De Vrijheidsgalm
PRIJS ÉÉN FR.
Ie JAAR. Nr 12.
ZONDAG 10 DECEMBER 1944.
Toekomstmuziek.
Orgaan van het O.F. Regionaal Comité Diksmuide
aan
men
WEEKBLAD
fë
Er verscheen voor den oorlog een weekblad onder
den titel ”De Poperingenaar”. Wij kunnen aannemen
dat het blad zelf geen anti-nationaal karakter had,
alhoewel het gedrag van den uitgever dit was van
een slechten Belg.
Inderdaad, alhoewel op geen V.N.V. lijst ge
kozen, ging de heer Sansen hand in hand met
de Vijanden van België in den gemeenteraad van Po-
peringe en hielp hun leider, advocaat Deschryver,
een schepenzetel. Men zal ons opwerpen dat
vóór den oorlog niet wist dat het V.N.V. in
dienst stond van de moffen. Dat een eenvoudige
jongen zich terzake liet bedriegen, kunnen wij be
grijpen, maar iemand die zijn heele leven aan poli
tiek heeft gedaan had een steenezel moeten zijn
om niet te weten dat het V.N.V. sinds 7 jaar vóór
het uitbreken van het huidig conflict in dienst der
nazi’s stond.
Men lierinnere zich de beroemde ’’Nieuwe Marsch-
richting” destijds door Staf met den baard afgekon-
digd en waarna dezen die WARE VLAMINGEN waren
ONMIDDELLIJK de partij met KLANK verlieten!
Dat gebeurde toch vóór 1940!
Veel erger dan de leden van het V.N.V. waren dezen
ze mochten behooren rot om het even welke groep „T..
der concentratie? Wilden ook zij de katholieke partij
j en de katholieken niet aan den wagen van de mof
fenknechten binden? Na Mei 1940 was niemand ver
wonderd dat ”Het Algemeen Nieuws” door dezelfde
aandeelhouders tijdens de bezetting werd uitgegeven.
En natuurlijk werden, na de bevrijding en weep.
DOOR DEZELFDE AANDEELHOUDERS ”De Stan
daard” en ”Het Nieuwsblad” OPNIEUW OP DE
MARKT GEBRACHT. En ”De Toekomst” vindt aller-
normaalst dat deze kranten verder verschijnen en
quasi-openlijk de vijfde kolonne onder hun bescher
ming nemen! Wij drukken er op dat deze bladen
NIET GESTOLEN waren, zooals ”Le Soir”, ”Het Laat
ste Nieuws”, ’’Vooruit” en misschien nog andere. Nog
iets: ”Le Soir” en ”Het Laatste Nieuws” hadden on
middellijk na de bevrijding een belangrijke stock
papier. Liever dan dit papier ALLEEN te gebruiken,
verdeelden ze het onder alle Brusselsche bladen.
Wij veronderstellen dat ook het beruchte ’’Algemeen
Nieuws”, oorlogsuitgave en voortzetter van ”Stan-
daard-Nieuwsblad”, papier moet hebben in stock ge
had. En wij veronderstellen er bij-dat de Standaard-
menschen, die heel practische lui zijn, als volgt zul
len geredeneerd hebben: dit papier werd door de
heeren Moffen gegeven om hun kreaturen en propa
ganda te dienen. Wij hebben dus het ontegenspre
kelijk' recht dit papier voor ons alleen te houden,
daar wij in dezelfde richting verder werken. We kun
nen dus de mannen van ”De Standaard” zeker geen
gebrek aan logica verwijten! En misschien is ”De
Toekomst” ook op dat .gebied absoluut akkoord met
de Standaardvriendj es
richtgeving zoo beperkt mogelijk heeft gehouden
waai’ het de beteugeling van oorlogsmisdrijven be
treft. Inderdaad, een gouden spreuk zegt dat men
niet spreekt van de koord in het huis van den gehan
gene! En nooit is dergelijke spreuk beter te pas ge
komen! Dat het blad den Weerstand niet in het hart
draagt, zal wel niemand verwonderen.
Beweert het niet dat de bevrijding, een paar dagen
vóór dë komst der Kanadeezen, van de politieke ge
vangenen in het station te Diksmuide, het werk was
van een ’’groep studenten”! Nooit heeft ”De Toe
komst'’ naar stem laten hooren om een radicale zui
vering in het land te eischen. Et pour cause!
Wel heeft ze haar pen gescherpt tegen de door en
door katholieke ”La Libre Belgique” omdat dit blad,
zoo orakelt ”De Toekomst”, de beschuldigingen over
neemt tegen ”De Standaard” en ”Het Nieuwsblad”.
Wij echter kunnen niet anders dan ”La Libre Bel
gique” van harte geluk wenschen. Inderdaad, dë ware
zuivering moet EERST in eigen rangen beginnen. Eri
al wie van een politieke partij deel uitmaakt moet
eischen dat wie die partij onteert, ^r uit gewalst
wordt. ”De Toekomst” noemt de beschuldigingen te
gen ”De Standaard” ongegrond, maar vergeet er bij
te zeggen waarom. Reeds vóór den oorlog waren ”De
Standaard” en ”Het Nieuwsblad” de geniepige di.e-
i naars van Rex en V.N.V. Waren ook zij geen apostels
die met hen heulden, die hen aan zetels van sche
pen of bestendig afgevaardigde, hielpen! Zij zijn in
DE EERSTE PLAATS verantwoordelijk voor wat in
dézen oorlog is gebeurd. En Sansen is één van die
kerels! Dat zijn goede trouw niet werd verschalkt
heeft hij ten andere tijdens de bezetting bewezen
door zijn pro-Duitsch gedrag (zoo wij het goed voor
hebben is hij thans geïnterneerd). Erger dan een
S.S.-man is hij die zijn pers ter beschikking van den
vijand stelt! En de ’’Poperingenaar” stelde zijn ko-
lonnen wijd open en bleef verschijnen. Vóór den
oorlog had ”De Poperingenaar” een bijblad ”De Toe
komst”, die door denzelfden persoon werd uitgegeven
en, als wij het goed voor hebben, insgelijks in het
begin van den oorlog een tijd lang verscheen. Na den
oorlog moesten beide bladen dus zoo men recht
vaardig wou zijn verdwijnen.
Doch we zien thans weer een blad verschijnen
”De Toekomst” algemeen katholiek en NATIONAAL!
Dat het blad katholiek is, is mogelijk; dit laat
ons onverschillig. Maar nationaal? Om te beginnen,
een partijblad is nooit volledig nationaal, het weze
katholiek, socialist of wat anders. ”De Toekomst”
wordt thans uitgegeven door de N. V. Westland. Is
het hier geen dekmantel om een uitgave SANSEN op
nieuw in de wereld te helpen? Doch hoe het ook zij,
wie zich als NATIONAAL wil doen doorgaan neemt
geen titel over van een blad dat reeds werd uitgege
ven door een moffenknecht. Doch wat erger is ”De
Toekomst” wordt nog steeds bij den verrader Sansen
gedrukt! We lezen in ”De Toekomst” dat ze haar be-
