BRIEVENBUS
Woumen.
Keiem.
Wat gebeurt
’s lands veiligheid.
dat Alle Onrecht gestraft
dat dit mate-
otn dienst te
TOESTAND1 IN EEN ZUIVER
ANDRE.
en om
doel.
Wij willen een ZUIVEREN
LAND.
Wij herinneren er aan dat ongeteekende bijdragen niet aan
vaard worden. Alle andere wel, doch buiten verantwoordelijk
heid der rédactie.
TER HERINNERING!
er in onze streek Den éénen propagandist na
den anderen wordt in vrijheid gesteld, hetgeen tegen de borst
stuit van ieder patriot. Indien deze zwarten zich dan -nog stil
hielden! Maar neen, wat zien wij? Zooals in hunne bloeimaan
den wordt den drempel van hun woonst afgeloopen, door hunne
medemakkers, die ofwel ook in vrijheid gesteld werden of die
nog zouden moeten aangehouden wordende sympathisanten.
Een losgelaten propagandist ontving zoo maar in één dag 25
bezoeken!!.... Moeten zij dan zooveel bespreken? Of moeten
ze zich reorganiseeren om in onderduimsche werking de zui
vere krachten van het land te saboteeren
Hebben deze mannen geen geheugen meer Zij zouden toch
moeten weten, dat woorden zooals deze: ”Hoe kan ik de Duit-
schers niet gaarne zien, bemint men dan niet iemand die U
hét leven redt?” en nog andere: ”Ik weet dat ik tegenover
België misdaan heb, ja ik verdien den kogel, maar ik kan er
niets aan doen, ik zal Duitschland altijd beminnen en zal altijd
Duitschgezind blijven!” toch wel iets beteekenen
De eerste verklaring werd gedaan in Sept. 1940, de tweede
op 3 September 1944 toen de geallieerde troepen in aantocht
waren, vier dagen vóór de bevrijding van Diksmuide.
Dezen zwarten loopen vrij rond! MAAR WIJ VERGETEN
NIET: eens zal er toch gerechtigheid geschieden. Want wij
werken enkel en alleen voor een ZUIVEREN TOESTAND IN
EEN ZUIVER LAND. Onverpoosd zullen wij aan de taak die
wij vrijwillig op ons genomen hebben, verder werken! Gij los
gelaten zwarten, gij lacht in ons gezicht! Wij bezien U en
zullen U niet vergetenDAT verzekeren wij stellig. Zegevieren
zullen wij over de collaborateurs, de zakkenvullers en al het
moffengespuis. Gij denkt dat het O.E. niet meer bestaat?
Vergist U niet! Het O.F. is niet een nietige minderheid maar
het bestaat omdat het de wensch is van 80% van de bevolking
van gansch België, die rechtvaardigheid eischt.
Wie geniet NU NOG van alle voordeelen Dezen die gedu
rende vier jaar met de Moffen geheuld hebbenWie is nu nog
steeds op het achterplan gesteld? Niet de minderheid! Maar
wel de groote meerderheid die niet teekenden in V.N.V. of
De Vlag.
Wat eischen wij
De BELGEN zijn hunne vrachtwagens afgenomen door de
Dnitschers, hun auto's zijn „ANGEKAUFT” door de Wehr
macht, hun handel is stopgezet geweest; zij hebben moeten
lijdelijk toezien dat de Moffenvrienden handel dreven op groote
schaal, dat hun vrachtwagens vervoer deden voor de Moffen,
dat zij hun fabrieken en handelshuizen gedurende de bezetting
gemoderniseerd hebben.
Het zijn nu dezelfde die handel drijven en vervoer doen.
Is dat rechtvaardig? Neen. Wij eischen dat nu eens de ver-ï
drukten van vier jaar bezetting hun recht halen, wij eischen
dat dezen die in de onmogelijkheid waren hun handel voort te
drijven gedurende de bezetting, nu BIJ VOORKEUR in de
mogelijkheid gesteld worden om 'zich van koopwaren en
grondstoffen te voorzien.
Wij eischen dat de collaborateurs en autovoerders van den
vijand nu NIET meer mogen per auto rijden en
riaal, bij gebrek aan nieuw, aangeslagen worde
doen voor de rechthebbenden.
Wij eischen dat alle leden van pro-Duitsche vereenigingen,
collaborateurs en propagandisten, aangehouden worden en blij
ven, zooals vermeld op de eerste onderrichtingen uitgaande
van het ministerie van Justitie, en ons dagelijks voorgelezen
door Radio Londen.
Nu worden ze echter te veel zoo niet in vrijheid, dan toch in
voorloopigé vrijheid gesteld, en denken de HH. rechters dat
deze in vrijheid gestelde zwarten voor 's Lands veiligheid geen
gevaar opleveren Het advies van den Burgemeester der ge
meente wordt gevraagd of deze of gene geïnterneerde gevaar
zou opleveren voor de rust en orde indien hij vrijgelaten wordt.
Heel natuurlijk zal de Burgemeester een gunstig advies geven,
want het is immers een mogelijke stem voor de e.k. verkie
zingen gewonnen
Het is een groote vergissing te denken dat de zwarten geen
gevaar meer zijn voor de openbare rust en ’s lands veiligheid.
Wat is er de laatste dagen gebeurd? In Amerikaansche uni
formen en met Amerikaansche wapens zijn er honderden Duit-
sche valschermspringers op ons bevrijde grondgebied neerge
komen zij loopen gansch België rond om sabotage te plegen
en inlichtingen over te seinen aan den vijand. Van wie zullen
deze valsche Amerikanen, deze verkleedde Duitschers, eten en
onderdak bekomen Van de zwarten, van de losgelaten Mof
fenknechten, van de'5e kolon! Zij zullen inlichtingen bekomen
van die verbitterde zwarten die willen weerwraak nemen. Zij
uiten hun verbittering niet alleen in gesloten lokalen maar
I uc trams en autobussen schreeuwen zij luid hun misnoegd
heid, en zeggen luid op: "Wacht maar, wij zullen onze beurt
opnieuw krijgen en dan zullen al de Witte wat beleven!” (Toen
geïnterneerden naar Brugge gevoerd werden, hoorden wij roe
pen van de bloedverwanten en vrienden der zwarten: "Moed
houden! Over zes maand zullen wij dan eens lachen!”) Zij
schrijven reeds dreigbrieven naar burgemeesters van gemeen
ten o.a. Woumen, in de laatste alinea lezen wij"Veel kan
misschien nog wat goed worden gemaakt, het is de eenige
kans, de laatste kans U nog aangeboden”....
Zij moeten zich, alhoewel ten onrechte, toch nog sterk ge
voelen om kansen te kunnen aanbieden aan WETTiGE burge
meesters.
Daarom moeten alle Belgen die waardig zijn dezen naam te
dragen zich vereenigen rond het O.F. om een blok te vormen
gerechtigheid te doen geschieden, zonder Partij-Politiek
het op Uw hart willen drukken,
AFSCHRIFT VAN EEN DREIGBRIEF ONTVANGEN DOOR
DE BURGEMEESTER DER GEMEENTE WOUMEN.
Mijnheer de Burgemeester,
Ik ben zoo vrij in naam van 36 geïnterneerden waarvan 23
vrouwen die smeeken om den terugkeer van hun teergeliefden
man en in naam van de 109 kinderen en- kleinkinderen, die dag
en nacht vruchteloos vragen: ’’Wanneer komt vader weer?”
te schrijven.
Wij moeten U niet zeggen hoe groot het leed is dat over ons
is gekomen. Wij moeten U niet zeggen hoe wij de martelingen
kennen die onze mannen hebben ondergaan. - hoe. wij tot in het
diepste van ons gemoed werden gepijnigd en gefolterd, - hoe-
velen worden gekerkerd en gebroodroofd, ja. meer hoe er zijn die
den dood werden ingejaagd - denk aan vrouw Vanthournout, -
denk aan den ongelukkigen toestand van Desplenter. Wij willen
U niet beschuldigen, heer Burgemeester, wij willen zelf niet
diegenen aanklagen, die oorzaak zijn van deze met geen woorden
te beschrijven ellende. - Neen wij vragen alleen opdat zoo Uw
gemoed nog rechtvaardigheid bezit, en Uw hart nog medelij
den, U zich om ons lot zoudt willen bekommeren en U ten
spoedigste onze vrijmaking zoudt bewerkstelligen. Wij zouden
TlPf TTw Ina-rf /I-tuL-Lom /I-I- A 11— ca.-r c
Op hei dorpsplein rechtover het standbeeld, staat er een
huis, goed te onderscheiden van de andere door de aangebrachte
hakenkruisen, welke heden nog goed zichtbaar zijn. Daar
woont een nazivrouwtje,. w'elke het poer niet zou waard zijn om
n zee te blazen. Haar man is cok één van die uitgelezen
Hitherknechten en het ware best mogelijk dat die leelijke land
verrader van Tervaete, gedecoreerd met de hoogste moffenonder-
scheidingen, gefallen ist für gross Deutschland.
Iloch liefst een woordje over zijn vrouw, ze is zooals hier
honger aangehaald niet waardig moeder te zijn van vier scha
mele kinderen, waarvan eentje amper één jaar oud.
Gansche dagen is die vuile slet op reis of buiten huis, bij zoo
ver dat haar kinderen ondervoed in stof en vuil zullen vergaan,
daar ze eveneens ’s nachts aan hun lot zijn overgelaten. Indïen
er voortaan, nu de winter in aantocht is, niet daadwerkelijk
ran booger hand zal worden ingegrepen, zal een ziekte onder
die kinderen uitbreken, welke gansch het dorp zal besmetten
en laten we nog gespaard blijven van zulke onheilen!
Héwel, vrouwtje, indien U zoo voort gaat met hedendaagsche
handelwijze en uw kinderen in een dusdanigen toestand achter
laat, zal de bevoegde overheid verplicht zijn maatregelen
te treffen om U voor een onbepaalden tijd naar een afkoelings-
kamp over te brengen en uw kinderen aan een opvoedings
gesticht ter betere verzorging toe te vertrouwen.
Een lezer van ”De Vrijheidsgalm”.
