Eensgezindheid.
Hoever staan wij nu!
zal men zeggen: de Belgische grondwet verbiedt de
verbeurdverklaring van goederen! Inderdaad, doch
wij voegen er bij dat er echter één uitzondering voor
zien wordt: HET VOORWERP WAARMEDE EEN
MISDAAD VOLTROKKEN WORDT OF WERD, MAG
WEL GECONFISCEERD WORDEN. En is een fabriek
die voor den vijand werkte, die wapens fabrikeerde
om onze jongens en onze bondgenooften neer te koge
len, soms geen VOORWERP WAARMEDE TALRIJKE
MISDADEN VOLTROKKEN WERDEN? Met advoca
tenstreken kan men misschien probeeren iets derge
lijks te weerleggen: „het is een slechte interpretatie
natuurlijk” zal „men” beweren, doch ze is in ieder
geval de logische!
Ons leger wordt weer opgericht. Akkoord,
ger zal in 1945 strijden tegen Duitschland
schien (wij hopen het!) tegen Japan. Maar
actie van ALLEN tegen
De oorlog is nog niet gedaan. Het past dus dat alle
Belgen eendrachtig samen werken om hem, aan de
zijde van de bondgenooten, tot een goed einde te
brengen. Tijdens de bezetting hebben we in de
illegaliteit gewerkt zonder onze medestrijders te ken
nen. We wisten niet zoo het geloovigen of ongeloovi-
gen waren, katholieken of kommunisten, liberalen of
socialisten. We kenden elkaar slechts onder een
schuilnaam: alleen wisten we dat er bij onzen makker,
zooals bij ons, een hart klopte voor de verdediging
van he t land.
Doch de Duitschers hadden pas onze stad of onze
gemeente verlaten, toen we, nevens de plakbrieven
die de bevrijding verheerlijkten, er andere zagen die
ons opriepen om aan te sluiten bij dit of dat syndi
caat, om naar de meeting van Meneer Pier of Meneer
Paul te gaan luisteren, om zich bij de partij X of de
partij Y te laten inschrijven.
Zeker, België is een democratisch land en iedereen
mag er vrij propaganda voeren voor wat hij meent
de goede zaak te zijn. Doch men kent een vrij man
juist aan de manier waarop hij van de hem toege
kende vrijheid gebruik maakt. Hetzelfde geldt voor
organisaties en partijen. En zou het niet prachtig zijn
thans VRIJWILLIG, en dit geldt voor iedereen, tij
delijk en gedeeltelijk geen gebruik te maken van wat
ons in volle rechtvaardigheid toegestaan wordt, om
er later des te beter te kunnen van genieten? Verge
ten wij den lijnvisscher niet die een klein vischje of
fer1); om een grooten snoek te vangen! En past het
niet, in deze harde tijden, een sourdine op de partij
politiek te zetten? Wij zijn er van overtuigd dat geen
enkel gezond denkend kiezer het een partij ten kwa
de zal duiden zoo ze thans haar propagandistische
actie tot het minimum herleidt, maar dit integendeel
zal weten te waardeeren.
Ook op dezen ©ogenblik mag en moet er politiek ge
voerd worden, doch liefst geen PARTIJPOLITIEK, wel
NATIONALE POLITIEK. Er zijn inderdaad zekere
punten die op het programma van iedere ware BEL
GISCHE partij moeten voorkomen. Naar de verwe
zenlijking er van mag, kan en moet dus gestreefd
worden door ALLEN, en dit OOK NU. Boven de partij
en staat de natie. Men vergete het niet! De zuivering
voltrekt zich veel te langzaam. Dat ALLE partijen
het hunne bijdragen om hierin verbetering te bren
gen. De economische collaborateurs, die voor de
groote meerderheid niet geïterneerd zijn, beginnen
reeds „zaakjes” te doen voor de verbonden legers.
Schreef een blad niet enkelen tijd geleden, dat deze
menschen thans als lijfspreuk hebben: „business is bu
siness” en enkele maanden geleden: „Geschafte sind
Geschafte”. Geld heeft immers geen kleur! En moe
ten werklieden, die zich tijdens de bezetting dapper
gedragen hebben, onder de bevelen staan van mof
fenleveranciers! Daarom moeten deze fabrieken wor
den aangeslagen en door anderen uitgebaat. Maar,
Ons Ie-
en mis
waar
blijft de grootsche actie van ALLEN tegen de
„naphtalines”, tegen deze officieren, die in 1940 met
hun eigen auto’s - het was een uitzondering - of deze
van het leger - algemeene regel - met hun vrouw of
maitresse of hun kinderen naar Frankrijk vluchten,
in plaats van bij hun mannen te staan in de vuurlijn?
Want hebben we zoolang gestreden om thans
ZULKE MENSCHEN aan ons hoofd te hebben? Dit
beletten is nationale politiek en is werk voor IEDE-
REN Belg, wat hij voor de rest ook weze!
Zoo we eerst geen grooten kuisch houden, zijn alle
andere hervormingen pleisters op eèn houten been!
En dit alles mag niet het werk zijn van één partij of
,één groep.
Laaft ons hand in hand strijden, niet tegen elkaar
maar tegen den vijand, opdat we later ook hand in
hand voor een beter België zouden kunnen ijveren.
F. WILLEMYNS.
ZONDAG 3 DECEMBER 1944.
Ie JAAR. Nr. 11.
PRIJS ÉÉN FR.
De Vrijheldsgalm
WEEKBLAD
Orgaan van het O.F. Regionaal Comité Diksmuide
Lees de dagbladen en ge zult zien welken laster verspreid
wordt aan het adres van den Weerstanddit maakt dat al diege
nen die gedurende 4 jaar gestreden hebben met den slag ko-
munisten zijn geworden. In den weerstand zijn zoowel katholie
ken als liberalen zoowel socialisten als kommunisten vertegen
woordigd,, en hebben allen het hunne 'bijgedragen voor het wel
zijn van het Vaderland. Bij zijn aansluiten werd aan geen enkel
man gevraagd tot welke partij hij behoorde. Slechts datgene
teldehet Vaderland te dienen. Omdat wij het gediend hebben,
zijn wij kommunisten geworden; al goed en wel, maar waarom
maakt men zich zoo bezorgd, over den weerstand in onze hooge-
re kringen? Waarom zijn zij zoo bang? Vinden zij misschien dat
er nog te veel van hun vriendjes onder beschuldiging staan, en
dat met het verdwijnen van den weerstand het gemakkelijker zal
gaan hunne zwarte vriendjes te redden? Er wordt ons ook ten
laste gelegd te veel aanhoudingen te hebben gedaan, en in den
blinde te hebben geslagen. Integendeel, nog veel aanhoudingen
moeten gedaan worden; het gerecht is overrompeld. Welk ge
recht
Sedert bijna 3 maand zijn onze politiekers wederom uit
Londen terug en tot heden hebben wij weinig of niets van hunne
daden gezien tenzij.... de ontwapening van den weerstand. De
gerechtelijke commissies moeten nog samengesteld worden; de
verbetering in bevoorrading laat op zich wachten. En waar
