I
DUIVENMELKERS
Andermans geestigheid
Nieuws uit Nieuport
Een uiterst gekweld man
De heer Scliollaert is waarachtig
Zij zullen er alleman komen!
Aan het Nieuwsblad
een
MENGELWERK
3
(Wordt voordgezet}.
Op een exaam, een wat knorrige leeraar
vraagt
Welke tanden komen ons de laatste?
De candidaat, zonder een spier te ver
trekken
De valsohe tanden.
kenkas ten voorueele dier zelfde werklie
den.
Maar neen gy hebt een ander doel, wy
zegden het reeds hierboven. Alles beknih
beien, alles aanranden wat een liberaal
weet tot stand te brengen; ziedaar wat gij
altyd gedaan hebt en wat gij nog doet. Wij
herinneren ons nog het smerige werk van
een uwer zeer devote(!) katholieke vrien
den tegenover dezelfde nijverheidsinrich
ting; wij herinneren ons nog de affiche
En den man die door zyne standvastig
heid, door zijn taaien wil, trots alle af-
Aan de Vlotkom.
Reeds maanden zijn verloopen sinds de nieuwe
den kunnen zeggen of de werklieden, wier
valsche verdediging gy op u neemt (alleen
om te trachten den werkgever in de oogen
der menigte hatelijk te maken) creveerden
van den dorst zooals gij geschreven heht;
of zy werkten in verpestende stanken
ofwel in de zuivere opene lucht. Hy zou
le werklieden zelf hebben ondervraagd;
zij zouden eerlijk en rechtzinnig genoeg
geweest zijn om te zeggen hoe de zaken
zich hadden voorgedaan; ja, zij zouden
zelf wel verklaard hebben dat alles wat
gy schreef't lafhartige logentaai was.
De werkgever schreef u dat hy voor-
loopig de kern der zaak niet wenschte te
bespreken. Hij handelde verstandig; hy
handelde zooals een rechtschapen man
doen moet. Wy ook willen de kern der
zaak niet bespreken. Het is niet noodig
iemands dwalingen in dagbladen bloot Ui
leggen. Een dag- of weekblad heeft een
anderen plicht te vervullen den werk
man inlichten; hem verstandelijk en zede-
lyk ontwikkelen; hem bewyzen dat er
eendracht moet bestaan tusschen arbeid
en kapitaal om cceo onderneming te doen
gelukken, te doen groeien en bloeien.. Dat
is plicht van een gazetopstellcr en aan
dien plicht hebben wij nog nooit gefaald,
want nog nooit bemoeiden wij ons met de
huishoudelijke zake- onzer politieke te
genstrevers.
En gy zelf, Nieuwsblad, gij zoudt in
stede van politieke opruier te wezen, veel
beter doen rechtzinnig to verklaren dat
orde en tucht onontbeerlijk zyn; dat een
post van vertrouwen nooit mag verlaten
worden; dat wie zich aan tucht niet onder-
w rpen wil, vrij is heen te gaan.
Gy, Nieuwsblad, gij zoudt verstandiger
handelen met, in plaats van tusschen de
regels te doen lezen dat een liberale werk
gever van het loon van den werkman af
houdt en in zyn zak steekt, u eens te in-
formeeren ol integendeel het volle loon
niet betaald werd en of het afgehoudene
niet gestort wordt in eene ingerichte zie-
achteroverleunend goten zij ze allen In een teug
naar binnen Lekker besloot de Scheele
’t waa ook al wat hij zeggen kon, en een oogen-
bltk snakten allen naar hunnen adem En toen
ze wilden weg gaan, stoven zij opeens uiteen om
plaats te laten aan een persoon die loopettd hij
gend kwam binnengestormd. Juist had Door er
eenen Ingezeept. Alsof de nieuw aangekomene
’t enden was, het hij zich op een stoel vallen en
brabbelde i Wannus, koperen op 't kot! Als
door eene veer opgewipt liep de Ingezeepte de
straat op, zich zelfs den tijd niet gunnend den
handdoek af te trekken...
Nauwelijks was hij buiten of allen schaterden
’t uit van lachen; op de straat boorde men groot
gerucht van roepende kinderen en schetterende
vrouwen de geburen die verwlttlg-1 waren van
de grap onthaalden Wannus op allerlei kwinksla
gen. Bedeesd keerde hij dan terug... d.och een
maal In Den Kanarievogel s zei hij met een
dreigend gebaar
Wacht maor manneken, 'k zal ao ook wel
ee’s pakken.
Nu was het de ure der aankomst en al de mel
kers waren binnen. Ze leunend tegen de muur
of lagen op den rug ten gronde, met een broek
en een hemd voor alle kleedij. Over de hagen en
schutsels die hunne kleine tuintjes scheidden,
riepen zij malkaar allerlei aardigheden toe, maar
verzuimden toch uiet aandachtig de beweging in
tholieke vrienden onmiddellijk na de kie-
zing deden omdat ze wat geld verloren, gunst zullen genieten dan de geestelijk.
beklagsnswaardig man. Niet alleenlyk
gaat lij terneergedrukt onder 't gewicht
der verantwoordelijkheden welke het op
stellen der troonrede hem verschaffen,
maar laarenboven is hij blootgesteld aan
de plajeryen zyner beste vrienden.
De oorzaak? ’t Is dat het oogenblik ge-
komei is om ’t vermaarde millioen toela
gen teverdeelen, dat de Kamers gestemd
hebbel met het inzicht het vrjje onderwys
aan te moedigen.
Vry onderwys wy weten wat dat
wil zeggen. En alhoewel de dagbladen der
regee'ing zorg dragen ons te verzekeren
dat is de verdeeling van het krediet
waarrau een deel aan de nationale we
en een
Overtuigd dat gij dit niet opnemen zoudt
(uwe openhartigheid, uwe rechtzinnigheid
uwe politieke eerlijkheid zyn immers
alom gekend) werd ons een afschrift van
dien aangeteekenden brief gezonden met
verzoek van opname.
Wij voldeden aan de ons gedane vraag
en achtten het een plicht dien brief door
eenige opmerkingen te doen voorafgaan.
Gij hebt u wel gewacdt dit schryven in
uw blad op te nemen, omdat gij ten volle
gevoeldet dat dit u hinderen"zou.
Gij hebt u wel gewacht het aangeboden
eukwest te aanvaarden, omdat gy ten volle
bewust waart dat het tegen u zou keeren.
Gij hebt u wel gewacht van ditto brief
melding te maken om uwe lezers niét te
lat.n vernemen dat gy den moed niet
bezit een hoogst redelijk en billijk voorstel
te aanvaarden.
Gij hebt u wel gewacht uwe booze aan
tijgingen ia te trekken (iedereen nochtans
kan dwalen), omdat al wie uw blad lezen
zou tot het besluit zou komen dat gy laf
heden afkondigt zooals vele zeer vele
uwer vrienden zelf bekennen; omdat gij
voor stelsel hebt alles af te breken, alles
beknibbelen, alles aan te randen wat een
politieke tegenstrever, trots alles,tot stand
weet te brengen ten voordeele van werk
man en neringdoener.
Het grootste gedeelte keert gauw huiswaarts;
de melkers blijven gewoonlijk plakken, 't Is
aan de tafeltjes waar rondom zij zich bijeen-
schulveu dat aan hoop en vrees vrije teugel ge
geven wordt.
a As mijnen blaa’n toekomt Hg Ik goed veur
g’heel d’eerste ronde...
Ik hen at da'k bezit op mijnen geschelpte
gezet...
Komt de mijnen nie’ toe, ten kan mij’ wijf
g’heel de week plakken..
Nu echter hadden zij zich niet neergezet, want
van Arras komen de duiven gewooolijk rondom
acht uur binnen
Bij Imogen wind zijn zij altijd een half uur
achteruit, en dat was nu vandaag het geval.
Wij hen nog twintig minuten, zelde de
Pulkodde, den tijd om der eentje op e’ staon-
derkeo binnen te lappen, u
Lie bracht den gevraagden drank, de pinten
werden aan den mond gezet, en het hootd ver
Hebben wy het niet gezegd dat het voor
ons zyn zou? Hebben wy het niet gezegd
dat de portugee che monnikery, in bal
lingschap uit reden van algemeene reini
ging, zich in Belgie zou komen vestigen?
Ziehier de aankondiging die in verschei
dene klerikale dagbladen te lezen staat
Geestelyke portugeesche broederschap
pen begeeren vijftien eigendommen te
koopen, kasteelen, hofsteden, landgoede
ren, provincie Luik of Brabant, van lü tot
60 hectaren.
Aanboden te doen met bijzonderheden
en plannen, aan M..., enz.
Na de Franschen, de Portugeezen. Wij
zullen ze allemaal hebben. En ze zullen
ons levend verslinden, indien wy, op onze
beurt, niet eindigen met ze buiten leste
ken.
De klerikalen, dat spreekt van zelf,
wrijven zich de handen. Binnen eenige
maanden zal het Staatsblad eene vloot in-
burgeringsbulletyris verkondigen. En dat
zal hun zooveel kiezers meer maken.
stryd hunner partij wat te verlengen.
Zal het dan niet zyn dat wij, als vrede
lievende burgers en geenszins als oproer
makers zooals de klerikalen ons valsche-
lijk afschilderen, een beroep zullen moe
ten doen bij den Vorst opdat Hij de ver
lichte scheidsrechter der politieke partijen
zou wezen en geen staatsaanslag door de
klerikalen zou laten plegen?
Het voorgevallene geeft ons de verzeke
ring dat Hij den toestand begrijpt en de
toekomst klaar inziet.
De toekomst? Hoopvol is die voor de
liberale partij. Vol strijdlust staan onze
leiders gereed om bij de heropening der
Kamers recht te eischen, gelijkheid en
rechtvaardigheid af te dwingen, voorrecht
en onrecht te bekampen. Verdeeld zijn de
tegenstrevers, hoe luid Woeste de klok
van eendracht ook doe bonzon, en trots
alles zal rechtvaardigheid dan ook zege
pralen!
kei niet) met beschaamde kaken naar uwe
redaktie zou teruggekeerd zyn.
Doch, zoo er in den schoot van uwe
redaktie iemand te vinden is met een
greintje politieke eerlijkheid, dan zou hy
zelf (zonder van iets te gebaren) een on
derzoek gedaan hebben. Hij zou personen,
voor 't meerendeel tot uwe party behoo-
rende, ondervraagd hebben, die ju is te-in
lichtingen hadden kunnen geven; die had- gunst, het hoofd recht houdt, niéuwe za
ken zoekt om die nijverheidsinrichting
alhier in het leven te houden; die man die
door uwen verdediger, wanneer gy voor
't tribunaal gesleurd wordt, opgehemeld
wordt en door hem betiteld wordt met den
naam van weldoener der stad, dien man
kunt gij nog in uwe fanatieke boosheid
niet van kant laten en moet gij nog trach
ten te beschimpen! Edel en proper werk
voorwaar dat u tot eere strekt!
En zoo ban lelt gij tegenover alle nijver
heids of handelsinrichtingen van libera
len. Gy tracht hen te kleineeren; gy zoekt
hen te beschimpen; gy zoekt hen hatelijk
te maken by het volk; gij poogt hen stof
felijke en zedelyke schade te berokkenen.
Ligt het misschien in uw verlangen alles
wat door liberalen gedaan wordt (de werk
lieden, voerlieden en neringdoeners van
stad ten goede) te zien verdwijnen? Men
zou het haast moeten gelooven, anders
zoudt gij geene getuigenis geven door uwe
schriften van eene dergelyke verregaande
onbeschaamde laf heftigheid!
Doch dat is u zelfs niet voldoende. Gy
neemt dan nog den scbyn aan de werklie
den te verdedigen, doch gy tracht ze inte
gendeel op eene misdadige wjjze te mis
leiden; gy tracht hen van den goeden weg
der verstandhouding af te brengen. Gy
tracht het volk dat uwe laglieden leest te
bedriegen, alleen met een politiek belang.
Ziedaar de schoone(!!) verheveue(Ü) rol
die gy vervult.
Om te eindigen herinner u, Nieuwsblad,
dat het nooit te laat is om wel te doen.
Zend uw berichtgever eens uit op onder
zoek, raadpleeg eens uw geweten; mis
schien verwekt gij dan uw akte van be
rouw, al ware het maar in twee regels.
Zooniet zeggen wy u dat gy, tegenover
de liberalen van stad, handelt als een
LAFAARD!
Toen in uw blad het artikel De vrien
den van den werkman was verschenen,
satvingt gij van wege de door u met boos
aardig inzicht aangevallene firma een
aangeteekend schrijven.
meentekiezing, om de kiezers te bedrie
gen en te doen gelooven dat die fabriek
weldra bare deuren zou sluiten. Doch reldl(ke onderwyzers bestemd is
hare deuren sloot zy niet zooals uwe ka- ander deel aan de belgische geestelyke
onderwyzers de wereldlijken grootere
:en,
veroorloven wy ons te denken dat vele
vette brokken zullen dienen 1’ tot het
onderhoud der katholieke scholen; 2* tot
de vreemde broederschappen die de for
maliteit der inburgering vervuld hebben.
Ook, ziet men sedert eenigen tyd by M.
Schollaert niets anders meerdan bedelaars
waarvan ’t meerendeel het zwarte kleed
dragen. Bijna allen worden aanbevolen
en ondersteund door een dezer uitmun
tende vrienden waarop de regeering de
gewoonte heeft te rekenen daags voor ie
kiezingen!...
Men beseft dat in zulke omstandigheden
de verdeeling by'zon Ier moeilyk weze....
En daar onze Premier iedereen zou
willen tevreden stellen, is hy voor het
bdgenblik een uiterst gekweld man.
den hooge gade te slaan.
Elk zwart puntje aan den gezichteinder werd
zorgvuldig nagekeken en op onmetelijke afstan
den onderscheid ten zij of het eene duif was.
De geschelpte va i de Kat, klonk het lulde;
men hoorde beweging, elk wilde ze zien...
Die gelukzak ligt er weer bij. Hedde gezien
hoe schoon da’ ze binnen viel
Nu bleven de handen boven tie oogen; alle
oogenbllkken kwamen er duiven binnen en ’t was
gestadig n Mijn mengelpen Den blaa’n van
den Beis Mijnen geschelpleu al kreten ge
volgd van vroolijke uitroepen of verwijttngen,
volgens de duif binnen wilde of niet.
Nu lagen zij daar alle zes a De melkers van
’t Hofa zooals men ze noemde. Hunne vier huizen
hadden slechts eenen hof en daarin was een
groole hleek aangelegd. Allen hadden zij hunnen
bijnaam en a melkers van d’echte soort moch
ten zij zich noemen, en daar waren zij fier op.
De zon scheen vlak op de bleek en verlichtte
hun wezen en doorheelte hun gansche lichaam
De beenen Ingetrokken Heten zij de blootevoeten
in t gras rusten. De handen waren gekruist
onder het hoofd, en hunne oogen, dia zij soms
voor de strafheid der lucht moesten toeknijpen,
schenen uen oomeetbaren horizont te willen
pellen Negenslagen waren reeds eenige minuten
uit den naburlgen kerktoren gevallen, en een
Gij hebt u wel gewacht te erkennen dat
uw berichtgever, zooals gy hem noemt,
maar eene klok had gehoord en de feiten
zich niet hebben voorgedaan zooals gij ze
hebt aangehaald, omdat het sedert eenigen
tijd in uwe bedoeling ligt den werkman op
te ruien tegen den werkgever, wanneer
die werkgever een liberaal is.
Gij vreesdet iemand af te vaardigen om
tot een tegenstrijdig enkwest over te gaan
en gij hebt overschot van gelijk gehad,
want wy zijn zeker dat die afgevaardigde I van den verkoop van aktien die hy niet
(al ware hij zelfs de opsteller van het arli- bezat, waarmede aan de trappen van het
I stadhuis gestaan werd den dag der ge
voor een hadden de melkers ze nageteld en met
een hunne verwondering lucht gegeven. en
nu, wel 't was onuitstaanbaar! Die verdomd»
hooge wind! s Een kreet... alten springen recht
en zoo vlug, en zoo onverwacht, dat de hond die
nevens hen uHgestrekt lag te slapen, mede ver
schrikt opsprong en aan 't bassen ging
Mijnen blaa’n i, juichte de Musch bee-
rail! Wies op 't kot riep hij, zoo h’arJ bjj
kon naar huis toe loopend, en nauwelijks waa
hij onder de unieer of daar reikte reed» eene
hand door de tralietjes en wierp een buisje dat de
Musch in ’t vallen opvlog. Als een pijl uit
nen boog, was hij ’er mede de straat op.
Er kwam beweging op de koer. De melkers
bleven recht, en liepen wat om en weer. De
vrouwen, sommige gevolgd van kinderen, kwa
men op ’t geroep bulten en een oogenblik
heerschte er groote drukte.
Reeds opgewonden door bet wegblijven der
duiven, riepen en tierden de melkers dal hul-
der wijf me’ de kweek binnen moest, en da’ z»
veel beter zou’n doen bulder aon den trap gereed
t’ bain.
Mijne geschelpten klonk het Ineens en
loodrecht kwam eene duif van zeer hoog naar
beneden en zette zich op het dak.
door
LEDO N1H2HZRT
