een paar uren doen
stilhouden om zijn werklieden gele
genheid te geven om de huldiging
bij te wonen.
Wij laten hier den tekst volgen
van de reden uitgesproken bij het
gedenkteeken van de oudstrijders
1914-T8.
Reds van den heer Marcel De-
schilder, w.n. postontvanger en gewe
zen lid van den Weerstand:
wil, tot het
gaan, er een
maken. Wij
waarom een
van
oorlbgsj aren
Op ZIJN geweten ligt de: misdaad,
dat duizenden en. duizsndien van het
puike van ons volk, in Duitschlands
folterkampen terecht zijn gekomên;
ik zeg het „puike” van ons volk,,
want ik stel me de vraag wat vergt
er meer opoffering van den mensch,
waar is er meer moed toe noodig: of
met den vijand mee te heulen, of,
er. zich afzijdig van te. houden?
Wij vergeten het verleden niet,
omdat de afrekening slechts ten
halve is uitge.voerd. Wat gebeurde
er na 1914-18? Zij, die zich aan
anti-vaderlandsche daden schuldig
hadden gemaakt, kregen een kleine
straf; zacht ging men met hen te
werk, het. principe. huldigend: met
één druppel honig kan men meer
bewerkstelligen dan met een geheel
vat zuren azijn. Een goeie twintig
jaar verliepen, 1940 figureerde op
den wandkalender wat had die
toegeeflijkheid voor gevolg gehad;
in -plaats van enkele honderden,
reikten nu enkele tienduizenden den
overweldiger de broederhand. Wat
heeft 1914-T8 ons geleerd? Dat door
zachtheid het verraad in het land
gekweekt wordt. In alle landen van
Europa is de nieuwe orde doorge
drongen. heeft de Duitscher zijn
woord ;en zijn leer achtergelaten,
heeft hij zaadvelden aangelegd. Laat
men dit zaad tot ontkieming komen,
laat men het gedijen, dan belooft
het voor hem een rijken oogst t»
worden voor het nationaal socialis
me. Zoolang de wortels van het on
kruid in den grond zuigen kunnen,
zal het bloeien en zich verveelvou-
en. moesten we dat zwart gespuis^igen, zoolang de verrader GELIJK-
niet een
(Wordt voortgezet.)
9
i de
benauwende
Achtbare Familie, de
PLECHTIG HULDEBETOON.
Achtbare Ouders, Achtbare Familie,
MEVROUWEN, MIJNHEEREN,
In veel gezinnen te Wulveringem was
hij, aan de gevolgen
bezweken
Roger Anseel, gij zijl gevallen als een
held, voor vaderland eïi vrijheid. Door de
Moffen weidt gij opgemerkt als een vurig
patriot, die geen dwingelandij dulden.
Hun haat tegen al wie geen slaaf of een
verklikker wou zijn, leidde er hen toe ze
naar het concentratiekamp te sturen.
Hun blinde woede dreef U naar den roem
rijken doodWij zullen er Voor zorgen dat
Wulveringem zulks niet vergeet, zoo min
alls de gansche streek of het heele land.
Het offer, door onzen vriend RogerAn
seel gebracht, moet een spoorslag zijn vóór
ons allen, die uit dezen oorlog heelhuids
kwamen om alle betwisting en meenings-
verschillen bij t^, leggen eendrachtig samen
te werken, voor de grootheid van het va-,
derland, het vestigen van een dilhrzamen
vrede en de verdwijning van lederen vorm
van vrijheidsverklaring.
Geachte Ouders en Familie, wij begrijpen
uw groote droefheid en zien in dat ijdele
troostwoorden maar weinig kunnen baten.
Moge pns aller medevoelen een balsem
op uw wonden zijn alsook de verzekering
dat uw geliefde gestorven is, voor een
grootsch ideaal, met in zijn brekende oogen
een laatste weerglans van zijn verre dorpje,
met de beminde wezens, doch ook de weer
kaatsing van 'den dageraad der vrijheid, die
zelfs in het gruwelijke Buchenwald reeds
zichtbaar was.
Hij is gestorven met het besef.dat zijn
vaderland zijn familie en zijn vrienden reeds
van den Duitschen knoet verlost waren.
Beste VrienJ Reger, wees overtuigd dat
ge in onze harten zult blijven voortleven,
evenals de herinnering voor wat U voor de
vaderlandsche zaak hebt gedaan.
Goede vriend Roger, vaarwel en rust in
vrede
gemeenten steeds
familiekring de
die zoo lang ledig geble
ven was.
Het ontdekken van de ondenkbare gru-
welen in de folterkampen over den Rijn,
kon niet anders dan den gemoedstoestand
beïnvloeden van dezen die' Roger Anseel hun
■I genegenheid toedroegen en hun onrust nog1
ondragelijker maken. En toen kwam plots
de zekerheid als een donderslag bij helde
ren hemel. De nijpende twijfel was wegge
nomen om plaats te maken voor een gevoel
van benauwende leegte en mateloos' ver
driet.
Op 26 Juli 1945 lieten de diensten van het
Roode Kruis weten, dat Roger Anseel over
leden was in het gruwelkamp Buchenwald,
den 5 December 1944.
Onze vriend werd den 19 Januari van het
be wijdingsjaar 1944 gedeporteerd en te Dus
seldorf aan het werk gezet als „postarbei-
der”. Zijn gedrag was echter dit van een
waren Belg en door zijn vaderlandschliefde
werd hij voor de Duitschers -een „onge-
wenschte”. Het gevolg er van was dat hij
de'ni 15 September 1944, enkele dagen na
de bevrijding van zijn geliefd Wulveringem
en het grootste deel van ons vaderland, door
de S.S. monsters werd weggevoerd naar een
onbekende bestemming.
Een „onbekende” bestemming 1 Wij we
ten maar al te goed wat zoo iets beteekent,
wanneer het uit een Moffenmond komt
Sindsdien hebben wij die bestemming
uiaar al te goed gekendHet afscliuwelijke
Buchenwald!
Meer dan elf maand na zijn gedwongen
vertrek naar het vervloekte Hitlerland, was
4e grootste folteringen, den dood ingaan.
Bn gij, Houthulstenaars, trouwe strijdmak
kers van het 12e uur, vergeet uw Michel niet,
en strijdt manhaftig en fier voor een uit
eijn puinen verrezen vaderland.
Immers, door wie wordt het vaderland
bemind, gediend en verdedigd? Door die
Vlaamsche Helden, die voor de vrijheid van
faun land, hun bloed vergoten hebben; door
dat Belgische volk, dat dagelijks nog be
reid is tot die slachtoffering door de zonen
ran dat Belgische volk, die misschien mor
gen, als het zou noodig zijn, goed en bloed
rullen slachtofferen, voor ’t behoud van:
„Ons Vader'and, Onze Vrijheden en Onze
(Onafhankelijkheid”
Achtbare Ouders, Achtbare Familie, de
schrikkelijke slag, welke zoo pas uw hart ge-
iroffen heeft, slaat u niet alleen,... met U
weenen de bewoners van Houthulst, met U
«Chten zij zich allen zoo diep getroffen. Al
a^n strijdmakkers en vrienden, buigen hier
ïiep voor de nagedachtenis van dezen MAR-
l BLAAR en drukken hun innige deelneming
aan de beproefde familie I
er
I onrust tijdens de donkere, oorlogsjaren. Was
niet een geliefd wezen in het vervloekte
nazi-land, blootgesteld aan de vervolgingen
van een gewetenloozen vijand en helaas!...
vaak ook aan de jammer genoeg nóód-
I zakelijke bomaanvallen van het geallieerde
riiegwezen?
Doch de vreugde keerde allengs weer,
J waar vroeger verdriet heerschte. Een na
een kwamen onze jongens immers terug,
met open armen door de bevolkirtg ontvan
gen Alleen in het gezin ANSEEL bleef
tergende onzekerheid voortduren en
werd grooter naarmate de weggesleepten uit
Wulveringem en andere gemeenten steeds
talrijker ..in hun familiekring de plaats
kwamen innemen,
van den nazi-terreur
