van
Hulp voor de families
politieke slachtoffers.
ALVERINGEM.
LEKE.
7.00 diep in zijn
konden geheim houden, dat
l hadden tot steun en wel-
toch van die vrouwen, hé,
kletsen is hen lief,
stijgt val je onvermijdelijk bij
doen wij open
dubbel zal je er verwel-
door suikertante
als men zulk
liefde voor zijt»
een speciale konijnenkweek
Führer, begin je nog niet vermoeid te geraken, van zoo’n
afmattende reis Ware dat niet een prachtig idee, eens bij
Georges te gaan, bij onzen Georges, die liever je paarden be
slaan had dan deze van zijn dorpsgenooten. Zeg, vlugge smid,-
denk je ook zooals de Führer, dat alleen het staal, dat het
meest beklopt en behamerd wordt dat het meest slagen te
verduren heeft, het hardst is Duitschland is er een sprekend
voorbeeld, hél Führer. Nu zal. je misschien wel duizelig be
ginnen worden: „Zoontje Daniel vloog als een blijde verkon
diger op dien gedenkwaardigen 7 September door onze stra
ten... en dit op een paard getooid met de Belgische driekleur.
Je zult in vertwijfeling uitroepen: Hij, hij was het toch d»
in gezelschap van Roger met mijn blaadjes rondventte, hij,
„die er een geboren kamper uit zag in zijn groen hemdje e«
zwart broekske!” Ja, Führer het is onbegrijpelijk, maar dat
heet nu eenmaal logica
We mogen het Smishoekje niet verlaten zonder „boe” noch
„ba” te zeggen aan ons Bruneeltje, die ook aasde op 't schooa.
leven, op veel geld en die „geloofde” in Duitschlands rozen
geur en maneschjn en zich deftig kleedde in ’t uniform van
Vlaamsch Wachtertje. Uw plan net als Verschaeve te vluch
ten, is op een deerlijk flatertje uitgeloopen nietwaar Maar
hadt ge diens versleten pantoffels van doen gehad, dan waart
ge nu ook wel bij den Volksturm ingelijfd I... „Maar ja, Führer,
als ze op post moeten zijn, zijn ze er niet - wat kun je er aa»
doen?” We. zouden aan onzen plicht te kort schieten moeste»
we ’t hoekje vaarwel toezwaaien, zonder de bourgeoishoeve
met een blik te verwaardigen, zonder Albertje een moffenhand
gedrukt en Josephientje een klankvollen Duitschen zoen gege
ven te hebben. Albertje, de motten hebben zeker jouw ko«-
tuumtje opgevreten, waar blijft het toch? „Uit het oog,
uit het (hart nietwaar Führer”? Josephientje, een leidster
draagt groote verantwoordlijkheid, vergeet je niet je lessen te
herhalen en er nieuwe voor te bereiden (De Duitschers keeren
immers terug binnen enkele maanden....)
Brouwer Douis was zoodanig mild, schoot
zak, dat de Dietsche meisjes niet
ze zulk ’n mooi briefje ontvangen
vaart van hun beweging. Zwijg
Louis, het zwijgen is hen vreemd en het
„Führer, als je uit de tram
Remi van *t kroostrijk gezin binnen. D'e deur
voor Uw hoogwaardige excellentie
komd worden: door vrouwtje Madeleine eo
Elza, die je moogt niet verschieten je een hartstochtelijk
zachte streeling zou toedienen;
staande staatspositie., Zoo hoog
was zijto val. Hij kwam
precies een „andere”
een verknochte,
land koestert en
maar ze vergat daarbij te voegen dat haar andere zoon
het recht had aan de kaaien te Nieuwpoort de haringen op te niet in het oog, dat de
koopen voor de Moffen en dit met schromelijk veel winst. Hoe Dolfke’s Lebensraum?
kwam die zoon aan dat voorrecht, Madame En nu gaat het
beter nietwaar, vrouwtje, de schaapjes -welke gij naar Oostende
brengt leveren zeker veel op! Ondankbaarheid is ’s werelds
loont Die vrouw' met al haar gepraat (en de schaapjes) is de
moeder van Jean, uit Koekelare, die ook verborgen zat te Leke
in voornoemde straat. Wel jongens van den weerstand, doet die
vrouw zwijgen, want al wat ze betaalde was het bier dat hij
dronk en tot nu toe wacht de moedige vrouw nog altijd op een
woord van dank vanwege deze praatster.
Ben andere vrouw uit Leke, een herbergiester aan wie boven
genoemde vrouw dit vertelde, heeft dat te Leke uitgebazuind en
was er fier op dat te kunnen babbelen aan al haar klanten. Op-
gëlet, vrouw, mondje dicht I Of moet men bij u het bier -welke
men drinkt, niet betalen misschien En bier was alles wat die
Jean betaald heeft, nu weet ge de waarheid. Nu ook wascht de
moedige vrouw uit Leke nog voor 14- soldaten die bij haar in-
gekwartierd zijn, en dat kosteloos, ge moogt het weten. Ze doet
dit enkel uit dankbaarheid voor de bevrijding van onze ,,nazi-
beschermers”Ook zijn de Tommies deze vrouw zeer dankbaar
tot spijt en nijd van velen!
UITGESTELD Ben aantal bijdragen, o.m. Keiem, moeten
eens te meer tot volgende week worden uitgesteld.
F. W.
De gezinnen van gefusiljeerden en politieke weggevoerden
worden verzocht ten spoedigste alle inlichtingen betreffende
hun hoedanigheid van politiek slachtoffer te sturen aan Soli
dariteit, Groote Markt, 4, Diksmuide. Zij moeten zich
een formulier ter invulling verschaffen in het lokaal van «Soli-
dariteit ten einde alle vragen te beantwoorden, die gesteld
worden vooraleer de schadeloosstelling van wege de openbare
macht kan uitbetaald worden.
*t Was op ‘7 September dat de Canadeezen ons kwamen ver
lossen van de arme-klaren-grijze-vesten. Ook de jongens, dienst
weigeraars om naar Duitschland te gaan werken, kramen te
voorschijn en gingen vrij en vrank de straat op, na maanden
ondergedoken te zijn geweest. Het gevaar voor Feldgendarmerie
of Gestapo en handhangers was geweken. Natuurlijk was ieder
een verbaasd deze jongens te zien en men vroeg zich af waar ze
zich wel hadden kunnen wegsteken, want daarvoor moest, men
■niet alleen een goed hart en veel liefde voor zijn evennaaste
zoowel als voor ons landje hebben, maar men mocht in ’t ge
heel niet bang zijn. Ook moest men goed kunnen zwijgen, daar
het minste woord de grootste gevolgen kon hebben.
Wel, hier op ons dorp (in de Hitlerstrasse voor zekeren) had
den we ook zoo een waaghals, die verstopper speelde. In deze
straat nr 11, stond de man niet in geur van heiligheid bij de
Moffen, en hij werd voor meer dan 3 jaar in ’t drooge gezet,
(kwestie van hem de beginselen der Nieuwe Orde aan te leeren).
Zoo kwam het dat zijn echtgenoote .die alleen bleef, de jongens
verbergde. Deze moesten natuurlijk eten zooals alle menschen
en dat eten viel niet uit de lucht 1 Aanstonds kreeg ze denj
naam van smokkelaarster, woekeraarster, slechte genieene vrouw,
met Kaar zieke pooten enz. (te lang om te melden). Enkele van
haar geburen waren zeer knap daarin (ze hadden zelfs geen
woordenboek noodig)Maar die vrouw liet het aan haar hart
met komen, alhoewel er 17 soldaten bij haar ingekwartierd wa
ren en haar geheim werk er niet door vergemakkelijkt werd.
Ze luisterde niet naar kletspraat, was fier over haar jongens
en bezorgde ze als haar eigen kinderen. Geen werk of last was
te zwaar, rust kende ze weinig, daar er dag en nacht moest ge
waakt worden, voor de Moffen en slechte geburen, die zelf voor
Feldgendarm zouden hebben gespeeld, niettegenstaande deze
laatsten reeds naast de deur ingekwartierd waren. Zeven jeug
dige, kloeke, gezonde dienstweigeraars, hield die vrouw' terzelf-
dertijd en onder hetzelfde dak verborgen. Wat was ze fier de
Duitschers kunnen s'heren zonder zeep en dan nog in het
zelfde huis Toen op den dag der bevrijding, alles aan het licht
kwam, zouden de menschen niet meer verschoten kunnen heb
ben, moest er een V 1 gevallen zijn te Leke. Natuurlijk vervielen
de eeretitels en den lasterpraat rondgestrooid door de lieve
Zwartjes, die haar voor een vijandin- aanzagen.
Hadden ze dat eens gewetenOordeelt zelf maar, lezers, wat
zou er gebeurd zijn? Een vrouw uit Koekelare, wist ook het
volgende te vertellen over deze zaak, ’t Is niet zoo erg een zoon
Remi droomde van een hoog-
was zijn droom en... zoo laag
in St. Kruis terecht. Ja, hoe zou dat
wending kunnen nemen
zulk een daadwerkelijke
men zich met
bezighoudt. Führer, kun je dat inbeelden: konijntjes in zwart
uniformwij niet, hoor.
Ja vurige propagandisten van den Burgmolen, die een uitge
lezen keurtroep vormden onder wijs beleid van Tientje uit de
v edelachtbare familie van Gerard, Gerarda en fconsporten, leg-
te verstoppen, maar ’t slechtste is die rekening, die iedere week den de grootste heldhaftigheid aan den dag in optochten en
gezonden wordt, vooral als men niets verdient. Ja, ’t is lastig, bijeenkomsten. Tientje, hoe zit het met de kopspelden, duid je
maar ze vergat daarbij te voegen dat haar andere zoon alleen nog altijd trouw de frontlijn aan op de kaart; springt het je
i het oog, dat de Geallieerden knagen en happen in
Gerardake, maakt de verlooving met
dries nóg goeie vorderingen? Weeral een naam, waaraan zulke
mooie herinneringen verbonden zijnDries was zoodanig vol
kamplust en strijdsgeest, dat hij hangen bleef in zijn vaders
stallen en op zijn vervroren aardappelvelden. Zoo landen we bij
onzen Remi, gevlucht met pak en zak, met have en goed otn
de laatste parels aan zijn kroon in Duitschland te gaan bijzet
ten. „Führer, denk niet dat deze zijn land verlaten heeft, omdat
er iets zwaars, iets „übermenschliches” op zijn geweten lag,
neen, hoor! Alleen de Sehnsucht, het verlangen het aan schijn
van den Germaan aller Germanen te mogen aanschouwen,
deed hem er toe besluiten zijn hoeve, vrouw' en dochter in den
steek te laten. Toontje, voer je nog altijd terroristen uit of
hebben de terroristen jou een goeden blauwen boon te slikken
gegeven? Het laatste ware wenschelijker
Valere, de controleur, is ook niet zwart, doch verre van wit.
Zegge, manneke, veel boertjes walgen van je hatelijke,
valsche tronie en meer dan je zoudt vermoeden. Wees ervan
verzekerd, dat je als een verfoeielijk schepsel bij hem staat
aangeschreven. Tot weerziens!
Führer, zulke ritjes geven je toch weinig appetijt hé! Juist
iets om van te braken. Je gelijken kenden hier, luisterden zoo
graag met open mond en open ooren naar je redevoeringen.
Hun handelwijze toont duidelijk aan, dat zij er weinig van
gesnapt hebben, dat een van je uitdrukkingen als: „Groot is
