De Weersfandsbeweging.
BIJ HECTOR SCHEIRSEN.
?ERVI|ZE.
Groot Variété - Feest
op Zondag 21 Januari e.k. te 2 uur en te 6 uur,
Waar zijn wij
werden
en
mislukt was
en
HELDENDOOD VAN 9 MANNEN VAN O.F.
TE DENDERMONDE.
vastberaden
ondergrondsclien weer-
en
zoo-
voor-
Wij iezen in ”Het Laatste Nieuws”:
m. lange Schel
de verdere achtervolging
pverkant het waren S.S. mannen, waaronder Vlamingen
aanstalten om een nieuwe lading springstof onder de brug te
brengen. Onze jongens schoten er duchtig op los en minstens
2 moffen zegen dood neder, wijl de andere zich terugtrokken.
De aanvoerder die even boven den Scheldèdijk zou komen
zien wat er gaande was, onderging ’t zelfde lot. Ben kogel
regen die uren duren zou, volgde nu. Helaas! Slachtoffers
vielen. Boerewaard was het eerste slachtofferhij zeeg, neder,
doodelijk getroffen. Weldra viel ook vader Opalvens om niet
meer op te staan, wijl (Paul De Beul licht verwond werd.
Kort na den' middag, hielden de moffen plots op met schie
ten. Onze jongens denkend dat ze den strijd hadden opgegeven
en op de vlucht geslagen waren, wilden nu offensieflijk optre
den. 6 onder hen (Algoet, Marechal, Opalvens (zoon), Termo-
nia en De Clippel en Willems waagden zich vooruit al krui-
pend op de brug, het wapen in de vuist. Toen ze nog een 30
tal meter van den overkant waren, werden ze plots door de
moffen onder vuur genomen (Algoet, Marechal, Termonia en
Willems werden ernsitg gewond, maar gelukten er toch in zich
al kruipend terug te trekken, links van de brug.
Verschanst achter een hoop arduinsteenen, verzorgden
De eerste mnister van Nederland, de h. Gerbrandy, heeft
aan de pers verklaard, dat zijn regeering bij de volledige be-
Bnkele oogenblikken later, maakten de Duitschers aan den vrijding van het land zal aftreden en er een tusschentijdsch
parlement zal verkozen worden.
Het mandaat van het huidige parlement eindigde in 1942
de Nederlandsche grondwet laat niet toe dit te verlengen
als in Groot-Brittannië geschiedt. De wijze waarop het
loopige parlement zal verkozen worden is nog niet vastgesteld.
Het zal zetelen tot Qp het pogenblik, dat er tot nieuwe ver
kiezingen kan overgegaan worden.
D» Koningin zal den eerste-minister of het tusschentijdsch
parlement benoemen. De verzetsbeweging zal in de vorming
van het nieuwe parlement medezeggenschap hebben en de mi
nister betwijfelt zelfs of de oude partijen nog op het voorplan
zullen komen. Hij meent, dat de Koningin den eerste-minister
zal kiezen ónder de personaliteten die tijdens de bezetting in
het land gebleven zijn.
Wij zien met genoegen dat in Nederland de Weerstandsbe-
wegrng niet in een hoekje wordt geduwd, maar dat dezen die
voor het land bereid waren hun leven te geven er de plaats
bekomen die hen tcekomtde eerste. Opgedragen aan dezen
die ons graag en vaak terecht Holland als voorbeeld voor
oogen stellen, maar die nu, hier bij ons,, gereed zitten om de
verzetsbeweging den hals om te draaien.
werd ’t alarm gegeven en een 15 tal
jonge kerels, die al jaren lang in den
stand brandden van ongeduld om zich met den laffen vijand te
meten, liepen te wapen naar de bedreigde .100
debrug, van zoo kapitaal belang voor
van den vijand in ’t land van Waas.
Onder hen bevonden zich: Willy Algoet, 18 jaar, zoon, van
onzen zoo beproefden voorzitter N.S.B. makker René Algoet,
Robert Marechal, 17 jaar, Opalvens Louis (vader) en Opalvens
Pierre (zoon) 17 jaar, Boerewaard Philemon (35 jaar), Raoul
Termonia, 18 jaar, Albert De Clippel, 16 jaar, Alfons Willems,
18 jaar, Paul De Beul, Albert Van De Voorde, August Willems
en nog enkele andere vastberaden kerels.
Bestatigd werd, dat de brugvernietiging mislukt wasde i
springbom had slechts een paar loopplanken vernietigd. Diens- i
volgens legden onze jongens zich onmiddellijk in hinderlaag j
schietensgereed op de n ir.*-™a..- i,—,,.
brug tot den dood te verdedigen.
De Duitschers die Van Dueren en Straetman hadden opge
merkt wenkten ze om hun gekwetste makkers te verzorgen.
Zender argwaan en vermoedend met een eerlijken tegenstander
te doen te hebben, snelden ze toe en liepen ook in den val.
Allen behalve Willems die vreeselijk aan den knie gewond
was en ter plaats bleef, liggen, werden nu onder bedreiging
hunner wapens door dén laffen vijand naar den overkant der
brug gedreven, terwijl Willems door een koenen vastberaden
kerel werd weggesleept en er zoo levend is vanaf gekomen met
een: afgezet been
Wat nu met onze 7 andere jongens gebeurd is, zal nooit
iemand juist weten, want allen zijn vermoord en afgemaakt
geworden in den gaanweg, over de brug. Willy Algoet lag om
kneld in de armen van zijn boezemvriend Robert Marechal, in
de gracht, bezijden de groote baan. Hem werden de oogen
uitgestoken, de lip afgesneden en zijn- arm doorboord, verders
droeg hij een 10-tal steken in den onderbuik. Beiden waren
verder door een schot in het hoofS -afgemaakt. Een vijftigtal
meter verder, achter het kasteel De Herde, in een diepte be
zijden de spoorbaan, werden de 5 lijken ontdekt van Straet
man, Van Dueren, De Clippel, Opalvens (zoon) en Termonia,
deze laatste ook vreeselijk verminkt, zooals Willy Algoet.
Het drama was voltrokken. De Duitsche kultuurmannen S.S.
waaronder zekerlijk Vlamingen waren (aangezien Willems, de
eenig overblijvende dezer tragedie, heeft hooren: zeggen in lou
ter Vlaamsch „U steken we de oogen uit» op-Willy Algoet
doelend) hadden hun beulen- en vandalenwerk voltrokken en
kozen nu hun heil in de vlucht, daar intusschen de Engelschen
voor de brug waren verschenen.
De brug van Dendérmohde was gered, dank zij het offer de
zer jong" helden van het O.F. en terwijl tegen den avond,
hunne bloedende vreeselijk verminkte lijken over de brug naar
buis werden gebracht, achtervolgden: de Tommy’s met lichte
t: nks en pants-erautos over de geredde brug de vuige beest
achtige moffen... De oorlog ging voort zijn gang...
Dendermonde echter was in rouw en de gansche bevolking,
treurde op dezen bevrijdingsdag die voor haar een feestavond
zijn proest.
Den Vrijdag daaropvolgend 8 September werden deze
9 helden op stadskosten prinselijk begraven, onder een ontzag-
lijken volkstoeloop. Nieuwe Tijken werden bijgezet op de eere-
i pelouse van: het militaire kerkhof.
(uit ”Het Strijdersblad”)
Wanneer alle wapengekletter zal opgehoüden hebben en de
geschiedschrijvers van den allervreeselijksten wereldoorlog het
bilan der roemrijkste feiten zullen opmaken, dan zullen wij
verstomd staan, hoe ook in ons klein landje, onze rechtscha
pen vaderlandsminnende jeugd, ongemeten en vastberaden, vol
durf en lierheid hare jeugdige levens heeft ten pande gesteld in
de onvergefelijke bevrijdingsdagen van September en Oktober
1944.
Wij verhalen u heden wat er voorviel bij de bevrijding van
Dendermonde op Maandag 4 September 1944.
Op dien heugelijken 4n September dus, 30n verjaardag van
de uitbranding van Dendermonde, door de Duitsche Kultur-
lui in 1:914 zagen we in den vroegen morgen, de laatste
vervallen en uitgeputte krijgers van het groote Reich afdruipen,
beladen met den vloek aller burgers, in de richting van Ant
werpen
Omstreeks 9 uur als bij tooverslag, verscheen aan alle gevels
onze nationale driekleur, wapperend in de wind. Het volk
stroomde blijgezind en jubelend naar de Groote Markt, juist op
tijd om de eerste zegevierende geallieerde patrouilleurs luid-
druchtig en liefdevol te begroeten. Op ’t zelfste oogenblik reed
een laatste Duitsche auto in snelle vaart voorbij, vurend op de
menigte, maar gelukkig zonder iemand te treffen. Dit was
het voorteeken van de vreeselijke tragedie, die zich enkele uren
later zou afspelen bij de Scheldebrug.
Omstreeks 10 uur deed zich een geweldige ontploffing voor,
die iedereen sidderen en beven deed. «De Veerbrug springt!»
zoo klonk de kreet.
Bij O.F.
rechteroever der brug, bereid om de
Verschanst achter een hoop arduinsteenen, verzorgden ze nu
hun. wonden, zonder nog aan den vijand te denken, die aan
den overkant op zijn prooi lag te loeren. Dat zou hun dunt
komen te staan. Want een >1- tal moffen kropen nu over de brug
en stonden plots met mitrailletten in de hand voor onze ont
hutste jongens. Handen opklonk het barsch. Ze waren
gevangen.
Intusschen werd ’t alarm gegeven in de Veerstraat. Seve
rinus Straetman 36 jaar en Van Dueren William 31 jaar, en
later vader Marechal snelden toe, schietens gereed. Helaas!
zij zagen nog juist onze jongens op de brug verschijnen han- j
den omhoog.
