Nieuws uit Nieuwkapelle.
Pervijze.
Sport.
Veroordeelingen uitgesproken door
den Krijgsraad te Brugge.
I
verklikking,
insgelijks wegens
IS HET WAAR DAT...
:lk
O. M.
F. W.
DARA.
Uitgever F. WILLEMYNS namens O.F.
Propaganda)
wordt
met berooving van
Verantwoordelijke
Diksmuide (Pers en
(EERSTE LIJST).
Lewillie Willy, Vlaamsche Wachter, Assebroek, wordt bij ver
stek ter dood veroordeeld met verlies van de Belgische natio
naliteit.
SIMOENS EMIEL, Vlaamsche Wachter te KEIEM,
Zooals vroeger in ons blad gemeld, is er verleden week voor
de eerste maal een nieuw sportweekblaadje van de pers> geko
men. We wenschen onzen confrater, orgaan van de Stedelijke
Sportvereeniging Diksmuide, een lang leven en een volledig
succes toe. En hetzelfde aan S.V.D. zelf, ten andere.
Onze landbouwers die hunnen plicht deden tegenover de be
volking van den eersten dag af der bevrijding, als leveraars
van mefk en boter, tot op heden nog geen cent gezien hebben
voor hun geleverde producten aan de melkerij St. Catherine
Voornoemde inrichting heeft nochtans het geld ontvangen van
de kleinhandelaars, die het op hun beurt ontvangen Jiebben van
den verbruiker; wie levert moet betaald worden.
Wie saboteert in deze inrichting
Is het geen schande dat den tegemvoordigen
veroordeeld tot levenslangen dwangarbeid
zijn burgerlijke rechten.
Verstraete Albert, Vlaamsche Wachter te St. Kruis, wordt tot
dezelfde straf veroordeeld.
Hantson Richard, S.S.-man te Roeselare, bij verstek ter dood
■veroordeeld.
Vanhecke Lodewijk, S.S.-man te Blankenberge, bij verstek ter
dood veroordeeld.
Gheyle Emiel, gewezen burgemeester te Zuienkerke, wordt
wegens verklikking tot twee jaar hechtenis en 100 fr. boete
veroordeeld.
Ongena Emilie, Assebroek,
zes maand hechtenis.
Huys Sarah, Oostkamp, om dezelfde reden tien jaar opsluiting.
Is het geen schande dat den tegemvoordigen bestuurder der
melkerij van Pervijze, zoo zwart als zwarte piet, drager van het
kenteeken van houw en trouw aan den Führer, onder aanhou
dingsmandaat staande, niettegenstaande dit alles na bijna drie
maand nog 'bestuurder blijft, dat hij eene plaats bekleed waar
een goeden Belg behoort te staan.
Kandidaten zijn er gelukkig genoeg, waarom moet er zoolang
getalmd worden Wij eischen recht en recht moet er komenHet
duurt reeds lang genoeg dat gevaarlijke elementen hun invloed
en gezag kunnen bot vieren op het werkzaam personeel dezer
inrichting.
Is het 'ook waar dat onzen hoofdonderwijzer zijn gezag tijdens
de bezetting vergooid heeft door den omgang dien hij had in
huiselijken kring met officieren en soldaten
....dat hij zijn dochter vrijwillig naar Duitschland heeft ge
stuurd ten einde het moffenvrouwtje van een zekeren baron X
te gaan dienen, wat weldra een leugen bleek te zijn? Want na
twee dagen sukkelen in die groote stad kreeg ons meisje toch
een betrekking, die niet te rooskleurig scheen te zijn, alles
werd ondernomen om ze terug thuis te krijgen, het was toch
nog beter in moeders keuken dan in het land van den glimlach 1
Diezelfde menschen zijn nu verwonderd dat zij als Duitsch-
gezinde aangeteekend staandie willen nu ook uitkomen als
goede vaderlanders zonder smet. Zulke personen staan nog aalt
het hoofd van ons onderwijzend personeel. Zij moeten nog
onze jeugd opleiden! Hoe 'kan dit geschieden als dit nu een
maal in een Belgischen geest moet gebeuren?
Is het waar dat onze arbeidsrekenplichtige van Mr Dekeyzer,
tegenwoordig moet gaan doppen onder den valschen titel van
fabriekarbeidster
Waar is den tijd dat zij zoo fier was hare bevelen te mogen
geven? Het was verboden te saboteeren, het ontvreemde hout
moest terug ter plaatse gebracht worden, nietwaar, ofwel, ging
zij een aanklacht maken bij Keyzerken, dien lieven mof en
dezen ging er zich mede bemoeiennatuurlijk werden haar be
velen in eere gehouden, het meisje was tot alles bekwaam om
de Fritsen aangenaam en lief te zijn, maar ja, schoone liedjes
blijven niet duren en het zoo plezierige soldatenpopje is. tegen
woordig blijgezind eenige Belgische frankjes te mogen opstrij
ken als werklooze. Heeft haar vroegere positie bij haar lieve
vriendjes dan maar zooveel opgebracht, dat zij nu reeds den
knieval moet doen Het leven was zoo mooi aan den arm van
den een of den anderen mof, maar toch maar van korten duur.
Volgende week vervolg de zuiveringsactie is aan gang tot
de totale zuivering.
Eerst en vooral iets over onze keersepanne. Dat is ook nog.
één van die zwartjes alhoewel hij van verdere vervolgingen met
rust is gelatetf. Toch laat dat manneke niet zijn opinie verder
te doen gelden. Onze keersepanne die uit reden, dat er van zijn,
zwarte collega’s niet meer mochten mededoen, nu zijn weer
wraak wil koelen op zijn vroegere goed bezorgde medezangers,.
hoe kleingeestig
Nu iets over onze geitenhoek, bijgenaamd ’’Klein Duitsch
land”, want bijna alles die daar woont is zwart. Zij hadden
hooren zeggen dat er Engelsche soldaten zouden komen slapen
naar Nieuwkapelle. En dat deed hun plezier, omdat zij natuur
lijk van gedachte waren, dat, zoo beweerden zij, ze zullen toch
met hun kl.... op stroo slapen hé, terwijl onze andere vriendjes
(moffen) op zachte beddekens hebben geslapen. Zijt gerust, ge
spuis, want ze zijn niet zooals uwe vriendjes, die gekomen zijn
cm de menschen uit te buiten, ge zult ze niet hooren zingen
van den grooten honger, en wees gèrust er zijn er toch die er
voor gezorgd hebben, dat onze bevrijders op een behoorlijke
plaats zullen kunnen slapen, maar niet in een vuil lokaal aan
geduid door een moffenmeisje.
In het jaar 1943, was er een Engelsche piloot gevallen dicht
bij den geitenbeek. Seffens was er van dat gespuis rond, die
het durfde beweren en zegde: ,,’t is vleesch zonder zegels voor
de Engelschgezinden”. Daarop antwoordde haar moffenvrien
dinnetje: ”De gerookte lever zullen zij toe krijgen, ’t is goed
voor de Engelschgezinden”.
En dat gespuis loopt nog altijd rond!
Er is ook nog een zwarte houtspecht, die een treffelijk zoon
tje heeft. Het spotten in het openbaar met een beentje van een
Engelschen piloot, zal hem voorwaar binnen kort op het voor
plan brengen. Opgepast voor de anderen Ah, nog iets, er ko
men nog altijd klachten binnen: 15 Fr. de Km. voor een ritje
naar Oostende, bezoek arm den dokter. Wij hopen dat dit in
het kort een einde zal nemen..
En nu iets dat allen zal plezier doen. Donderdag kermis 7
September 1944, het gebeurde hetgene wij zoolang naar ver-
larigden. Twintig minuten vóór 10 u. ’s morgens: ”E'e Engel-
schen zijn daar” werd er ons geroepen, ,,’t Is waar ze zijn al
te Loo”; het vaandel moest aan onze kerk geheschen'worden,
het .was moeilijk om de sleutel te kunnen bemachtigen, maar
algauw was Mathadeus die de sleutel niet wilde geven over
meesterd en in één. twee, drie de toren op, en onze driekleur
I wapperde op den toren. Wat hebben wij dan gezien? Er waren
van die ’’schone Madeln” zoo naamden de moffen hen, die met
bloemen overladen naar onze bevrijders toe liepen, ’t Was ook
zoo als de moffen binnen kwamen in 1940. Maar patriotten ge
moet dit kunnen begrijpen, vier jaar lang met dezelfde moffen,
die niet te veel éten hadden, ge kunt dap denken dat die freu-
letjes gaarne hadden veranderd!
Iedereen is ook benieuwd te weten wat er in de gespuisver-
gaderingen belegd werd. We zullen nu voor het, oogenblik niet
te veel daarover laten weten. Maar het staat reeds vast dat daar
een complot werd gesmeed om eenige patriotten, die aanzien
waren als gevaarlijken, te -doen wegsteken. Hier volgen de na
mendié reeds zeker zijn: Ranson Maurice, Peiren Camiel, Van.
Hollebeke Alidor (voor de tweede maal), Van Biervliet Richard
en Claeys Sylvère. Er komen er misschien nog bij. In die ver
gadering werd er ook een vraag gesteld’’Meester, wat zullen
wij nu doen met de Belgische vlag?” het antwoord luidde:
”Die schuurpoort zullen wij verbranden!” Het zijn nu diezelfde
zwartjes die beweren onschuldig te zijn, die regelmatig de ver
gaderingen van het zwart gespuis bijwoorden. En wij hopen
van onzen kant dat ze een welverdiende straf ondergaan!
Tot de naaste week.
