De Vrljheidsgalm
Ie JAAR. Nr 13.
Orgaan van het O.F.
Regionaal Comité Diksmuide
Toekomstmuziek.
zouden
Absoluut niet Akkoord!
franschtalig orgaan een waardig tegenhanger is van
het Vlaamsche Moffenblad en medewerkers telt die
in de periode der ’’Nieuwe Orde” voor de door de
Duitschers gecensureerde pers werkten. Qui se res-
semblént, s’assemblent ”De mogelijkheid bestaat”
zegt het
bare
van
(”OTA: Verleden wéék kon, wegens plaatsgebrek,
slechts een deel van ’’Toekomstmuziek” geplaatst
worden. Wij vernamen na het verschijnen van.ons
voorgaand nummer dat ”De Toekomst” eindelijk
verboden werd’ Naar het schijnt werden de zegels
gelegd bij V. Sansen, te Poperinge. We laten hier
.t'oh het slot van het artikel volgen, er den nadruk
cp 'eggende dat het geschreven werd voor we op de
hoogte waren van het door de bevoegde overheden
genoemde besluit. Hopen we dat ”De Standaard” en
cs. weldra hetzelfde lot zullen ondergaan!)
”De Toekomst” haalt een uit zijn verband geruk-
ten tekst aan uit het blad ”Vrai”.
Wij leggen hier den nadruk op het feit dat het i
i verklikkers met tal van spitsvondigheden hun ver-
dm'de straf te doen ontgaan,
SCHE NATIONALITEIT ZOU WORDEN VERVALLEN
VERKLAARD! Dan hebben deze kerels EN HUN
HUISGENOOTEN (doorgaans even zwart; in het te
genovergesteld geval kan een uitzondering worden
gemaakt) HIER NIETS MEER TE VERTELLEN!
Verder moet iedere actie ten voordeele van wegens
oorlogsfeiten veroordeelde personen door een wet
verboden worden op straf van dwangarbeid en het
eveneens verliezen van de nationaleit. Want wie
voor' dit gespuis werkt verdient niets beter dan lijk
dit gespuis te worden gestraft. Geen democratische
vrijheden voor dezen die de democratie verwenschen
en ze hebben bestreden! Geen voordeelen aan de Bel
gische nationaliteit verbonden voor dezen die be
weerden Relg te zijn tegen wil en dank! En heraus
de bladen die op nationaal gebied geen zuivere
if s schenken of (en) schenken en die van de pers-
mid w i en misbruik maken om verraders en
gekregen hebben!
Volgens”De Toekomst” zijn er te veel bals te
Diksmuide. Zoo het in de huidige tijden niet past)
dan past het echter nog veel min thans aan partij
politiek te doen. Voegen wij er aan toe dat niemand s
verplicht is er naar toe te gaan en dat deze feesten
doorgaans ten goede komen aan de slachtoffers van
den oorlog.
Sommige personen kunnen natuurlijk ten gevolge
van zeer treurige omstandigheden er geen deel aan
nemen. Is dat echter een reden om de geallieerde -
soldaten een ontspanning te weigeren die ze meer
dan verdiend hebben? Want het zijn onze Tommies
i die doorgaans de inrichters zijn en die in ieder ge-
vul er het meest hun hartje ophalen. En daarmee
nog voor ze deze
”dat binnen afzienbaren tijd de open-1
meening zal geëvolueerd zijn in den zin
een minder streng optreden. Indien op difr-
oogenblik tienduizenden Belgen in de gevangenis
verblijven zal niets het ontstaan van een amnestie-
beweging kunnen beletten.” Volgens de berekening
ouders, familieleden en vrienden een blok
vermen en voor 50.000 gevangenen zou dat een mas
sa/van een half millioen personen uitmaken. Welnu,
wij hebben met veel goede Belgen gesproken die fa
milieleden, zelfs broeders, hebben in de gevangenis,
wegens Duitschgezindheid. Al deze menschen voelenvaj
niets voor blok te vormen om de schurken er uit hopen we'eens’de puntjes* op de“lTte hebben^gezet
helpen! Alleen de familieleden die ze.f in de ge-1 en van verder gezwets en gecamoufleerde actie ten
-ngsnis thuis hooren zouden^dat doen. Hetzelfde j voordeele der verraders verschoond te zullen blijven.
dus be_[ JACQUES VLAEMYNCK.
werd veroordeeld ONMIDDELIJK VAN DE BELGI- we thans absoluut kunnen missen?
er
geldt voor de vrienden! Ten andere, de vrienden van!
dm 50.000 zijn allen dezelfde en men zou dus be-1
zwaarlijk aan dit groot cijfer van een half millioen’
komen om amnestie te eischen. De vrijheid van de
zwarzjes wordt alleen gevraagd door andere zwarten.
Dit is een waarheid als een koe.
Maar in anti-Belgische kringen rekent men op
bladen als „De Standaard”, „Het Nieuwsblad”, „De
Toekomst” enz. om de openbare'~*opinie zoodanig te
bewerken dat er opnieuw over amnestie zou kunnen
gepraat worden.
Maar denkt men in de omgeving van den heer
Sansen dat dezen die gedurende jaren voor het
vaderland hebben gestreden en hun makkers als
beesten zagen afmaken, dit zoo maar zullen laten ge
beuren? Of is men in die kringen juist daarom zoo
tevreden over de ontwapening van den weerstand?
Daarom eischt al wie het goed meent met de toe
komst niet die van de firma Sansen, maar die van
het vaderland dat al wie deel uitmaakte van een
an:i-Belgische organisatie of wegens oorlogsfeiten
PRIJS ÉÉN FR.
5 «KMMta
een dolksteek in den
een gisting in het land, die
ZONDAG 17 DECEMBER 1944.
WEEKBLAD
Simoeüs uit Keiem,
wachten waarschijnlijk tot ”E’e
en tutti quanti een actie voor
(Vervolg en slot).
Een Brugsch weekblad schrijft dat het den indruk heeft opge
daan dat de krijgsraad werkelijk de tolk is van de ,,Vox Populi”
door het uitspreken van strenge en rechtvaardige straffen. Wij
hebben echter, jammer genoeg, een heel anderen indruk! Inder
daad, zegt de wet niet dat al wie tegen eigen land of bondge-
nooten de wapens opnam, moet ter dood gebracht worden? En
lioe dikwijls passen onze Brugsche rechters deze straf toe? Zel
den En als ze de doodstraf geven dan is het doorgaans bij ver-
st-k. De aanwezigen schijnen minder schuldig te zijn!
We zien in één zitting drie gevaarlijke Vlaamsche Wachters
geoordeeld worden, die tien maal verdienen te worden opgehan
gen. Slechts één er van wordt tot zijn verdiende straf veroordeeld.
De twee anderen, waaronder Simoehs uit Keiem, worden tot
dwangarbeid veroordeeld en
Standaard”, De Toekomst”
amnestie inzetten!
Begrijpen onze rechters dan niet dat ieder maal ze belachelijke
verzachtende omstandigheden aanvaarden en verraders min straf
geven dan hen toekomt, ze ons vaderland
rug toebrengen en oorzaak zijn van
■C
V'
i rr-rv-TM-lT TTTZ TT A-KT TATD DUT ClT 1
