O. 11 Lj w ifi Voor VVaar heid en Vrede! gr? Voor Vrijheid en Recht! f Eerste Jaargang Zaterdag 27 Oogst 1910 No 48 1 Andermans geestigheid Over het Sparen Ons Praatje Het geld van Rome 7^3 7 Z d V I 1 t ?i In een kleine restaurant. Zeg eens, baas, waarom wandelt ge van tafel tot taf-1 met uwe kat in de ar men? Ha! ziedaar! Er is vandaag een stoof- sel van konijntjes op de spijskaart, en ik wensch mijne Kalanten gerust te stellen. DRUKKER JOSEPH JHt A.HCK Statiestraat, Oudenaarde VERKOOPER Pieter Verntraete, zoon Valkestraat, Nieuport ABONNEMENT 2,@O fraiiK per jaar op voorhand betaalbaar r’ Er zijn thans maar weinig huisgezinnen meer waar men op zijn minst niet een spaarboekje bezit. Het kind van in zijn prilste jeugd leert op school sparen en zoo het hiertoe aangemoedigl wordt, zal het er later mede voortgaan. Wie een weinig vooruitziende is en begrijpen wil dat een appeltje tegen den dorst altijd van pas kan komen, zal er zich op toeleggen iets op zijde te leggen. Wie vroeger al eens wat sparen kon, kocht ook wel eens eene obli gatie in de hoop eens het groote lot te Wanneer wy beweren dat den gods dienst door de klerikalen slechts gebruikt wordt om lichtgeloovige menschen om den tuin te leiden; wanneer wij houden staan dat zij den godsdienst als politiek wapen bezigen om andersdenkenden te bekam pen; wanneer wij herhalen en onophoude- i lijk bewijzen dat godsdienst en politiek twee afzonderlijke zaken zijn die met elkaar geen gemeens zouden mogen heb ben; wanneer wij aan den schandpaal spijkeren de handelwijze onzer hedendaag- sche geestelijkheid, die zicli veel min be kreunt om het zedelijk welzijn van het volk dan om den strijd die tusschen de politieke partijen geleverd wordt; wan neer wij het den politieken priester schan de spreken dat hij in stede van de ware leer van verdraagzaamheid en liefde te prediken veeleer door zijn verblindend fanatism haat en nijd, twist en tweedracht zaait; wanneer wij met voorbeelden bewij zen dat het niet voldoende is te zeggen luistert naar mijne woorden als men er vergeet bij te voegen ziet naar mijne daden en werken omdat die daden door huichelarij gekenmerkt zijn en aldus den waren godsdienst van vrede en naasten liefde helpen in den grond boren, dan worden wij door de klerikalen eenparig tegengesproken. Zij loochenen bovengaan de onomstootbare waarheden, alhoewel zelfs het weinig verlichte en ontwikkelde volk, dat durft zien en wil begrijpen en het waagt rn?t gezond verstand te oordee- len, overtuigd is vau hetgeen wij bewe ren. Zij schrijven en herhalen dat gods diensten poitiek nauw aan elkaar ver bonden zijn; ja, zij gaan zelfs zoo ver vooruit te zetten dat politiek op godsdienst steunt. Geachte lezers, willen wij eens, al ware het maar voor e. :i oogenblik, aannemen dat het wezenlijk zoo is? Dat politiek ge steund is op godsdienst? Ja? Welnu, dan is het logick bovenal dat de klerikale politiek winnen, doch daar er niet dikwijls steenen uit’ de lucht op iemands hoofd vallen, en de interest door de obligatien opgebracht vooral die der laatste leeningen niet zeer groot is, zoo is men tot andere gedachten gekomen. Werkman en neringdoener; kleine burger en beambte, geringe rente nier of gepensionneerde, het kind dat nog op,-Obool is; de grpotero jongens en meis jes overtuigd eens in ’t huwelijksbootje te varen, allen zijn klanten geworden der spaarkas. Ons gespaarde geld berust daar in goede handen; het brengt interest op; het geld doet geld winnen. Wat wil men meer? Te verwonderen is het dan ook niet dat er van jaar tot jaar meer spaarboekjes genomen worden en de op de spaarkas gestorte sómmen steeds verhoogen. De klerikalen loopen met dien toestand hoog op; in alle klerikale gazetten ver schijnen daarover artikels die natuurlijk eindigen met de verklaring dat dit alles aan de klerikalen te danken is. Zij tooien zich zoo gaarne met andermans pluimen en laten de menschen in den waan verkee- ren dat de spaarkas eene inrichting is door de klerikalen tot stand gebracht. Wat zij verzwijgen met het doel hier of daar iemand te misleiden en een stemmetje te behouden of te winnen in de kiezingen, zullen, wij hier mededeeleo. Het is derhal ve noodig van tijd tot tijd eens te herhalen wat de liberalen vóór 84 in ’t belang van burger en werkman hebben tot stand ge bracht. Be wet van van 16 Maart 1865 stelle de spdarkas in en die wet werd in de Kamers gestemd met 61 stommen tegen 18. De klerikale heer Tack, onlangs overleden, en die na 84 beheerder werd der spaarkas toonde er zich vijandig aan. De klerikale heeren d’Ursel, Snoy en vele andere kle rikalen van aanzien velgden dit voorbeeld en in den Senaat ging die wet slechts door met 26 stemmen tegen 14 en 1 onthouding. Nu loven de klerikalen de weldaden van de spaarbank, verschuldigd aan de libera len, die van dan af reeds de democratische verzuchtingen van den kleinen man be grepen, en trachten zij aan de kiezers te doen gelooven dat zij er de ontwerpers van zijn. De spaarkas werd door de liberalen ingesteld. Eere dus aan wlen eere toekomt! PRIJS PER NUMMER S eenriemeii (Vervolg) De kooplieden van den Tempel. Wij hebben in een vorig artikel gezien dat Pius X, verplicht zich aan de bestaan de moeilijkheden te onderwerpen, zijn persoonlijk budget had moeten bekrimpen van tien millioen welk het onder Leo XIII beréikte tot acht lastig ingeöogste millioentjes. De St Pieterspenning die, weleer, de voortreffelijke goudmijn was, waar de pausen overvloedig konden put ten, was bovenal door de katholieken van Frankrijk onderhouden; plotseling heeft hij zijne geldmiddelen zien dalen in eene mate welke eene groote onrust gebaard heeft bij de pronkende kardinalen die van ’t Vatikaan leven. De weerstoot der fran- sche scheidingswet heeft zich doen gevoe len tot in de gewyde geldkisten en het is niet zonder een geheimen angst dat de opvolger van Petrus het tijdperk der no>- dige en dringende spaarzaamheid rondom zioh heeft moeten inrichten. Wy hebben gezegd dat de bijzonderste inkomsten van den Heiligen Vader voort gebracht werden door de ontvangsten der roomsche congregatiën en den verkoop der pauseiyke eeretitels. De menschelyke verwaandheid zal men immer op eene winstgevende manier kunnen ten nutte maken en de handel in eereteekens heeft, in de laatste tijden, tc Rome, eene gansch stichtende uitgebreidheid genomen. De papieren van Mgr Montagnini, zoo onge lukkiglyk in de handen eener onbesebeide- ne regeering gevallen, hebben ons daar over breedvoerig ingelicht en hebben ons bewezen dat de voornaamste prelaten het beneden zich niet achten om aanzienlijke commissieloonen op die vergeldende zaken te ontvangen. De nood maakt vindingryk. En de Paus, verplicht in altijd vergroo- tendo moeiiykheden te spartelen, heeft niet geaarzeld geld te maken van adellijke perkamenten, die hem weinig kosten, en jaarlijks zijne ledige kassen met weldadige klinkende munt vullen... Maar, terwyl de Heilige Vader zijne bisschoppen aantnoe ligde zich mild te too- nen met de pauselijke adeltitels, en ze verhief tot ware handelsreizigers in krui sen en lintjes, zorgde hij, van een anderen kant, opdat de prijzen der koopwaren geeue vermindering zouden ondergaan. De titel van hertog werd nooit voor min dan honderd duizend franks toegestaan. 7 'O* 1 Degene van graaf, die van minderen adel dom is, mag zich verhandelen voor de bepaalde som van een twintigtal duizend franks. Ten einde de nederige beurzen niet te ontmoedigen, wordt de titel van baron afgeleverd voor de prul van tien briefjes van duizend en een ridder wordt gemaakt voor min dan acht honderd franks. Moet men de kwatongen gelooven, dan zouden er daar zooals in alle zaken bijleg- gingen te verkrijgen zijn, en de geschie denis heeft bewezen dat in ’t Vatikaan zooals op de boulevards der groote steden, na middernacht, de liefhebbers verkoopers vinden aan verminderde prijzen en op gunstige voorwaarden. Wat er ook van zij, en ’t een jaar door ’t andere want hier zooals in den han del, bestaan de stille en de slechte tyden is ’t meer dan een millioen dat in de geld kisten van den Paus binnenkomt, toege zonden uit alle hoeken der wereld door de verliefden op glorie en beuzelarijen. Laat ons, overigens, heel haastig zeggen dat de burgers de eenigen niet zijn die dat lot ondergaan. De kerkelijke dignitarissen weten ook dat eene nieuwe benoeming niet doorgaat zonder ernstige geldelyke opofferingen. Indien ooit de gunst en de list een paradijs hebben begeerd is ’t wel in ’t Vatikaan dat zy het gevonden hebben! Men zou niet moeten denken dat Pius X de kerkelijke titels naar eigen oordeel on- derteekent en de bevordering toestaat vol gens zyn wensch en zijne keus. Hij is om ringd van eene gretige bende vertrouwe lingen die hem geleiden en besturen. Die tafelschuimers, enkel levende voor winst bejag, zyn de ijverigste om de hand te reiken en ze belijden schaamteloos eene overdrevene liefde voor ’t drinkgeld. Geene fooi, heen mijter! (Wordt voorgezet). - - 1 ,.u., i y.z-~. - x-r i ---- -1 ..Yrr - - Atinoncenprijs 0,15 fr. per drukregel. Rechterlijke aankondigingen 0,50 fr. per drukregel. Het recht annoncen te weigeren is voorbehouden. De annoncen, artikelen en inededeelitigeu moeten vóór den Donderdag middag in het koffiehuis Willems Fonds, Valjfestraat Nieuport besteld worden. Alle artikels of mededeelingen, bestemd voor voor het Weekblad van Nieuport en Kanton moeten door den schrijver oaderteekend en onder gesloten omslag ingezonden worden. Het recht van opname is voorbehouden on de volstrekste geheimhouding gewaarborgd. w-SöF MEUP ORTen KANTON

HISTORISCHE KRANTEN

Weekblad van Nieuwpoort en Kanton (1909-1914) | 1910 | | pagina 1