BRIEVENBUS PERVIJZE. B EERST Keiem. LEKE. ENILOBAB. in vaderlandslievend gezelschap, 1 en in dit blijde gezelschap een er een overzicht van ■Verantwoordelijke Uitijewr F. WjhlXBMYNS «•■toes O.F. Dik»m»ide (Pers ea Propaganda) EN TOCH KOMEN ZE TERUG!!! Ja ze komen terug de zwartjes, althans voorloopig vrijgesteld. Nr 1 is onzen Jules, waarvan we verleden week schreven. Nr. 2 is ons geniepig en vernijnig Camieltje; beter gekend als de fluiter op de hondenkar. Wie kan zeggen welk kwaad er in dat klein ventje steekt Zeker niet veel goeds, want waarom dien de hij als gezelschap-voddevent om met de Mófsche Feldgen- darmen autoritjes te maken? Waarom diende zijn klein velokot als vergaderplaats voor al de mannen, voorstaanders van de nieuwe orde Hitler’s orde Wie waren al dié personen Niet noodig ze te noemen. Vanaf den eersten dag van zijn thuiskomst kon men veel van deze personen, die zich ook voor vaderlanders uitgeven, onzen Camiel zien gaan bezoeken, en hem de hand drukken. D'e vroegere president, onzen ex-ersats-burge- meester August, heeft weer het voorzitterschap aanvaard, dage lijks zien we hem 3 a 4 maal de vergadering gaan bijwonen.. Opgepast, moffenbottenlikkers van alle allooi, wij verliezen U niet uit het oog. Wij weten wel dat U durft zeggen dat jullie beurt ook nog ééns komt. Dat weten we maar al te goed, zwart galgenaas. Uw tijd komt natuurlijk om te Brugge voor den Krijgsrechter te verschijnen. Waarom kwamen die bloedhonden van Gestapo's er wekelijks ‘2 a 3 maal? Was het misschien om inlichtingen over onze verdo ken jongens, werkweigeraars voor Moffrika, te ontvangen, of was het om er gezamenlijk een deuntje te leeren fluiten? Wat schijnt U het meest aannemelijk, inwoners van Beerst? Als ze er niets konden vernemen, waarom al die bezoeken Waarom reed ons ventje door dik en dun niet den op Beerst zoo geachten en ge liefden PEER naar Diksmuide om er de vergaderingen van „nieuwe orde” bewegingen bij te wonen? Waarbij komt het als hij een zoo onschuldig schaap was die absloluut niets van on- vaderlandsche daden gesteld had gedurende de mofsche bezet ting, hij op 7 September 1944, dag van de bevrijding van Beerst, toen ieder rechtgeaard Belg over was van blijheid, ging vluch ten bij zijn broeder Gerard te Vladsloo en er zich verscholen hield tot de mannen van den weerstand hem uit zijn nest kwa men oppikken Ons broekventje voelde zich dan ook onschuldig. Een goede raad aan alle vaderlandslievende Beerstenaren schuwt alle moffenagenten als de pest1 Toekomende week nog meer. De 11 November is hier weerom met geestdrift gevierd ge weest door den plaatselijken oud-strjjdersbond «De Yzerwacht» De leerlingen der beide scholen vormden de haag om de oud-strijders naar de kerk te geleiden, waar een plechtig jaargetijde plaats greep voor de gesneuvelde soldaten en bur gerlijke oorlogsslachtoffers. Daarna begaven zich de oud-strijders en leerlingen naar het gedenkteeken der gesneuvelden, welks voetstuk met prachtige bloemengarven versierd was. Na afroeping der gesneuvelden door twee leerlingen der Ge meenteschool sprak den heer burgemeester-voorzitter van den oud-strijdersbond hieronderstaande rede uit. Verders werd een bezoek gebracht aan de leden-herbergiers in afwachting dat toekomende jaar het feest zal kunnen plaats grijpen met muziek en dat als voorheen een voortreffelijken maaltijd zal kunnen opgediend worden. Kameraden ‘Oud-strijders, Geachte aanwezigen, Het is vijf jaren geleden dat wij hier op dezelfde plaats onze gesneuvelde soldaten en burgerlijke oorlogsslachtoffers her dachten. Gedurende de vijf jaren ter oorzake der Duitsche bezetting werd het ons ontzegd diegenen dankbaar te huldigen die hun leven ten beste gaven voor een vrij en onafhankelijk België. Maar eindelijk sloeg het uur der Gerechtigheid en de Belgi- sche Natie in eene opwelling van onbeschrijfelijke geestdrift heeft hare bevrijders begroet en den terugtocht van den bezet tenden vijand gadegeslagen. Maar mij dunkt dat ik aan mijn plicht zou tekort blijven zorider in de eerste plaats een welverdienden lof toe te sturen tot de oud-strijders van Keiem dié op enkele uitzonderingen na, 1 het vaandel van hunnen bond getrouw zijn gebleven en gedu rende de bezetting eene vadërlandschè houding bewaard hebben. De Keiemsche bevolking heeft recht fier te wezen op hare oud-strijders en ik roep hen erkentelijk toe, dank namens België. België was voor den oorlog, eene kleine gelukkige natie, wij hadden welstand en genoten kostbare vrijheden, maar de oorlog brak uit en voor de tweede maal in eene tijdruimte van onge veer twintig jaar werd ons vaderland door het Duitsche leger overrompeld. En welke' vermetelheid vanwege diegenen die onze vader- landsche instellingen hebben trachten të ondermijnen ten voor- deele eener vijandelijke mogendheid. Is niét alles begrepen in het genot van zijn eigen land. Daar waar men geboren is, waar men ter kerk en ter school leert gaan, waar men vrienden en kennissen telt, daar ligt het op perste genot van den staatsburger. Óf meenen sommige verdwaalden dat moest de bezetter mees ter gebleven zijn, dat niet alle openbare .ambten voor zijne stamgénooten bestemd waren, ongeminderd de overtuiging dat onze jongens hun soldatendienst in Oost-Pruisen of elders had den moeten volbrengen. De bezetting heeft ons alles geleerd. Het is een akelig visioen' wanneer wij maken. Ziet gij in uwe verbeelding die duizenden Belgen die gefusil- jeerd werden om hunnen trouw aan België Ziet gij de honderd duizenden jongelingen die naar Duitschland gestuurd werden en er thans verblijven, God Weet in welke omstandigheden. Herinnert gij U het weghalen onzer schoonste klokken uit allé kerktorens HernUert gij- U die tallooze verordeningen die een vrij volk tegen de borst stuiten Herinnert gij U het waardeloos maken van: onze bankbiljetten Het zal volstaan dat wij ons al die gruwelen uit de bezetting voor oogen houden opdat bij ieder Belg, het nationaal gevoe len zon oprijzen en ons doen besluiten: om allen eendrachtig te werken tot de heropbeuring én de herwording van ons geliefd Belgenland. (Uit: „Het Strijdersblad”) INCIDENT IN DE KERK. De koster van Leke, een zekere Denolf, die aangehouden was en zooals ...bijna iedereen gelost werd, heeft verleden Zondag voor het eerst zijn ambt hernomen, tot groote verwondering van de vaderlandslievende geloovigen, die er dan ook niet voor hebben ternggedeinsd op ondubbelzinnige wijze te toonen wat zij er over dachten. Toen ons kostertje zijn keeltje begon open te zetten, stonden een groot aantal aanwezigen op en verlieten de kerk. Zijn er dan geen vaderlandslievende zangers te vinden? Wij denken het wel en zoo neen zullen de geloovigen zeker wel liever gelezen missen hebbenOok de rekeningen der kerk fabrieken worden door de openbare machten gecontroleerd en het is dus een publieke zaak, daar ook nog de priesters en veel kos ten in verband met de uitvoering van den eeredienst met het geld van Jan en alleman betaald worden, zelfs met dit van de niet- kerkganger». GOED ZOO. Op dén eersten Zondag van Januari wordt telken jare lukke- dag gevierd op het gehucht Schoorbakke. Er wordt er gedanst en gevierd, het is een dag van leute en vermaak, te meer dat het nü gevierd werd in het blijgezinde bevrijde gehucht,, waar weinig zwartjes huizen en de groote meerderheid goede Belgen zijn. Alles verliep naar wensch i toen al met eeiis het doek viel - - welgekende German Girl hare triomfantelijke intrede deed, aan. dén arm van een mofneen geachte lezers, aan die van een Engelsch soldaat iri btirgerkleedij. Zij verandert van kleur.. Vroeger grijs en nu khaki; eene herrie ontstond en het zoo fiere dienstmeisje, (want het is hetzelfde meisje dat vroeger wegens een kaakslag, in eene vorige, bijdrage werd opgehemeld, werd door de aanwezige jongelieden zonder meer op straat ge zét. Op Schoorbakke duldt men geen nazimeisjes op feestjes. Er uit móeten zij, hun plaats is niet bij goede Belgen. Zij die ge durende 4 jaren de moffen afgelikt hebben mogen geen schijn van kans meer hebben zich in het openbaar te vermaken; dat alle jonge lieden dit voorbeeld volgen. Een zuivering op hun nianier duldt niet dat zwarten zich met een wit gezicht tot ons komen, want zwart zijn zé en zij zullen het blijven. Wat moet dien Tommy opgeschrikt hebben als hij het te weet is gekomen met welk een afgelikt moffenmeisje hij te doeh heeft gehad. Wie weet heeft zij hem al den Hitlergroet niet aangeleerd! Volgens de geruchten die de ronde doen, zouden nog slechts ‘2 afwezigen op het appel van de zwartjes zijn, namelijk Van: beveren A. en De Blieck P. Waarom deze ook niet in voorloopi- ge vrijheid stellen, die hebben toch ook niets misdaan Zij hebben slechts een uniform en wapens gedragen, maar... ge schoten hebben zij niet. Met geld koopt men krieken, de schoonste van de markt. DARA.

HISTORISCHE KRANTEN

De Vrijheidsgalm (1944-1945) | 1945 | | pagina 4