Pervijze.
Waarom
MERKEM.
SH
3
op het propagandafeest,
ADI.
Verantwoordelijke Uitgever F.WILLEMYNS namens O.F.
Diksmuide (Pers en Propaganda).
....Moest het vervolg van de vorige gemeenteraadszitting ge
heim gehouden worden
Mogen de ingezetenen onzer gemeente niet weten, wat er door
l wordt
REKENING GEHOUDEN
Bij het lezen onzer „VRIJHEIDSGALM” verleden Zondag
stonden we niet weinig verbaasd te zien, dat een lezer naar de
pen gegrepen had om bij middel van de pers tot ons een oproep
te doen. Ja beste, «Volksmond» we danken u ten zeerste voor
uw artikel, en bij de zuiveringsactie zullen we van het gevraagde
zekers rekening houden. Het doet ons werkelijk aangenaam te
mogen vaststellen dat er in onze gemeente nog goede patriotten
wonen, die op het gepaste oogenblik niet zullen achteruit wij
ken. Dergelijke hulp is bij ons steeds welkom.
Het lokaal O.F. comiteit.
sturen gesteund? Wij gelooven het niet.
Waarom moet er toch zoo gekonkeld worden
schuldig of hij is het nietzoo
Waarom
Mogen onze kiezers dan niet weten wat daar al gekonkeld
wordt Welke maneuvers men er al gebruikt om schuldigen te
verontschuldigen
Was het misschien om de wijsgemaakte blauwe bloempjes te
verduiken Maar het manceuver lukt niet. Wij raden wat daar
j.o al werd besproken. Ons volkje moet de waarheid weten. Geen
doekjes omwinden, recht door zee, eerst en vooral Belg zijn en
dan als men het wil,, politieker!
Wat kost het moeite, heeren raadsleden, uw oordeel te vellen
over een zaak die zoo klaar is als pompwater Maar deze waar
heid wilt u niet inzien. De door den heer Gouverneur gevraagde
inlichtingen worden door het meerendeel van het Schepencollege
misverstaan. Br waren nochthans maar vier lijnen!
Er wordt U gevraagd of gij er bezwaren tegen hebt, den Heer
Lemahieu te schorsenen dan waarom al dat gekonkel, een
maand uitstelwat zal den Heer Gouverneur met u lachen en
beschuldigde ook.
Wij denken dat velen op deze manier zouden willen geschorst
werden, als er op het einde van de maand maar een check in
gébracht wordt! Het ware voor velen een droom, betaald te
werden zonder arbeid te leveren! Werden de gezinnen van
gedeporteerden tijdens de bezetting ook door de gemeentebe-
Een man is
bij niet schuldig is moet de
schorsing opgeheven worden, zoo hij schuldig is moet hij boeten.
Gij als gemeenteraadsleden moet de bekwaamheid bezitten uw
óórdeel te vellen.
Gij hebt u laten beliegen en nog hebt gij den moed niet te
reageerenhet is laag van U
Zij die tege> woordig waren op het propagandafeest, weten
wat hij misdaan heeft en toch wilden zij niet ingrijpen, tegen
over dit bedrog. Waarom
De voorzitter van den gemeenteraad weet even goed als wij
dat bedoelde persoon zich niet heeft aangegeven als V.N.V.-ër!
Volgens aan plakbrief waren zij verplicht dit te doen, hij heeft
dit niet gedaan!
”De Nationaal Socialist” heeft hij niet verkocht, zegt hij,
hoewel hij er te koop heeft aangeboden, iedereen weet het,
dus gij ook.
Neemt eene Belgische houding en toon dat ge karakter be
zit 1 Teekent niet al wat U voorgeschoteld wordt en doet recht
geschieden waar recht geëischt wordt. Zoo kunt gij het uwe
bijbrengen tot eene algeheele zuivering.
wordt dat U als verantwoordelijk hoofd der gemeente de wan
daden die gebeurd zijn, niet 'hebt verhinderd, dat er zooveel
tranen zijn gevloeid en zooveel leed over ons volk is gebracht.
Wij vragen U om rechtvaardigheid, opdat U zich niet zoudt
laten beinylpeden door een ’’Kliek” dl- L™-1- d-Li
maar jn geweten zoudt handelen. Vrouwen staan zonder inko
men gezien de gevangenneming van de man, ze zullen door
de gemeente moeten ondersteund worden kinderen lijden 1
koude, honger....
Mijnheer de Burgemeester, in mam der menschelijkheid, in
naatn der rechtvaardigheid, in naam der Woumenaars zelf,
vragen wij U om bevrijding en verlossing voor onze mannen
uit de gevangenissen, voor onze vrouwen uit de ellende, voor
onze kinderen uit het verdriet en honger.
Veel kan misschien nog wat worden goed gemaakt het i»
de eenige kans, de laatste kans U nog aangeboden. Neem
ze te baat voor het heil der talrijke ongelukkigen en ook voor
uw heil. Een vlaamsche moeder.
NOTA: Deze Vlaamsche (lees: Duitsche) moederheeft -—o—-
vergeten te naamteekenen. Zij moet nochtans geen schrik hun vertegenwoordigers op hun zittingen besproken
hebben, de Gestapo is weg en voor goed! weg, wat ook op ze
ker oogenblik de illusies van de zwartjes zijn geweest.
Zij heeft pok vergeten hoeveel van onze jongens nog
zuchten in de kerkers van Duitschland, hoeveel tranen hier
gevloeid hebben, hoeveel koude hier geleden werd en wordt,
hoeveel’ honger onze kinderen geleden hebben door de schuld
van de Moffen en ook door de schuld van dezen die met het
Moffengespuis hebben samengewerkt.
Waarom deze vrouw( naar den heer burgemeester schrijft,
is ons een raadsel. Dat ze zich tot de rechterlijke overheden
wendt, de zwartjes mogen er niet over klagen. Lang vóór den
oorlog zegde ons een thans vrijgelaten zwarte, na 1940 lid van
DE VLAG, dat hij moest lachen met België, omdat het een
land was niet waardig te bestaan, want, zoo zegde hij, ”wij zeg
gen in het openbaar dat wij tegen. België en het regiem zijn en
TOCH genieten wij van alle democratische vrijheden en van
even veel rechten als de GOEDE Belgenmoesten wij de
MACHT IN HANDEN HEBBEN, U ZGUDT, HET ZOO GOED
NIET HEBBEN .MET ONS”. Wij vinden niets uit!
Wat de zoogenaamde mishandelingen betreft, die bestaan
waarschijnlijk in het toelaten tot het geven van pakjesZou dë
Vlaamsche (ai!) moeder niet eens willen lezen wat ONZE jon
gens, verklikt door dezelfde zwarten, te Breendonk hebben ge
leden door toedoen van de Duitschers en van de zwarten die er
de gevangenen moesten bewaken ennog erger waren dan hun
meesters (zie: ”De Hel van Breendonk” door Frans Fischer,
gewezen dwangarbeider in dit gruwelkamp)Wat de personen
betreft in den brief aangehaald, wij zullen geen polemiek l>e-
ginnen over een doode vrouw, ten ware sommige zwarten dit
Zouden wenschen en dan onder hun verantwoordelijkheid. We
kunnen hen de verzekering geven dat het ten andere niet in
hun voordeel zou afloopen. Moesten wij de ersatz-Vlaamsche
vrouw zijn, dan zouden vrij er ook Desplenter buiten laten.
Of was hij soms een goed patriot? Pp wegens landverraad
geïnternerde personen hebben niets te zien met politieke ge
vangenen. Politieke gevangenen zijn, in de dictatoriaale landen,
slachtoffers van het dwangregiem en gevangen gezet, niet om
dat zij hun land hebben verraden, maar omdat zij er een an
dere opine pp nahouden dan de machthebbers van den dag eh
omdat zij strijden voor de vrijheid en de waardigheid van den
mensch. Onze zwartjes echter, werden den bak ingedraaid om
dat ze hun vaderland hebben, verraden, bun medemenschen
verklikt, de rechtvaardige wetten van hun land verkracht, de
vrijheidvan hun medeburgers hebben willen vernietigen met
behulp van de bloedvijand van hun eigen volk en land!
Onze zwartjes, en Desplenter niet het minst, zijn misdadi
gers van gewoon recht en in den hoogsten graadZij kunnen
dus geen aanspraak maken op de kleinste verzachtende om
standigheid, Wat de kinderen van de zwartjes betreft, wij heb-
medelijden met hen en in hun eigen belang moeten ze
onttrokken worden aan den invloed dien ze gedurende ja ren
hebben ondergaan. De volwassen gezinsleden van de geïnter
neerden zijn doorgaans geen haar beter en moeten dus met rti-
gezien worden. In het tegenovergesteld geval kunnen zij het ge
makkelijk bewijzen. Het ware misschien wel interessant moes
ten de controlediensten eens een kijkje nemen m de huizen
van sommigen dezer „ongelukkigen”.
In veel gevallen zouden er interessante vaststellingen gedaan
worden' Ten andere, dé familieleden van S.S.-lui en andere
uniformratten hebben lang genoeg dubbel rantsoen ontvangen,
terwijl de ondergedokeneu maar den riem mochten toehalen,
nietwaar Herr ex-ersatz-Bürgermeister Desplenter, die er als de
kippen, bij was om de door de Duitsche bloedhonden opge
zochte jongens hun rantsoenzegels af te nemen En nu zou men
voor zulk een kerel de koord yan het medelijden bespelen! Wij,
'Kliek” die haat zaait en tweedracht houden ons medegevoelen voor de tienduizenden die in het
I land van den glimlach, zoo noemden wij toch Duitschland met
I galgenhumor, op de bevrijding wachtenWij zullen de Mof-
sche moeder nog een goeden raad geven: noch een schijnhei
ligen oproep tot medelijden, noch bedreigingen kunnen oils een
zier schelen. En die bedreigingen zouden wij er maar uitlaten,,
want ook ons geduld heeft grenzen!
