Sport.
geen sportver
het
MEN.
F. W.
’’Schein-
heeft ze
Verantwoordelijke Uitgever: F. Willemyns, namens
O.F. Diksmuide (Pers en Propaganda)
in ’t ver
incident
betering op stoffelijk en zedelijk gebied zoomaar ge
lijk het Hemelsmana in den schoot zullen worden ge
bracht. Neen waarde Colega 1
Daarom zijn enkele mannen tot het besluit geko
men de belangen der veldwachters met al de levens
vreugde waarover ze beschikken te verdedigen, en al
dus voor de veldwachters een toekomst te bezorgen,
den mensch waardig.
De leiders van deze organisatie zijn geen onbeken
den in dén politie wereld hun jaren dienst en hun
broederlijken omgang met hun onderhoorigen, staan
er borg voor, dat de leiding in goede handen berust.
De een is den veldbrigadier M. Cornet uit St. Niklaas
de andere is een politie Commissaris uit Antwerpen,
deze organisatie zal den naam dragen van (Rijkspo
litie Corps) en zal zoowel de rijkswacht als stadspoli
tie en veldwachters groepeeren.
De leiding streeft er naar (en dit zal binnenkort
een voldongen feit zijn) om in het ministerie een
rechtstreekschen vertegenwoordiger te hebben, die
hem met niets anders dan politiezaken heeft in te
laten. Ook de eenmaking der wetten zal worden door
gevoerd; mits natuurlijk inachtneming der dienst
jaren, alsook om door den staat in plaats van door de
gemeente betaald te worden.
Om dit tot een goed einde te brengen hopen wij
ook op Uw medewerking te kunnen rekenen en wen-
schen derhalve u als een volwaardig lid te mogen in
schrijven. Den prijs bedraagd 5 frank per maand te
voldoen naar keuze.
Gij zult misschien oordeelen dat de bijdragen wat
hoog gesteld zijn maar; wat is tenslotte 5 frank per
maand als men er zeker van is dat onze belangen op
een .redelijke mannier worden verdedigd en aldus een
betere toekomst te gemoet kunnen zien.
Daarom stuur ik Uwaarde collega, een inschrij -
vingsformulier en bid derhalve u het na invulling en
onderteekening aan mijn adres terug te sturen, waar
voor dank.
Om te sluiten bieden we nogmaals onze veront
schuldigingen aan voor het geval van Zondag verle
den. Eens zal de tijd komen - en die tijd is dichtbij -
dat alle sportliefhebbers met fierheid zullen ópkij
ken naar hun glorierijke club.
Tot spijt van vele sportliefhebbers had er Zondag
11. geen voetbalmatch plaats. Nochthans hadden we
met de stellige verzekering een prachtige match
aangekondigd tusschen een keurploeg van Diksmuide
en een selectie Veurne-Ambacht. Niets is ervan in
huis gekomen.
Een twintigtal „zwartjes” hadden heel braafjes en
vol bescheidenheid het terrein tot een beteren staat
herschapen. We waren er tegenwoordig toen die lieve
„Leute” van de Nieuwe Orde het onkruid verwijder
den. Waarachtig plezierig om zien. Er waren er onder
hen die destijds, toen de moffen nog heer en meester
kraaiden in ons verdrukt landeken, een bruin pakje
droegen ten teeken van vrij willigen arbeidsdienst.
Ze kregen een spade in de hand en met veel dapper
heid waren die helden aan den gang, maar... deze
keer niet voor de Herren Nazis, wel voor ons. Hoe goed
reeds op zichzelf gevoelden we die zoete weerwraak
Om terug te komen tot ons voetbal, danken we deze
harde sportman die ons bijzonder geholpen heeft bij
het in orde stellen van het terrein.
De ploeg van Diksmuide stond voltallig en in regel
op het groene veld enkele minuten vóór den aanvang.
De tegenstrever verscheen met de groote som van
drie heele spelers, zoo beweerden ze tenminste al be
merkten we er slechts één. Vol geduld doch zonder
veel hoop wachten we de komst der overigen, toen er
plots een brief opdaagde. Het .was weerom zoo laat:
onmogelijk de match te doen doorgaan. Onze inspan
ning werd aldus niet beloond om toch eens een mooi
sportvertoon tot stand te brengen. Met een gevoel van
schaamte kondigden we dit treurig nieuws aan het
publiek. Voorwaar, een beste reklaam voor ons! Fout
hadden we er niet aan. We bieden dan ook onze op
rechte verontschuldigingen aan alle sportmen die
bij dit incident aanwezig waren.
Voor Zondag toekomend heeft er
maak plaats.
Zonder bijzonder garantie zullen we
volg niets meer inrichten. Dit spijtig
weze dus een les in de toekomst, al dragen we er in
't geheel geen schuld aan. Voor het oogenblik mo
gen we nog niet denken aan een voetbalclub in Dik
smuide, gezien de tijd nog niet rijp genoeg is wegens
het voortduren van den oorlog, wel een samenstel
ling van elf spelers.
En dan nog moeten we een vergunning verkrijgen.
Een sportman-uit de oude klas en die zijn de beste-
heeft ons deze week er attent opgemaakt voor de mo
gelijkheid van een match met onze Engelsche kama-
raden. We hopen aan de spoedige verwezenlijking van
dit mooi initiatief.
Intusschen hoog de Harten.
Den Sectorleider voor Diksmuide
DECEUNINCK Albpric
Veldwachter te Beerst.
De fouten zijn voor rekening van garde.
Na Deceuninck hadden we een gesprek met
liefste kind uit z’n gemeente: Alice.
Ze was ongelukkig een beetje ziek en we vonden
haar dus te bed. Ze voldeed niettemin graag aan
onze nieuwsgierigheid:
Reeds vóór den oorlog was ze lid van het V.N.V.,
maar ze hield zich niet bezig met politiek. ZE GE
LOOFT dat ze gedurende den oorlog ook lid was van
DE VLAG, maar ze heeft nooit betaald. Dat deed in
haar plaats Vandekerckhove (vader) uit Eesen. Deze
filantroop betaalde ook het lidgeld voor DE VLAG
voor andere jonge meisjes, o.m. voor Rachel (zuster
van Alice)de gezusters Br., uit Eesen, enz.
De feldgendarmes waren geen klant in de café te
Beerst, wel de Duitsche tolbeambten, door het volk
’’Scheinepakkers” genoemd. Alice was er goed mee
bevriend, wat geen doodzonde is. Vooral een zekere
Josef Schütze, uit München, viel in haar smaak, zon
der dat men hier van verliefdheid of verloving kon
spreken, alleen een ’’boontje’!....
De ’’Scheinepakkers” waren goede klanten omdat
haar zuster1 daar twee jaar heeft gewerkt.
Dank zij haar ’’relaties” heeft Alice, op
gebied” veel menschen geholpen. Daarom
recht op onze eeuwige dankbaarheid.
