2e JAAR, Nr. 10.
PRIJS ÊfiN FRANK
Beleid
Bezadigheid.
en
Orgaan van het* O.F. Regionaal Comité Diksmuide
Bericht aan vaste of toevallige
medewerkers.
ZONDAG 11 MAART 1845.
WEEKBLAD
1936 dachten dat voor het heil van Vlaanderen en in
he raam van België, een samengaan van katholieken
en V.N.V.ërs nuttig ware gewfcest!
JACQUES VLAEMYNCK.
roofd worden, enz. Want iets moet er gedaan worden
en zoo snel mogelijk! Hoe kiesch de taak van deze
personen ook zou mogen wezen, ze is uitvoerbaar!
En dat er dan eens goed onderzocht wordt WAAR
EN BIJ WIE DE VERANTWOORDELIJKHEID LIGT
ouders, leeraars, werkgevers, andere invloedrijke
personen van de misdaden tegen het vaderland be
gaan! Wij weten dat er zou gehuil opgaan en denke
lijk zou de grondwet er bij te pas geroepen worden!
En we veroorloven ons hier een tweede parenthesis te
openen: met heeft het, op het oogenblik dat we deze
regelen schrijven, in het parlement over de speciale
volmachten door de regeering Van Acker aange
vraagd. We laten hier de grond der zaak onaange
roerd, maar bestatigen dat bij sommige bestrijders
van ifet ontwerp met een zekere bezorgheid
voor onze grondwet, onze nationale instellingen, de
rechten van het parlement en duizend dingen meer
geschermd wordt! Op den keeper beschouwd zouden
we deze gewetensbezwaren, zoogezegd ingegeven door
de liefde voor de democratie, moeten bewonderen, wa
re het niet... ja, ware het niet dat we al deze mooie
woorden vinden in. den mond van brave heeren die
er nooit zoo hoog mee opgeloopen hebben in het ver
leden. En de ijver van nieuwbekeerden dwingt ons
soms tot een zeker scepticisme, vooral wanneer het
gaat in een strijd tegen dezen „die geen bekeering
noodig hebben”!
Prof. Orban, die iri den Senaat één der voorvech
ters is in het kamp der nieuwbakken verdedigers der
te doen, dat misschienconstitutie, heeft bekend dat zijn vrienden en hij in
worden we
(Vervolg)
Het weze ons toegelaten hier een parenthesis te
openen, op gevaar af bij onze lezers voor een „zage
man” door te gaan, omdat we steeds op denzelfden
spijker kloppen. Maar we volgen het voorschrift van
Kristus: „klopt en er zal u opengedaan worden”!
Maar we moeten lang en dikwijls kloppen! Mej. Baers,
lid van den Senaat, heeft er in het parlement haar
spijt over uitgedrukt dat jonge zwartjes, die in 1940
nog kinderen van een twaalftal jaar waren, door den
krijgsraad ter beschikking van den kinderrechter ge
steld worden, die ze dan in een gewoon heropvoe-
dingsgesticht doet belanden. We deelen voor wat
dit punt betreft absoluut haar meening, af gezien
van de rest van haar rede, waar ze blijk geeft
van een ziekelijk-electoraal medelijden met volwassen
zwarten, dat bij haar en haar politieke vrienden
schering en inslag is! Eens te meer vragen we hier
speciale gestichten voor jonge misdadigers op anti-
vaderlandsch gebied.
Voor de andere jongen uit een zwart nest, ze mogen
af of niet ook iets op hun kerfstok hebben, dienen ook
energieke maatregelen getroffen. Of zijn er soms lie
den die zich verbeelden of veinzen te verbeelden
dat in de gezinnen van niet aangehouden, vrijgelaten
of vastzittende zwarten nu plots aan nationale en
democratische opvoeding gedaan wordt? Denkt men
soms dat de burgerdeugden er beoefend worden? Wij
zijn zoo vrij hier een voorstel
door anderen kan verbeterd worden we vragen
niet beter maar dat toch, volgens onze bescheiden
meening, waard is dat er over gedacht wordt. Zgu de
regeering, die zoo goed vertrokken is,' die reeds blijk
heeft gegeven van durf, die het vertrouwen van het
land en het buitenland geniet, ook op dit gebied geen
voorbeeld kunnen stellen? De ouwe pruiken liggen
buiten, tot genoegen van 80% van de bevolking, we
hebben verscheidene ministers die jeugdig zijn en dus
ook over een flinke dosis energie moeten beschikken,
om nog niet te spreken van onzen nieuwen premier,
die bewijst van geen klein gerucht vervaard te zijn.
Een nieuwigheid moet dus de huidige ploeg zeker niet
afschrikken, zelfs wanneer er „ergens in België” ge
jammer moest opgaan en geknars der tanden of ver
ontwaardigd protest of andere teekenen van oppo
sitie, uitgaande van steeds dezelfde seniele kliek, die
zichzelf overleeft. Waarom zou men, onder de burgers
die vóór, tijdens en na de bezetting bewezen en be
wijzen goede vaderlanders te zijn, die er niet voor
teruggedeinsd hebben hun huid te wagen, geen voog
den kiezen, wij zullen maar zeggen „beroepsvoogden”,
die elk een zeker aantal jonge menschen, die tijdens
de bezetting faalden of die in een zwart milieu opge
voed werden, onder hun voogdij zouden krijgen? Zij
zouden van een uitgebreide volmacht moeten voorzien
worden en oordeelen zoo het voor hun beschermelin
gen noodzakelijk is het ouderlijk dak geheel of ge
deeltelijk te verlaten, zoo de ouders al of niet geheel
of gedeeltelijk van de ouderlijke macht moeten be-
IJK
ziet vooral
F. WILLEMYNS.
wiTOffigwiviriiiiB ■ff*TMBa«anMiirri|B mmiii i 11
De Vrijheldsgalm
(Vervolg toekomende week.)
Met spijt moeten wij vaststellen dat er niet steeds een eerlijk
gebruik wordt gemaakt van de bereidwilligheid, waarmede we,
in de mate van onze zeer bescheiden plaatsruimte, de kolonnen
van ons blad ter beschikking van eenieder stellen. We moeten
er hier aan herinneren ^iat we de voetstappen niet wenschen te
volgen van zekere pers, die vóór den oorlog een zeer treurige
reputatie had bij alle eerlijke lieden. Wij vernemen dat zekere
personen anderen zouden bedreigen.... met een artikel in
.D.V.G.” Onnoodig te zeggen dat we aan dergelijke praktijken
paal en perk zullen stellen. Wij vragen niet beter dan wantoe
standen zoo er zijn publiek bekend te maken. Daarom
zeggen weschrijft ons over zwarten, t.t.z. uniformdragers,
leden van „De Vlag” en V.N.V., schrijft ons over gezagdragers
die misbruik maken van hun ambt of door hun gedrag tijden»
den oorlog dit ambt onwaardig geworden zijn en ziet vccrsl
steeds te kunnen bewijzen wat U voorhoudt. Over andere his
torietjes kunnen we zoo dit noodig blijkt praten wanneer
onze plaatsruimte ons niet meer dwingt tot belangrijker feiten.
Maar in ieder geval: we zullen waken dat ons blad niet de.
„chroniqne scandaleuse” wordt van de streek, pok al moesten
zekere op ziekelijke sensatie beluste personen dit jammer vin
den.
