Voor IVaar heid en Vrede! Voor Vrijheid en Recht! Eerste Jaargang No 52 24 Over klerikale polemiek Tot spijt van wie t benijdt Klerikale burgemeesters en socialis tische dienstdoende burgemeesters IIIEUPORTen KANTON van de oogen zullen vallen, dan zal schel den en verdacht maken niet meer helpen; dan zullen de zoo lang bedrogenen hunne bedriegers den rug toekeeren. Moge die dag weldra aanbreken! PRIJS PER NUMMER E> centiemen ABONNEMENT frank per jaar op voorhand betaalbaar VERKOOPER l’leter Verstraete, zoon Valkestraat, Nieuport Dikwijls reeds hebben wy aangetoond hoe onze tegenstrevers de bewijsredenen door scheldwoorden en laster vervangen, en het is nog niet lang geleden dat een hooggeachte briefwisselaar hier deed op merken dat de geloovige schryver zijnen beknibbelaar in de oogen der onnadenken de kudde steeds verdacht maakt. Wij zeggen sedert lang dat dit stelsel matig gedaan werd, maar nu blijkt het, uit hes onlangs verschenen boek van den zeer katholieken schryver Fonsegrive, ge titeld Comment lire les journaux dat een priester, de abt Maignen, ditzelfde hatelijk stelsel openlijk aanraadt zeggende in de Vèrité, dat men de hoedanigheden van begaafdheid en geleerdheid zijner tegenstrevers niet moet herkennen en dat de grootste liefdadigheid welke men ten hunnen opzichte kan plegen daarin bestaat ze gansch in miskrediet te brengen. Ja zelfs zou priester Meignen tot staving het voorbeel I van den H. Vincentius a Paulo ingeroepen hebben, hetwelk volgens den heer Fonsegrive, misschien gansch anders zou kunnen uitgelegd worden. En hoort eens, lieve lezers, hoe deze laat te katholieke schrijver zelf over zyne medebroeders oordeelt Het geldt hier niet, zegt hy, te zoeken waar de waarheid zich bevindt, (de dag bladschrijver is verzekerd ze te bezitten), noch den lezer in te lichten, want de lezer gelooft in zijn dagblad, en de opstellers laten hem dit recht wedervaren, dat zij achten dat hij er in gelooft «als een beest», het geldt ook niet den tegenstrever te overtuigen, want de tegenstrever is een ellendeling, een leugenaar, een verrader, een uitgekochte, ten ware hij eenvoudig een onnoozelaar weze, en dit alles bij be paling, heel eenvoudig omdat hij het ge dacht van den gazetschry ver niet deelt. Men moet hem niet overtuigen, maar hem verpletteren.Men moet hem in minachting brengen, er een voorwerp van afkeer van maken. Daarvoor zyn alle middelen goed.» Zou men niet zeggen dat dit de eigen machtspreuk van het Nieuwsblad moet zijn? Want het is wel volgens zulke begin selen dat het ons behandelt. Ten andere, indien M. Fonsegrive deze handelwijze zyner godvruchtige confra ters zoo wel weet aan de kaak te stellen is het omdat hij er zelf het slachtoffer van geweest is, want die zoete lammekens Vandaag eens een woord over de fanfaren! In hunne eer en waardigheid zijn de mannen ge- De klerikale regeering weigert socia listische burgemeesters te benoemen, om dat de burgemeesters de vertegenwoordi gers van den Koning zijn in de gemeente, en dat de socialisten, als vijanden van ’t koningschap, het redelijk niet kunnen dienen. Mijnheer Vande Zande is burgemeester der gemeente Berchem Sinte-Agathe; ’t is een klerikaal in den aard van Colfs; ook heeft men hem met gesloten oogen be noemd zonder ’t minste onderzoek te doen nopens zijne meeningen en zijn karakter. Op zondag 4 September, daar de Koning een opperofficier in deze gemeente had afgevaardigd, om hem te vertegenwoordi gen in de plechtigheid eener vaandelin- huldiging, weigerde de klerikale burge meester den gemachtigde te ontvangen, onder voorwendsel dat hij, Vande Zande, antimilitarist is. Die boer heeft den vader landschen stoet kijken voorbijgaan, geze ten op dendorpel zijner woning, de handen op den buik en de muts op ’t hoofd. Bij die gelegenheid, herinnerrn wij ons dat op Sinxendag van dit jaar, de Koning een generaal te Dison afvaardigde voor eene soortgelijke plechtigheid. Er bestond nog geen burgemeester te Dison, en ’t was een socialistische schepen die er den dienst deed. Welnu! die socia list, die republikein, die internationalist, die antimilitarist kon al de plichten van zijn ambt vervullen; hij deed het op eene welvoeglijke, beleefde, betamelijke wyze, gansch overeenkomstig met het protocol hij onthaalde op hot stadhuis den vertegen- woohliger des Konings en heette hem Welkom met eene volmaakte hoffelijkheid. En nu, Mijnheer de Minister van bin- nenlandsche zaken, zeg ons wie de waar digste is den Koning in de gemeente te vertegenwoordigen de katholiek of de socialist! laten niet na elkander soms ook te ver scheuren altijd uit liefdadigheid voorzeker. En alzoo doen zekere bladen, die katho lieken willen zijn dan de Paus, meer kwaad aan den godsdienst, zy alleen en in eene enkele week, als al zijne tegenstre vers in twintigjaar. Is het misschien daarom dat Pius X, in zijn laatste Motu proprio aangeraden heeft asfl de jonge seminaristen het lezen van ieder tijdschrift, zij het ook ziitmun- tend, volstrekt te verbieden? Maar neen, dat is enkel scherts. Pius X zegt ook dat men, bij die toekomstige priesters, de zucht tot het leven moet ma tigen. En een nieuws uit Rome, van 9‘ dezer maand, licht ons in over het doel einde dat hij daarmede beoogde Volgens dit nieuws, inderdaad, zou het Vatikaan overtuigd zijn dat er in de kerk zelf eene soort van vrijmetselarij bestaat voor het verspreiden van het modernism. In zekere seminariën zijngeautografleerde bulletins in omloop, welke de kronijk der modernistische beweging behelzen, en men zou zelfs eene geheime briefwisseling tusschen zekere seminaristen, welke tot de modernistische propaganda strekte, verrast hebben. Daar ligt de knoop; men moet verhinde ren dat de nieuwe gedachten de jonge geesten bereiken kunnen. Maar daarin ligt een nieuw gevaar. De jonge semina risten zullen niet meer lezen; de leeken zullen het voort doen; de gedachten der laatste zullen altyd met hunne tijd vooruit gaan, terwijl deze der eerste zich min dan ooit zullen uitbreiden, en alzoo bereidt Rome ons geslachten van jonge priesters die hoe langer hoe meer tegenover hunne tijdgenooten als verachtenden, als onwe tenden zullen staan. Zoo zullen zij min dan ooit, tot geloofs- verdediging in staat zyn; zoo zullen zy, meer nog dan onze hedendaagsche dorps pastoors, verwijderd staan onder geeste lijk oogpunt, van hunne intellectueel ont wikkelde geloofsgenooten, zoo zal hun godsdienstonderwijs, tot het volk gericht, hoe langer hoe meer strijden met den vooruitgang op het gebied der wetenschap, wat een toestand moet teweegbrengen die de intellectueelen toch eindelijk zal ver plichten hunne onverschilligheid af te schudden, ze nooden zal den plicht, het volk de oogen te openen, klaar in te zien en te vervullen, en dan, waaneer dat thans zoo zeer bedrogene volk de bolsters krenkt omdat we durven zwijgen over hunne uitvoering in Nieuport-Baden! Wat te veel pretentie, mannekens! Wat meer is, we zouden er geen goed van kunnen zeggen, en dan zou het zijn uit politiek of nijd. Dus liever er over gezwe gen. Eens goed ’t artikeltje uitgepluimd het geuzenmuziek kan niet spelen zonder bijzondere hulp van eenige OostduinkerkenaarsGe zijt dus ook al spijtig omdat 2 liefhebbers zich vrijwillig aanbieden om deel te maken van onze Harmonie; ge moet bekennen dat daarom echte genegenheid voor ons korps van wege die twee muziekanten moet bestaan zoudt ge ze bij toeval ook al bij u willen enroleeren want alhoewel ge een heel groot gedacht hebt van uw muziekaal korps zijl ge, de bewijzen zijn daar, overgelukkig als ge soms can ons liberaal blekmuziek een afge vallen muziekant kunt in uwe rangen door dwang doen plaats nemen kostuum en nieuw instrument in de eerste week! en zeggen dat die mannen welke gij zoo gretig in uwe gelederen hebt doen treden, en welke gij nu als feniksen aanziet; omdat gij ze dood noodig hebt, toch bij ons hunne muziekale opvoeding hebben ontvan gen, in dit volgens u zoo nietig blekmuziekje. In ditzelfde ernstig artikel schrijft men over eene zoogezegde vergadering gehouden om een bestuurder van het leger (’t Nieuwsblad schrijft troep) af te smeeken, die uit kompassie eenige lessen gaf. Er werd eene vergadering gehouden niet alleen van chefs en souschefs maar wel van voorzitter, bestuurder, bestuurleden, eere- en werkende leden en weet ge waarom? Wij zijn zoo gelukkig niet jaarlijks sedert een vierde eeuw goéd de kas te worden gevuld door de centen van Jan en alleman (wij krijgen geen 500 fr.’s jaars, of 12.Ê00 fr. in 25 j. zonder de steerljes) wij bered deren zelfs onze financiën, en we mogen u vlakaf met klank zeggen dat we met eigene centen ons muziek betalen, iets wat gij niet kunt! Een muziekbestuurder van ’t 3° linieregiment de aanleg van de Harmonie ziende, verzekerde ons, toen hij eens bij toeval in eene herhaling «anwezig was, dat met kleine verbeteringen door een echt vakman, de maalschappij met de goede princiepen begiftigd, degelijk tot eene zeer vol doende Harmonie zou geraken. Dankbaar waren we steeds de bijzonder gekende bestuurder Van de walle die ons dit heeft doen verwezentlijken. Wij hebben niet die pretentie van zekére per soontjes die denken dat ze Peter Benoi», Tlntl of Gevaert boven hoofd kunnen zien, en dat alleen een schoon gekostumeerd een goed korps is. Zoo ze l> j toéval eens een lusje konden of durfden aanvaarden van the right man on the right place zooals mijnheer Vandewalle, ze zouden er overvloedig deugd va<i hebben, al denken ze dit zelf niet! Dan zouden ze zelf hunne muziek kunnen transposeeren b en niet genoodzaakt zijn, als nu, de hulp van een, aan de stad vreemden, liberaal in t i roeper Doch we mogen verzekeren dat eenieder, noch de eer, noch tie uunst zou hebben, in de gelegen heid te zijo <le 1 ssen van een dergelijkcn chef, ware man \an T vak, te kunnen genieten dat weten we b ?ter dan wie ook. DRUKKER J OSHPH MT A-ElCK Statiestraat, Oudenaarde ïfïïlSSfiK 0,1° f‘ \Pel d,'?k!’8g3 Rechterlijke aankondigingen 0,50 fr. per drukregel. Het recht annoncen te weigeren is voorbehouden. De annoncen, artikelen VOO! het1 vtnn!'/ D°'‘lerd.ag mldda.g 1(1 ,hst koffiehuis Wdlems Fonds, Valkestraat Nieuport besteld worden. Alle artikels of tnededeelingen, bestemd voor kbl^. nLpt 1 C'1 Knnloa moeten door den schryver oaderteeken 1 en onder gesloten omslag ingezonden worden. Het recht van opname is voorbehouden en de volstrekste geheimhouding gewaarborgd. on '’W'l

HISTORISCHE KRANTEN

Weekblad van Nieuwpoort en Kanton (1909-1914) | 1910 | | pagina 1