MERKEM. DIKSMUIDE. ALVER mCEM. J. V. A BEERST. ST. JAKOBSKAPELLE. HET KRAAKT! NIEUWKAPELLE. daar zeker M. O. ENILOBABB. VAN ALLES WAT «SPECTATOR» in deze gemeente Verantwoordelijke Uitgever F. WILLEMYNS namens O.F Diksmuide (Pers en Propaganda). IETS OVER „HERMANN GOERING”! Een artikel uit St. Jakobskapelle werd wegens plaatsgebrek tot toekomende -week verschoven. zoo laag heeft lid van het ringen bij en heeft Wij hebben thans in deze gemeente een correspondent. De bijdrage die we zinnens waren aan deze gemeente te wijden, zal vervangen worden door een artikel van onzen nieuwen me dewerker. Het zal echter pas de volgende week verschijneh. ook diezelfde die honderden franken voor het zicht van de menschen, en antwoordde als er iets werd gevraagd van politieke ERRATUM. Wij vernemen dat afzetting van de stedelijke bedienden te Diksmuide voor wat het uitbrengen der stemmen betreft, niet heelemaal ging zooals gemeld in een voorgaand nummer. De on derwijzeressen w-erden afgezet met zeven stemmen tegen één, bij drie onthoudingen; de heer Dolphen met acht stemmen tegen één bij twee onthoudingen. In werkelijkheid is het dus hetzelfde, want in dergelijke ge vallen moeten onthouders en tegenstemmers over de'nzelfden kam geschoren worden. Er valt dus niets te wijzigen voor wat onze commentaar betreft De socialisten zijn het beu geworden deel uit te maken van een ministerieele ploeg, misschien de ongelukkigste die, sinds 1830, ooit aan het hoofd van het land heeft gestaan. Als eenige goede prestatie kan aangerekend wordenhet doen, goedkeuren van de nieuwe sociale wetten, door minister Van Acker voorgesteld en aangenomen met tegenzin door sommige andere ministers. Wij veronderstellen dat de socialisten reeds vroeger de regee- ring zouden verlaten hebben, doch dat ze juist zoo lang gebleven zijn om iedere vertraging in het aannemen van dé nieuwe so ciale wetgeving te vermijden. Na het vertrek van de vijf mini sters die de partij in den schoot van de regeering telde, hebben de overblijvenden het voorzichtig gevonden het ontslag van de regeering in te dienen. Naar het schijnt zou Z.K.H. Prins Karei het ontslag niet aan vaard hebben. In dit geval is het niet uitgesloten dat het parle ment, na de afhandeling der financieele ontwerpen -en mis schien vroeger onze ministers in de minderheid stelt en hun aanblijven onmogelijk maakt. Want ook de liberalen en een ge deelte der kristen democraten zullen er waarschijnlijk tegen opzien zich verder in de oogen van het weldenkende volk te compromitteeren door een samengaan met den clan Pierlot. De vrees voor den kiezer is het begin der politieke wijsheid 1 Er zullen niet veel Belgen te vinden zijn die het verdwijnen van de regeering Pierlot zouden betreuren 1 Ten ware men Léon Degrelle, Elias of één van hun volgelingen met het vormen van de nieuwe gouvernementeele ploeg zou belasten, zou de nieuwe regeering onmogelijk slechter kunnen zijn dan de oudeMet ge noegen stippen we aan dat één der redenen, die de socialisten op geven om hun besluit te motiveeren, het geschipper is in zake zuivering. Het was hoog tijd dat één der groote traditioneele partijen het officieel uitriep Er is in ieder geval een flinke klink in de kabel en alhoewel wij in princiep een regeeringscrisis in oorlogstijd moeten betreuren, is het toch hoogst noodzakel’jk, wil men ons land niet in den dieperik helpen, dat een nieuwe regeering zoo ving mogelijk aan het bewind komt! Wie ként er onze garde Goering” niet Wat stond dien aap te lachen toen hij in 1940 de „Luftwaffe” naar Engeland zag „fahren”. „Nu zullen ze weldra kapituleeren, die vervloekte plutocraten en Joden” was één van zijn liefste gezegden. Wat zegt hij nu zijn vrienden, de moffen, tot den afgrond zijn ge doemd Ja, manneke, nu kan je wat mediteeren over al je pro- Duitsche daden van tijdens de mofsche bezetting. Thans heb je tijd genoeg in de hoogeschool te Oostduinkerke en we hopen dat je er nooit meer uitkomt! Weet je thans reeds dat je een hond waart, een Duitsche bloedhond! Thans moeten we nog lachen wanneer we je woorden van de laatste dagen der bezetting overwegen: „Ik heb niemand en niets misdaan. Te Beerst zal ik veldwachter blijven en ook alles doen wat ik kan voor de geallieerden Leelijke valsche katerWeet ge nog hoe goed je ontvangen werd in de eerste dagen van September, toen je uit de auto van het O.F. stapte, aan het gemeentehuis. Daar stonden al je „vrienden” op je te wachten met opgeheven vuisten. Dank aan de leden van den Weerstand dat je daar niet onmiddellijk tot de doodstraf werd veroordeeld. D'e O.F. mannen wilden je beschermen en den krijgsraad je laten straffen, want wij meenen toch ook dat je er met niet minder dan 60 jaar van afkomt! Al je laffe en mofsche daden hier opsommen waren een onbegonnen werk, want er zijn er genoeg om een lijvig boek mede te vullen! Jammer dat de nazihonden niet meer vereeni- gingen hadden, dan had onzen Goering nog meer lidkaarteh zooals: zwarte Brigade - Dietsche Militie De Vlag V.N.V. enz. Onze garde was niet alleen „Gemeinde Polizei”, zooals het kaartje op de voordeur van zijn huis aanw’ees, we mogen hem ook gerust betitelen met het lieve woordje „Hilffeldgendarm” en waarlijk, dagelijks zagen we hem te Diksmuide. in de Beerststraat, bij zijn spitsbroeders binnen stappen. Was het zijn werk met zijn verrekijker de zonen van landbouwer Decoene Catniel, welke ondergedoken waren, te gaan bespieden? Later wanneer een ander terug thuis zal zijn uit Duitschland, zal hij je wel weten te bedanken om je mooi gebaar hem met de feld- gendarmen te gaan afhalen en opleiden. Waarlijk „Hermann”, we verlangen tegen dat je weer garde zijt te Beerst Tot toekomende week. Nu we van het nazi-gespuis verlost zijn, laten we zoo van tijd tot tijd eens onze gedachten terug gaan naar die vervloekte be zetting en menigmaal komen ons wraakroepende toestanden te binnen. Dat er hier in België en dius ook in Merkem, den 28sten Mei 1910, reeds handlangers waren van de moffen, kunnen we goed uit de volgende woorden uitmaken. In den namiddag, dus na de capitulatie, zegde een inwoner onzer gemeente: ,.ge zult wel zien, nu zullen we gered zijn!” Wat moet daaruit besloten worden En zeggen dat die persoon een zoon had als luitenant bij het Belgisch leger! Nog meer! Hij had een kaartje van België, waarop duidelijk aangeteekend stond tot waar de Duitschers reeds doorgedrongen waren. Dat kaartje was natuurlijk door de moffen uitgegeven, vermeldende de frontlijn rond 25 Mei 1940. Op dit kaartje stond nog meer, ongeveer het volgende: „Belgen, staakt allen nutteloozen strijd! Legt de wapens neer!”. In het jaar 1942, tijdens den zomer, waren hier nog al wel moffen ingekwartierd. Ook de Electrische Centrale werd door een viertal mannen bewaakt en dat waren er die bij sommige „Madeln” tamelijk veel succes hadden! Immers, die moffen ware'n goede zwemmers en in het roeien waren ze eveneens thuis. Ze moesten dus hun ,,liebelingen” leeren zwemmen en klaar was Kees! Als aandenken lieten ze bij hun vertrek een roeibootje na, den naam dragende „Estella”. Die schoone tijd is voor hen nu ook voorbij. Spijtig hé! Es war so herrlich Rond denzelfden tijd waren hier ook verscheidene cafe’s die goede zaakjes deden. D’aar werd natuurlijk ook niets misdaan, neen, - wat denkt men toch! Er werd alleen maar een glas bier verkocht. Dat de „mokken” met de „moffen” ’s Winters samen gingen schaatsenrijden en ’s zomers samen piano speelden, fietstochtjes maakten, dat hebben we allemaal niet gezien! Spijtig dat zij die het nu zouden moeten weten van niets gebaren. Is de plaats van moffenvriendinnen en -vrienden nog bij het onderwijzend personeel? Mogen zij nog kinderen onderwijzen? De kolen komen heden ten dage maar traag binnen. Algemeen heerscht er een tekort aan brandstof. Maar voor de zwarten geen zorgen Die worden op alle mogeliike en onmogelijke ma'nieren ondersteund. Ja, *s avonds worden zij hun kolen thuis gebracht. In de duisternis zou het niet gezien worden, maar toch is het algemeen geweten. Hoelatfg is het nu ook geleden dat er kolen thuis gedaan werden op het plaatselijk secretariaat Vlaamsche kinderzegen Nog maar enkele dagen hé Nog maar pas werd in een vorig artikel aangedrongen oin niets te teekenen ten voordeele van landverraders en colla borateurs In onze gemeente gaat men nu rond ten voordeele van een N.S.K.K. man. ’t Is waar, als persoon is hij niet slecht, maar hij heeft den vijand daadwerkelijk geholpen op i het Russische front, ’t Was daar zeker te koud, dat hij het maar zoo lang heeft getrokken Arnold was dus N S.K.K. man, lid van het V.N.V., woonde alle gespuisvergade- dus zijn land verraden. Hij moet en hij zal gestraft worden, dat zweren wij. Aan den ersatz- burgemeester van Nieuwkapelle vragen wij, hebt gij gedurende de bezetting ook rond geloopen van huis tot huis voor het be komen van handteekeningen ten voordeele van politieke ge vangenen, bv. op onze gemeente A.V. Neen, hij is zwart van aan de toppen der voeten tot in het haar van zijn hoofd. Is hij vergeten dat hij een zekere responsabiliteit draagt voor hetgene binst de bezetting is gebeurd? Wij hebben er voor ge zorgd en wij zeggener is nog plaats te St. Kruis. Wij dulden niet dat zwarte landverraders nog iets te zeggen hebben. En al diegenen die geteekend hebben zijn geen Belgen, wij ken nen ze allen, zwarten, halve en schijnheiligaards en hun spelle- ke zal niet lukken. Marietje van Nieuwkapelle moest daar nog eenige regels bijschrijven ten goede van dien N.S.K.K. man, ’t was misschien voor die rantsoenzegels, van boter van binst de bezetting! Dat is diezelfde die zoo christelijk wil zijn en zoo goedhartig voor haar evenaaste zooals ze doet voor haar eigen zelf. Heeft zij vergeten, dat gedurende de bezetting, zij zooveel arme menschen de deur heeft gewezen? En is in de schaal kan leggen 't is ook diezelfde dié ten voordeele van kin- ders van politieke gevangenen en gefusiljeerden„daarvoor heb ik geen geld”! En als zij zoo christelijk wil zijn, dat’ze dan haar staken, die op haar land werden gezet door den bezet ter, verdeelt in plaats van ze te laten rotten op haar hoeve D'at men helpe waar er nood isIn een volgend nummer zal er bekend gemaakt worden wie er zijn handteekening zette ten voordeele van de zwarten. Wij komen er later eens weer op terug.

HISTORISCHE KRANTEN

De Vrijheidsgalm (1944-1945) | 1945 | | pagina 3