BEERST.
MERKEM.
ZE HEBBEN IETS VERGETEN
RAMSKAPELLE.
WEEKLOOZEN, aan wie men geen werk aanbiedt of
die er geen kunnen vinden, TOT IEDEREEN, DANK
ZIJ EEN STEVIGE SOCIALE ARMATUUR, ZIJN
RECHT OP ARBEID ZAL HEBBEN BEKOMEN, met
uitsluiting van alle parasieten!
Want het mag niet zijn dat men kan zeggen: Rus
land bloedt, soldaten sterven op alle fronten, in de
U.S.A, en in de fabrieken der andere vereenigde na
ties wordt zonder ophouden gewerkt, duizenden, wer
den en worden in concentratiekampen afgeslacht,
Frankrijk mobiliseert, Holland spreekt reeds van den
strijd in het Verre Oosten en Belgiëdopt!
JACQUES VLAEMYNCK.
DKSMIHDE.
«1
I
gemeente aan tot
ENILOBAB.
om die „lievelingen”
SCHANDELIJK!
moeten zij onder-
ROS.
«INSPECTOR»
met een auto de boter en ook nog andere
dat de lieve juffertjes autotochtjes
waarschijnlijk om rapper hun afle-
-grijsjes hier nog wat
nog wat meer met
De heer TERRIERS Roger, Tuinwijk, laat weten dat 'noch
door zijn vrouw noch door hem een petitie werd onderteekend
ten gunste van Gustaaf ROLLY. In het vervolg zal hij rechter
lijke vervolgingen inspannen tegen om het even wie dergelijke
lasterlijke aantijgingen verspreidt.
tot het opbouwen'van allerhande i
’t Is gelijk hoe het zaad in het bakske komt. Neen boertje,
radersgeld brengt geen geluk.
Op 11 November 1944, paradeerde dien boer eveneens in den
optocht bij de oudstrijders te Diksmuide. Wat zegt het bestuur
van den N.S.B. daarover? Kan zulk persoontje, niet heel een
voudig aan de deur gezet worden? We vinden het noodig hen
dit op het hart te drukken, teneinde hun zuivering in den N.S.B.
met goed gevolg te kunnen voortzetten.
Tot toekomende week.
IETS OVER MOLFSCHE PATRIOTTEN
Wanneer we een terugblik werpen op den tijd toen de moffen
nog de kasseien van onze straten met hun botten hamerden, dan
komt ons een boer voor den geest, welke zich in dien tijd al®
een echte patriot uitgaf. En waarlijk, wanneer, we hem hoorden
vertellen over zijn krijgsgevangenschap in 1914-1918, da.n had
den we geloofd dat hij alle Duitschers wel zou gewurgd hebben.
Maar wat hebben we dan even later gezien Laat ons zeggen in
1943 en 44. Was het niet ditzelfde heerschap dat de moffen
aantrok, natuurlijk om er profijt aan te doen en hen regelma
tig op pannekoeken en dergelijks vergastte Hier komt het
volgende spreekwoord goed van pas: Huilen met de wolven
waarmee men in ’t bosch is”. Waardoor kwam het dat de boter
hier in Beerst en in de omliggende gemeenten ten minste 50 fr.
duurder was dan in de verder gelegen gemeenten Heel een
voudig, beste Beerstenaren, wat volgt zullen jullie ook reeds
weten
De dochters van dien patriot warén gansche dagen op wég
om al de boter op de hoeven op te koopen, maar dit deden ze
niet zooals andere menschen. om ze met een kleine winst aan
hun medeburgers af te staan. De moffen kwamen er regelmatig
met een auto de boter en ook nog andere levensmiddelen afha
len. Het kwam zelfs zoover
maakten met de moffen,
veraars te kunnen bezoeken. Waren die g.
langer gebleven, wie weet kwam het niet tot
die juffertjes en die moffen
Heeft diezelfde boer niet veelvuldig gereden met paard en kar
tot^het opbouwen van allerhande mofsche verdedigingswerken?
ver
was in druk gesprek met
weet zoowel als
wij dat het leger steeds overal den voorrang moet genieten
Het was dus heel eenvoudig,... wie is daar?... ,,ho! ’t is maar
een burger,, ja wacht maar een cogenblikje. ik zal seffens ko
men!” Zoo waren er bij ons café’s en zoo waren er overal.
Die mannen moesten van hun „Liebelingen” toch een aan
denken meegenomen hebben, of nog beter ze moesten er één
nagelaten hebben. Het schoonste souvenir” dat ze ooit hadden
kunnen meenemen waren zeker wel die schoone haarlokken
van hun .,Madeln”. Dat hadden ze toch moeten doen, nietwaar
beste lezers Hadden het dan geen prachtige schandalen ge
weest
Wat nog erger is, wat zien we heden, ten dage gebeuren Wie
loopt er nu met de soldaten? Idem dezelfde.
Zou er in België geen middel bestaan
■Verantwoordelijke Uitgever F. WILLEMYNS namens O.F. een kenteeken te geven? Ik denk ja.
Diksmuide (Pers en Propaganda).
Het gaat hier namelijk voor het welzijn van onderwijzer Jero
me Dewilde, Führer van Ramskapelle, een man die zooals zoo
veel andere van zijn soort, tegen het vaderland niets misdaan
heeft.
Meester Dewilde was propagandist van de eerste soort en reeds
van voor den oorlog droeg hij de grootste liefde voor Duitschland,
lüj bewees dit bij het binnentreden van de eerste Duitsche
troepen in de gemeente, door zijn huis een huis van den Bel
gischen staat (hij zelf werd ook betaald door die zelfden
staat) te bevlaggen ter verwelkoming van zijn super vrienden,
zijn redders, met de Leeuwenvlag! Het masker was gevallen
en verder zou hij ijveren voor de toekomst van het geliefd mof
fen land.
Vier lange jaren heeft het grootste gedeelte van ons dorp in
machtelcoze woede moeten toezien op de anti-Belgische drij-
verrijen v? i Meester Dewilde.
Op school spoorde hij de jeugd van de
het Hitlerisme en spiegelde haar dagelijks de goede hoedanig
heden van het nazi-regiem voor. Verder stookte hij zijn leer
lingen aan tegen het vaderland. De moffen waren zijn beste
vrienden en niemand mocht zich veroorlooven kwaad van
Jien te spreken.
Bij de grootere jeugd heeft hij meer dan één jongeling be
dreigd met het land van belofte wegens vaderlandsche hou
ding.
In zijn huisgezin heeft hij het voorbeeld getoond, Hitler te
dienen.
Zonen en dochter heeft hij vrijwillig naar Duitschland laten
gaan arbeiden voor lïet groote Rijk en de groote overwinning
Meer nog heeft hij toegelaten: strijders aan het Oostfront heeft
hij ook geleverd en dit persoontje heeft volgens enkele in
woners der gemeente niets misdaan
Dit bewijst bij voorbeeld de verscheidene handteekeningen
gebedeld door de vrouw van bedoelden persoon, die niet heeft
geaarzeld de onschuld van haar man te laten uitschijnen. Zoo
als men een wolf omwikkelt in een schapenhuid.
Maar dat onzen burgemeester zich daar heeft aan verbrand,
kunnen wij maar niet aannemen. Vóór den oorlog, spuwden zij
vuur en viam naar elkaar, maar gedurende de bezetting wa
ren zij dikke vrienden geworden. Goede getuigschriften heeft
liet vrouwtje van hem mede gekregen. In een ander gezin
heeft zij er drie kunnen bewilligen te onderteekenen en zoo
verder zelfs personen, bij wie men zou gedacht hebben vader
landsliefde te koop te vinden, hebben zich ook bij den neus
laten leiden. Die personen zijn ook aangetast door de zwarte
plaag, want alwie symphatiseert of medelijden voelt voor
zwarten is ook niet wit en moest ge soms hun kerfstok te
zien krijgen ge zoudt verstomd staan van de zwarte vlekken
die er aangekleefd zijn.
On -é welmeenende medeburgers noemen het een schande,
de vrijheidstelling te helpen bewerken vap deze twee geïnter
neerde super zwarten.
Geen genade hunne welverdiende straf
gaan.
Een viertal maand geleden hebben we de vlucht bijgewoond
van het eenmaal zoo onoverwinnelijke leger van Adolf
Met allerlei antieke vervoermiddelen hebben we ze zien voorbij
trekken op hun laatsten tocht, de weg naar den afgrond. wat
voor de mannen der Wehrmacht maar eenigzins van waarde
scheen, namen ze heel natuurlijker wijze met zich medeeen
prachtig paard... een goede fiets... een moderne kinderwagen...
kortom alles,!
Hitler wist in den tijd het Duitsche volk kenbaar te maken,
dat ze over geheime wapens beschikten, bv. V 1, V 2, maar hij
heeft zeker vergeten dat zij ook een V 0 bezaten. Ja, ja. een V 0.
Zie maar eens op de hoeken der straten, waar de vluchtelingen
voorbij getrokken zijn... daar staat in groote, meestal blauwe
letters,... ,,V 0” Langs daar zijn ze weggetrokken, en op dien
weg hebben ze een zeer schoon aandenken gelaten.
Wie van de lezers van ..De Vrijheidsgalm” heeft onder de be
zetting niet eens m een café geweest, waar eenigen tijd moest
gewacht worden om een glas te krijgen. Wat was de reden?...
Heel eenvoudig, de dochter of de meid
een verdediger van Dolf’s regime en iedereen
