voor
Zuster Ursula
J)et ónmogelijke
Sint Niklaas
ft
Pieter Otimoiil-Daijsercoer
Aannemer van openbare werken.
iï
CRÉDIT GÉNÉRAL LIÉGEOIS
BELANGRIJK BERICHT
k.
0. Vandevelde-Vandenabeele
3
Groote Kleerverwerij
IS
lit
Gemeenteraad van 18 October 1912
-schrijft in op ot\s bureel
DE
Binnen- en Buitenland.
In het Willems-Fonds.
Te koop uit ter hand
Knorrepot's praatje
Andermans geestigheid
Hoogwater te Nieuport
’s morg.
6,12
7,33
8,46
9,40
10,25
11,09
12,—
OP ÉÉN JAAR ZENDT HIJ
FRANCO AAN HUIS
naar
[Wordt voortgeut/.
1
MENGELWERK 5
den zonder begin noch einde bijna tenzelf
de titel kan volgehouden worden als het
gelijkelijk met de stof, en dat,
de veronderstelling van
8
9
4
5
Disconteeren en inkasseeren.
Inning van kwitanciën, effekten, koepons,
titels, enz.
Ijoopende rekeningen.
Crediétopeningen, Leeningen op titels
en andere waarborgen.
Depositorekeningen, gelden terugeischbaar
met of zonder bericht.
Kredietbrieven op alle landen.
Uitwisseling van vreemde
gelden en papieren.
ISenrserders.
Inschrijving op alle leeningen.
Bewaring van titels en waarden.
Nazicht der trekkingen op aanvraag der klienten.
De Crédit Général Liégeois geeft obligaiiën
uit van 1000 fr. en meer, uitkeerbaar na vijfjaar
i n treste nd e aan 4 ’s jaars.
5
i
Een wel gelegen Woonlïuis met schoonen
hof te Nieuport en eene partij Zaailand te
St-Joris.
Zich te bevragen bij den notaris PEPvLAU te
Nieuport.
s avonds
6,53
8,11
9,16
10,03
10,47
11,31
12,-
ijr
Ondergeteekende laat weten dat een schoone
en groote keus van Sint-Niklaas speelgoed bin
nengekomen is.
Er zijn alle slach van nieuwigheden aan zeer
vooadeeligen prijs en onmogelijke concurrentie.
1, Hoek der Kerk- en O. L. Vrouwstraat
NIEUPORT
zien op de borst met een heftig mea culpa, en
daar!... alles was vergeten.
Het geschieddeook wel dat ze ter intentie iets
in den offerblok of in de schaal legde zou God
die opofferingen en vernederingen niet inzien,
en de arme zondares in genade ontvangen?
In de afwezigheid van den baas, versmoorde
zij dan nogmaals, den dag der professie, haar
verdiiet in «enige bakskens ouden Hasselt. Nie
mand kon toch het spel nagaan, en dit verlichtte
haar verkropt gemoed.
Ongelukkig Amelielje!
Nu, de baas deed hetzelfde, en den volgenden
voormiddag, sukkelde hij al grommen en al zwie
ren gelijk een beröeste horlogieslinger naar de
Vlamingstraat.
Ieder bleef staan lachen; moeder Goetinc
alleen was rood van schaamte en verborg zich
achter de vensterglazen van den winkel
Naar boven, verken! klonk het heel beleefd
toen hij den drempel overschreed.
Als ik wil, stotterde de bedronken koopman
En spoed u een beetje, voegde de vrouw er
op spijtigen toon bij.
En zij duwde de man zoo onzacht vooruit, dat
hij strompelde, het evenwicht verloor en als een
looden cylinder over den grond voortrolde.
Als ik wil, rochelde hij al tuimelen.
En Amelietje was sterk, zoo sterk dat de koop
man in de herhaalde woordentwisten moest
plooien. Wat hij daarbij ten allen stonde, gedwee
en sprakeloos, deed..
Een jaar na de openbaring van Fientje, gaf
moeder Goetinc hare toestemming om den proef
tijd in de Recolletten te beginnen, een heilig
verblijf dat de bestuurder van Melle als het beste
aanzag voor het licht overreed meisje.
Het bedrijvig leven der leekezusters, en de
vriendschap waarmede men ze overal, zoo bin
nen als buiten het klooster onthaalde, bood
Fientje nog eenlg genoegen aan. Er was ten
minste afwisseling; de tafereelen volgden elkan
der op, de bezigheden waren niet allen van den-
zelfden aard.
Daar ’t meisje meestendeels in gemeenschap
was met de andere nonnen, oordeelde zij dat het
leven der novicen en dit der eigenllijke zusters
teenemaal moesten overeenstemmen. Van dan
afwas het besluit genomen.
Wij komen te zien boe hel werd uitgevoerd.
Zou het een en twintigjarig Fientje haren stap
niet betreuren?..
Misschien
voorzitter der maatschappij van welke het
tijdschrift uitgaat, namelijk de heer F.
Renard, Ledeganckstraat, 15, te Gent.
Tot bericht aan onzen tegenstrever van
het Nieuwsblad.
Is dat onnoozele prietpraat of zijn het
bewijzen, ja of neen?
Ik kom daar zooeven de 32 bladzijden
van een Journal de modes t® lezen.
’k Ben er van ontsteld.
Er zijn in die uitgave, overigens heel
netjes met riMen en figuren versierd, re
cepten om de pelsen te bewaren en recep
ten om de puistjes of de sproeten te doen
verdwijnen, recepten voor den boezem,
voor de schouders, voor de handen, voor
’t hoofd, voor de haren, voor ’t vel, de
nagels, de tanden, de knevels, den baard,
Doodelijk ongeluk. Zondag morgen,
om 10 uur, vertrok de stoomtram van de Groote
Markt te Meenen, naar Moeskroen. Gekomen aan
de Rijselstraat, kwamen uit de Kortrijkstraat het
jong echtpaar Henri Dehu, 23 jaar oud, plafon
neerden wonende te Neuville en-Ferrain, en
zijne vrouw, Rachel Samerbach, 23 jaar oud,
oorspronkelijk van Meenen, aangeloopen.
De man sprong op het eerste rijtuig van den
tram; de vrouw wilde hetzelfde doen, doch mis
trapte, en tevens haperden hare kleederen aan
de voetbank, waardoor de arme vrouw viel en
met de beide beenen onder den voortrijdenden
tram terecht kwam. Het linkerbeen werd aan
het scheenbeen letterlijk afgereden; het rechter
been werd gebroken en den knie werd totaal
open erit.
Spoedig werd de ongelukkige naar het policie
bureel overgebracht en door de geneesheeren
Lefevre, Dequinnemar en Pardoen verzorgd.
Daarna werd het slachtoffer stervend naar het
hospitaal overgebracht, waar de beide beenen
moesten afgezet worden. Men wanhoopt over
haar behoud.
Moordpoging. Theofiel Van Assche,
mijnwerker, geboren te kortrijk den 6 Januarie
1890, wonende op logement bij Pauline Ver-
cruysse, echtgenoote Masselus, wonende Gen-
darmeriestraat, 42, te Charleroi, heeft gepoogd
de kosthuishoudster te vermoorden, omdat hij
weggezonden werd.
Rond 6 1/2 ure ’s morgens kwam Van Assche
terug in het kosthuis, daar hij wist dat vrouw
Masselus, alleen tehuis was. Deze verzocht hem
heen te gaan, waarop Van Assche een schoen
makersmes dat hij daags te voren hdd gekocht,
uit zijnen zak trok, op de vrouw toesprong en
haar eene geweldige steek in den buik toebracht.
Pauline Vercruysse, erg gekwetst, zeeg badend
in haar bloed ten gronde.
Van Assche die de vlucht genomen had, gaf
zich in het policiebureel van Montignies sur-
Sambre gevangen, waar hij verklaarde de vrouw
gedood te hebben, omdat zij hem geld weigerde.
De toestand van het slachtoffer is hopeloos.
Vermorzeld. De machinist van den
reizigerstrein die ’s avondS om 5 ure 52 uit Ko
men naar Waasten vertrekt, zag op een honderd
tal meters afstand van de statie van Waasten,
eenen persoon op de spoorbaan.
Onmiddellijk sloot de machinist de remmen,
doch kon slechts stoppen, alvorens het ongeluk
te vermijden. Geholpen door eenige reizigers,
werd het slachtoffer dat erg verminkt was, in
eenen fourgon gelegd en vandaar in eene afhan
kelijkheid van de statie van Waastbn gebracht.
Dokter Markey deed hem naar het gasthuis
Wat zouden de menschen wel zeggen? dacht
ze; en inzonderheid de geburen!
Want bij vele personen met overdreven gods
dienstig gevoel is dat altijd de eerste vraag.
Immers ’t ware beter, leert de heilige tekst van
’t Evangelie, met eenen molensteen aan den hals
in het water geworpen te worden, dan vererge-
fiis te geven.
Vrouwe Goetinc hoorde dat regelmatig, ten
minste eens’s jaars, van den predikstoel afdon
deren wat is er dienvolgens natuurlijker, dan
dat zij in alle omstandigheden begon met te
on ierzoeken, hoe anderen hare daden beoor
deelden, zelfs nog voor ze zelve vond of ze goed
of slecht waren!
Vandaar dat ze bij voorbeeld nooit aan eenen
druppel den vinger zou gestoken hebben. in
tegenwoordigheid van kinderen of eigen werk
volk; terwijl ze van den anderen kant, vooral
sedert het huwelijk van Stance, ’s achternoens
even als ’s voornoens hare twee, drie kwaks-
kens dorst stekken Als het niemand ziet,
is het Immers geen kwaad....
Verder is er toch middel om van de zonde ont
slagen te worden, was hare innige gedachte
Gebeurde het nu dat zij door den geestrijken,
drank in opgewondenheid geraakte, en dan
haren wettigen echtgenoot zooveel zottigheden
liet hooren, dal de vent van gramschap nauwe
lijks eten kon, ja dat hij erdoor ziek over straat
ging, dan liep ze naar den biechtstoel, klopte
i brengen, waar het slachtoffer rond 7 ure overleed
zonder tot bezinning te komen.
De ongelukkige is zekere Louis Gilles, 36 jrar
oud, wonende alhier, die een bezoek wilde bren
gen aan zijne ouders, en om den weg te verkorten
de spoorbaan had gevolgd
Hij laat eene weduwe met vier kinderen; de
ongelukkige was onlangs nog werkzaam in de
koolmijnen van Noeux, waar hij door eenen bijl
slag den linkerpols afgesneden werd.
Huis Edgard Houck-Dedeystere
Recollettenstraat, 43 (bij de Markt)
NIEUPORT
Droogwasscherij en verwerij van alle stoffen
in alle kleuren van vrouwen- mans en kinder-
kleederen zonder ze los te maken.
Het huis beveelt zich bijzonder aan voor het
in ’t nieuw droogwasschen van gordijnen, tafel-
kleederen en kamerbehangsels, chals, zijdepane,
handschoenen, alsook voor het verwen en was-
schen van wollen en katoenen sargiën. Verwen
van lederen handschoenen enz. enz. Zwarte
rouwstoffen worden geleverd in 24 uren.
Er is een bijhuis bij wed. HOUCK DEZUTTERE
te Isenberghe.
Verzorgd werk, spoedige bediening, matige prijzen
schilderachtigste gezichtspunten daar menigvul
dig zijn, wat dan ook talrijke vreemdelingen aan
trekt, voor wie men bieren d^r prachtige gast
hoven aantreft. Hij toonde de verscheidenheid
der watervallen in het gebergte, oe eene breed
Christiania, en bruischend, de andere bestaande uit vele
kleine waterstraaltjes, andere nog als in trappen
verdeeld. Hij wees er op hoe de inwoners de
kracht dier watervallen weten te benuttigen om
bij middel van watermolens werk te verrichten
waartoe wij hier stoomtuigen behoeven; hij
toonde ook het reuzenwerk dat nevens een dier
watervallen werd verricht, namelijk het aanleg
gen eener vaart met sassen welke een verbazend
verschil van waterpeil afkoopen, vaart welke I meensebap met de wereld beroofd. Bij middel
tusschen hooge rotsmuren ligt. En nochtans in
terwijl ie reizigers met de voeten vast blijven worden op 20000 frank
zitten of, zoo zij zich al weten los te maken, toch
groot gevaar loopen er niet levend van af te
komen.
De knappe spreker werd bij ’t slot zijner rede
gulhartig toegejuicht. Gedurende 1 1/2 uur wist
hij onophoudend de aandacht der toehoorders te
boeion en menigeen hoorden v ij den wensch
uiten nog dikwijls op eene dergelijke aangename
en leerrijke voordracht vergast te worden.
Wat het muziekaal- en zangkundig gedeelte
betreft, dit liep zooals gewoonte vlot van stapel.
De heer Starie van Brugge is een ware flinke
artist op de vioocel en zijn lof eens te meer ma-
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag 6
Donderdag 7
Vrijdag
Zaterdag
III.
BIJ DEN IJZERKOOPMAN
Amelielje had heel mistroostig hare woning
bereikt, na de onverklaarbare vlucht van haren
opgewonden echtgenoot.
Zondag laatst greep de eerste openbare con-
certvoordracht plaats in de ruime zaal van het
Willems-Fonds welke proppensvol was.
Liefde.
Hij. ’k Heb tot uw vader gezegd dat
ik zonder u niet kon leven.
Zij. Wat heeft hij geantwoord?
Hij. Hij heeft, mij aangeboden de be
grafeniskosten te betalen...
Agentschap Oostende
Square Harte José, 1.
Maatschappelijke zetel LUIK.
Bijhuis BRUSSEL.
Agentschappen BRUGGE, CHARLEROI, BER
GEN, OOSTENDE en ROUSSELARE.
Kapitaal fr. 30 000.000
Reservefonds io.o96.7oo.bs
Ik heb de eer te laten weten aan de Heeren
eigenaars der huizen van Nieuport, als dat ik mij
belast met het plaatsen van de aïleidingbui-
zen in grés, binnen de huizen voor het aflos
sen der keuken en andere waters. Het plaatsen
der buizen zal door mij persoonlijk gedaan en
nagezien worden, met zoo weinig schade moge
lijk aan vloeren en plancher te veroorzaken.
Men kan ook ten atle tijde grésbuizen bekomen
uit zijn magazijn aan genadige prijzen.
P. S. Men gelieve goed in acht te nemen dat
ik geene leidingen leg vooraleer de groote riolen
in iedere straat zijn gemaakt voor verders alle
moeilijkheden te vermijden.
Ik heb de eer uwe geëerde orders met dank
baarheid te aanvaarden.
beginsel van bewaring der stof en der
arbeidskracht.
Daarbij doet schrijver opmerken dat de
entropiewet geenszins een wiskundig be
ginsel is en dat men het slechts moet be
schouwen als een princiep van meerdere
waarschijnlijkheid
Dit laatste, wordt nog beter aangetoond
in een ander artikel uit hetzelfde nummer:
La théorie cinètique des gaz et la théorie
des états correspondants door J. Lebrun
Dat alles bewijst ten volle dat wij gelijk
hadden te beweren dat men, door de
wetenschap, niet bewijzen kan dat- het
heelal een einde zal hebben en dus een
begin moet gehad hebben en dat onze
tegenstrever integendeel ongelijk heeft in
de entropiewet een bewijs van de nood
zakelijkheid van een schepper te zoeken.
Wie rich het nummer wil aanschafïen
dat deze artikelen bevat kan het; het is te
koop tegen den prijs van één frank bij den
met kleinen diepgang, maar breed zooals alle
noorsche schepen zijn, ter oorzaak van den
rotsachtigen aard van den bodem der wa'erloo- i
pen op zulk een ondiep liggend, breed, lomp
zeilschip vertrekken wij nu met spreker naar
Stavanger, en bemerken hoe de rotsachtige,
dier ingesnede kust van Noorwegen hemelsbreed
verschilt van ons plat, zandig en bijna rechtlij
nig strand. Daar gaan de fjorden of smalle zee
boezems diep in land, verscheidene uren ver en
zijn soms veel dieper bij hunne uitmonding dan
de volle zee. Vooraleer Stavanger in te treden
zij opgemerkt dat alle gebouwen zelfs de kerken
in Noorwegen uit hout zijn vervaardigd en wel
omdat er overvloed is van hout en schaarschheid
van gemakkelijk bewerkbare steenen.
Stavanger eene oude stad welke vooral visch-
handel drijft, bezit eene merkwaardige hou’en
brug van 300 meters lengte; de huizen zrn van
allerhande kleur rooi, blauw, enz., wat. een
zeer eigenaardig zicht geeft. Niet ver van daar
vindt men oude ke. ken, waarvan eene van het
jaar 1200 dagteekent en welker boven elkaar
geplaatste menigvuldige kappen een goed ge
dacht geven van den zonderlingen bouwtrant
der oude Noren.
Nu reizen wij naar Bergen, eene stad welke zoo
levendig is als de andere noorsehe steden kalm
zijn. Daar bewaart men nog de oude inlandsche
kleederdracht welke zeer lief staat aan de mooie
meiden welke spreker op het doek laat verschij
nen. Spijtig is bet, zegt hij, hoe deze lieve
sc epselrn soms aangetast worden door eene
schrikkelijke ziekte, soort van melaatschheid
welke aldaar heerscht en het vleesch van-gelaat,
vingers en teenen eindelijk loet afvallen.
Bergen bezit trams en is aan den ijzerenweg
verbonden; er liggen soms 8000 schepen en
meer in zijne haven, meest visschersschepen.
De zeevisscherij is eene bron van welvaart voor
de stad en het land. Dit laatste telt 35000 vis-
schers en jaarlijksch wordt er voor ongeveer 30
millioen visch verkocht. Eene eigenaardigheid
van Bergen is dat de stad geene herbergen beeft;
de inwoner vindt er zijn genoegen in huis. De
vischhandel wordt verricht op eene r!aa*a
Duitsche kaai genaamd, wat herinnert aan het
feit dat hij vroeger in handen van Duitschers was.
Bij Bergen bestaan er, trots de koude van het
klimaat, schoone wel aangelegde hovingen met
lusthuizen gansch met beeldhouwwerken ver
sierd.
Wij verlaten Bergen en bemerken de eigen
aardige afsluitingen van palen op de berghellin
gen. Die afsluitingen hebben een dubbel nut; zij
beletten in den winter de sneeuwglijdingen en
helpen in den zomer de kudden bijeenhouden,
welke door vrouwen gehoed worden daar de
mannen allen visschers zijn. Deze hebben eene
eigenaardige manier om kabeljauw te vangen in
de fjorden. Zij gebruiken hiertoe een houten
stelsel van hetwelk men eene lange koord werpt
van afstand tot afstand voorzien van kortere
koordjes met haken waaraan een klein vischje
s L
van booten wordt de postdienst verzekerd en
kunnen zij ook boeken ter lezing uit openbare
boekerijen ontvangen. De Noor is, over ’t alge
meen, tamelijk ontwikke'd en is de groote lezer.
In hel hooge Noorden staan al de houten huizen
hoog b ven den grond en zijn van een weg-
neembaren trap voorzien. Dit wórdt gedaan om
de verwoesting te voorkomen der ratten die in
groote ’s nachts groote afstanden afleggen en ep
hun doortocht alles verwoesten Wat de huisdie
ren betreft ’t is de kat die men het verst in het
Noorden vindt.
Wij bereiken Alten, een stadje, dat alhoewfel
kleiner dan Nieuport op niet min dan vier
eilanden is gebouwd en eindelijk komen wij met
onzen boeienden gids te Hammersfest aan. T Is
de noordelijkste der steden, waar ’s winters de
langste nacht twee maanden duurt, terwnl er
’s zomers een even lange dag is Het is aldaar
dat talrijke vreemdelingen, vooral Engelschen
en Amerikanen, de middernaebtszon gaan be
wonderen en dan met de inboorlingen den nacht
in vreugde doorbrengen.
Hammersfest bestaat uit houten niet aaneen-
palende hulzen en hel heeft een bevolking van
Laplanders, een ras kleine menschen met schui
ne oogen en breed hoofd, welke iets van chinee
zen hebben. De stad slinkt geweldig naar droge
visch.
De arme Laplanders zijn uiterst vuil; zij was-
schen of i amen zich nooit, diagen noch hemd
noch kousen maar kleederen van rendierhuiden,
welke zij ’s winters met het haar naar binnen
en ’s zomers met de pels naar bulten dragen.
Hunne hutten uit eene staken met vellen belegd
bestaande, vormen een enkel vertrek met van
boven een gal tot het ontsnappen van den rook.
In die enkele plaats maakt men vuur, kookt en
slaapt men alle ondereen. Die menschen teven
meest van bedelarij. Rijkere Laplanders dragen
kleederen van geweven stof van eigen maaksel
met zilveren versieringen. Zij leggen zich toe op
het kweeken van rendieren, waaraan zii er soms
duizenden bezitten. s-,rr|mige van hen hebben
dan ook vast" -dingen. Bij het rendier komt
hen al>’J 10 Pas’ z‘ï etan ^iet vleesch rauw of
gekookt; van het bloed maken zij de eene worsten,
de andere soep; van het gewei vervaardigen zij
allerhande gereedschap; het dier verschaft hen
melk en kaas enz.
De Laplanders, trots het gemis aan regelmati
ge scholen daar de bevolking te dun gezaaid ts,
mist niet gansch de mogelijkheid zich onderwijs
te verschaften. Kinderen gaan uren ver naar
school op skijs, maar gewoonlijk gaan zij in
klein getal, 6 of 7, op kosten van den
Staat bij den schoolmeester inwonen Bijna
allen bezitten dan ook eene zekere geleerdheid.
Om te eindigen vertelt de gretig aanhoorde
spreker boe de Laplander reist op skijs, soort
van lange schaatsen, ofwel in sleden door ren
dieren getrokken, welke zeer snel loopen. Hij
doet ons ijzen door het tafereel der vervolging
van zulke slede door eene bende van honderde
hongerige wolven welken de trekdieren pijlsnel
ontvluchten, wat soms de slede doet omkantelen,
H
i-
de kleur van ’tgezisht.
Er is een kapittel over ’t uitsnijden der
kleederen aan hals en schouders, en een
kapittel over de kunst van gelukkig te
zijn,. niettegenstaande ’t huwelijk.
Een geneesheer geeft er raadplegingen;
hij geneest alles. Niets brengt hem in de
war.
Een dichter spreidt er rooskleurige en
smachtende verzen ten toon.
Een sterrenwichelaar voorzegt er de
toekomst, voorspelt er de rampen, de
vreugden, de smarten, de erfenissen, de
groote veranderingen, ’t we'gelukken der
heldhaftige verloofden, ’t verlies van een
dierbaar wezen, de machtige heer die u
gunstig is en een hoop andere dingen.
Een grapholoog openbaart er de karak
ters, de deugden, de ondeugden en het
noodlot.
De man wiens geschrift gij mij zendt,
is brutaal, gierig en baatzuchtig.
Hij is niet gemaakt om u te verstaan.
Wees op uwe hoede.
Arme echtgenoot!
Er zijn vooral bevalligheids! ssen, stu
dien over de hoeden, de rijglijven, de kou-
se de hemden, de halsbehangsels, de
okselbanden, de rokken, de schoenen, de
mantels, de kousebanden, de sluiers, de
handschoenen, genoeg om ’t sterkste en ’t
meest in evenwicht geplaatste hoofd te
verwarren.
’t Is de bestendige uitnoodiging tot de
pracht, tot de behaagzucht, tot de verlei
ding.
’t Is de leugenachtige en altijddurende
reclame der vrouwenkleermakers, der
modemaaksters en der kvzakzalvers.
Die litteratuur bederft de hersens der
vrouw n.
Zij is gevaarlijker en zedeloozer dan de
onzedelijke boeken.
Zij verwekt de neiging naar toilet, eene
bedorvene neiging.
En ’t zijn, helaas! niet altijd de echtge-
nooten die betalen...
als aas is vastgehecht. Spreker vertelde ook hoe
men zalm vangt in de watervallen bij middel van
bouten platen, boven den val aangebracht en op
dewelke de zalm terecht komt, wanneer hij met
krachtige sprongen, het hooger gelegen water
zoekt te bereiken.
Nu vertrekken wij met den achtbaren voor
drachtgever verder naar het Noorden langs de
zee. Hier treffen wij in plaats van fjorden een
overgroot getal eilanden aan de Loftoden Hier
en daar slaan schilderaclitigedorpjes, uit houten
huisjes bestaande, ingesloten tusschen de steile
onbeklimbare bergen en de zee. De menschen,
die daar wonen, zijn evenwel niet va alle ge-
(Vrij naar ’t Stinkertje).
President. Jantjie.
Jantjie (aan Theofiel). Is ’t verslag neerge-
eid geweest om 5 ure djuste?
Theofiel. Jaat President.
Jantjie. Awol, Mieltjie en Monksjie en zijn
hier wel niet maar we gaan toeft maar begunnen
Tingelingeling
Jantjie. Minheers, ’k verklare de zitting ge
opend en ze is openbaar. Theofiel, ik bid u gelief
de besluiten te lezen genomen in de laatste ver-
garinge
Theofiel leest.
Jantjie. Geen observat’es over bet verslag,
Minheers?
Een lid. 't Verslag hebben we gelezen in
uzze gazette en ’t Weekblad ook en hier hebben
wij maar de besluiten gehoord.
jantjie Allo, allo ’t is ai ’t zelfde. Is ’t
goedgekeurd?
Algemeens knikkebolling.
I. Aanbesteding levering kolen.
Jantjie. Gij hebt julder gezien dat Auguste
Lahaye de leegste was en widder, collegie, stel
len voren zijn aanbod te aanveerden. Is er tegen-
zeg? Niemand? Adjsgé.
II. Verkoop van grond.
Een lid. Alweere! de commercie draait; ’t
geld komt binnen gelijk den hagel.
Jantjie-, Silence. Minheers, de heer Amand
Reunbrouck vraagt om het perceel grond te
koopen ten oosten der Bastiaanstraat tusschen
den eigendom van jufvrouwe Alnie Jooris, den
hof van ’t college en de Willem De Roölaan. Hij.
zou op dien groend niet bouwen, maar hem af
sluiten met een muur.
Een lid. V et fatsoen?
Jultjie. Van eigen hé.
Jantjie. Stemt de raad daarin toe?
Verschillige leden doen opmerken dat men
aldaar slechts mag verkoopen op voorwaarde dat
er een schoon boekhuis gezet worde met facade
langs den Boulevard en langs de Bastiaanstraat.
Met eenparige stemmen wordt er besloten
slechtste verkoopen als de aanvrager wil bouwen
met een opgelegd plan.
Bonsoir, Minheers, zegt Mieltjie, die binnen
komt.
III. Terugtrekking van geld uit de spaar
kas.
Jantjie. Minheers, in de leeninge was
25000 frank voorzien voor ’t slachthuis. We heen
daarvan nog maar 10000 frank afhaald en de
aanaemer ontving tot heden slechts 12000 frank.
De reed» uitgevoerde werken mogen geschat
Cycle devolution de la matière en wel
ken schrijver de beer Mathias Dauwe is,
bewijst
1. Dat de entropiewet niet toepasselijk
is op het heelal in zijn geheel.
2. Dat de groote Zweedsche geleerde
Arrhenius (een andere kerel toch dan onze
Nieuportsche geloofsverdediger), in zijn
werk over de evolutie der werelden, op
klare en duidelijke wijze bewezen heeft I en langs de kusten van het te bezoeken konink-
dat de entropiewet niet toepasselijk is op
de nevelvlekken in staat van verdichting
en dat daar, niets eene vermeerdering,
maar eene vermindering van entropie
plaats grijpt.
3. Dat men zonder moeite eene uitzon
dering aan de entropiewet kan vinden in
het aanwinnen, door de zon, van moleku-
len helium welke aan onzen luchtkring
ontsnappen en alzoo aan de zon dit war
mer lichaam, warmte aanbrengen, alhoe-
■wel zij voortkomen van de aarde, koude
lichaam, wat in tegenstelling is met het
beginsel van Carnot Clausius of entropie
wet.
Wij zullen dus in ’t
korte aan den aannemer eene belangrijke beta
ling te doen hebben
De werken in d’Oostendestraat en langs de
kaai zullen binnen een paar weken gedaan zijn
Een lid. En d’andere werken ook in een
paar weken?
Jantjie. ’k Zei dus van d’Oostendestraat, die
werken bedragen maar 8119 fr. en in de leening
hadden we daarvoor 15000 fr. voorzien. (Nota.
Schoone geschat op ’t dubbel). Voor de riolen
ter contrarie was er in de leening slechts 25000
fr. voorzien; lerwijl wij 40000 fr. zullen te beta-
ten hebben, ’t is te zeggen de helft van de 80000
fr. die ze zullen kosten, (nota. Bijgevolg 60 per
honderd te weinig geschat. Awol, ’t zijn me de
schatters!) ’t Is al lange geleen dat we aan den
Een lid. We meeten ook niet haastig zijn.
Poets wederom poets.
Jantjie. We gaan dus moeten afkorten en
daarom vragen wij 25000 fr. uit de spaarkas te
mogen afhalen 10000 fr. op ’t krediet van ’t
slachthuis en de 15000 fr. van ’t krediet der
trottoirs. We zoen daarmee de 8119 fr. voor de
trottoirs betalen en de reste aan de aannemers
van ’t slachthuis en van de riolen.
Leonsjie. Doen de riolen al diens!? (Nota.
Allo, wist gij dat niet?)
Jultjie. Jaas, gedeeltelijk.
Leonsjie. Awel, het is zeer schadelijk voor
de gezondheid, de riolen te laten bezigen voora
leer de zuiveringsfabriek werk. Al de vuile
wafers....
Pottjie. Dat het nog maar ’t zeepsop alleene
ware, maar ’t is de reste... ge weet wel.
Leonsjie. En waar zijn. Dat wordt niet ge
zuiverd, dat verspreidt microben, ’t kan ziekten,
besmettelijke ziekten doen ontstaan, want eene
microob, minheers...
’t Brilleventje (van aan de deur als hij binnen
komt). Bravo, dat is wel gezeid...
Pietjie. ’k Zin ook van dat gedacht.
Jultjie. Uwe observatie is nog al djusle,
maar wij zijn in une période transitoire Binnen
korte zullen de zuiveringsfabriek en de riolen te
gare dienst doen
Verschillige leden. Binnen korte, wanneer
is dat?
Thomas. De aannemers der riolen en van ’t
slachthuis hebben grooten achterstel In hun
werk; we zouden onzen duim in de hand moeten
houden.
Micheltjie. Ik weet er van te spreken; de
beenhouwers komen allemale bij mij klagen
Jultjie. De beenhouwers zijn nooit kontent
we doen nochtans al meer of genoeg voor hen.
Jantjie. Horkt nen keer, ’t zal allichte alle
male gedaan zijn. Binnen een maand of twee is
slachthuis klaar.
Poltjie. Binnen 2 jaar, wilt ge zeggen?
Jantjie. En de riolen ook.
Jultjie. We houden onzen duim in ons
hand.
Poltjie. - Aangezien er zooveel overschot is
van ’t werk der trottoirs, zouden we met dat
overschot geene nieuwe trottoirs leggen?
Jantjie. Voor dat we entwadde nieuws doen,
moeten we eerst’t oude opdoen. Ten anderen,
we hebben veéi te weinig voorzien voor de
riolen. Nu, we gaan over ons voorstel van ’t
college stemmen. Awol, minheers?
Adjugé met algemeene knikkebollinge.
(’t Vervolgt.)
Groote ketts en beste hoedanigheid
van Rookersartikelen
Engelschen en Wervikschen Tabac Cigaren
en Cigaretten der beste marken. Groot assor
timent van Pijpen en Portecigaren in éeume
of racine met steert in amber Beste
snuif in blauwe en gele pakken, enz. enz.
Huis van Vertrouwen.
aan den
ken ware overbodig. Onze kunstvrienden de aannemer der riolen niets meer betaald hebben,
heeren Fryns en G. Van Tomme, die op ’t laatste
oogenblik bereidwillig in de bres sprong n om
een ongestelde optreder te vervangen, kweten
zich wonderwel van hunne taak, wijl de beer
Terltncir van Veurne, de kundige pianist alles
begeleidde. De Philbarmtnj0 opende beide dee-
len van het feest met een w«iv>a[{0ZgH muziekstuk
en speelde tusschen in eene fantasia -mor saxo
foon, waar de jonge verdiens elijke heer ff, pe
Vry zich waarlijk onderscheidde door zijn on^.
risselijk spel.
Kortom een welgelukte avondstond en
meer dergelijke wordt gretig verlangd.
-----
Was dat aangenaam om hooren?
Zeker neen. En Fientje hunkerde naar het
oogenblik waar ze van huis kon vertrekken, van
huis waar de koude haar aangreep, de onver
schilligheid voor alles, zelfs voor vader Goetinc
die er ook bitter over kloeg.
De tijd van zottebollen is voorbij, verklaarde
moeder ter versebooning. Een meisje dat in ’t
pensionnaat is,, kan zulke gemeene manieren
niet meer hebben.
Gemeene manieren! Dat was op den ijzerkoop-
man gemikt, die nu en dan een bijtende en niet
al te kiesche scherts voor den dag baalde, wat
vroeger de jongste dochter in vroolijke luim
bracht, ’t Leed nogtans aan die aardige manieren
en kwinkslagen dat Amelielje Neirinckx eertijds
zoo aan de slippen van Goetinc wist te hangen,
totdat ze... trouwden. Tegenwoordig was de man
te gemeen in zijn doen hoe de tijden toch kun
nen veranderen!
Wees sterk gelijk de vrouw van ’t Evangelie
klonk het soms in ’t sermoen van den deken.
De heer Westendorp, leeraar te Gent, vergastte
zijne toehoorders met eene boeiende voordracht
met prachtige lichtbeelden. Onder zijne kundige
leiding deden zij, in verbeelding eene leerrijke en
aangename reis in Noorwegen. Vertrokken per
stoomschip uit Antwerpen naar
hoofdstad van gemeld land komt men aldaar aan
na 3 1/2 dagen zeevaart, de zeereis kost slechts
45 frank terwijl de uitstappen in het binnenland
rijk, eene heel wat belangrijken som vergen.
De knappe spreker wees eerst de ligging van
Noorwegen aan en herinnerde hoe dit land,
vroeger onder een zelfde koning met Zweden
verbonden, er nu van gescheiden is. Hij toonde
hoe het klimaat van het eerste dier landen, hoe- j
wel zeer koud, vooral in het Noorden, toch ge- zulk eene vaart, toonde hij een groot stoomschip
matigder is dan dit van andere even noordelijk
g degene streken, en dit door den invloed van
een warme zeestroom, welke langs zijne kusten
heen vloeit. Hij voerde zijne toehoorders door de
hoofdstad aan een diepe fjord gelegen en, ter
gelegenheid van het vertoonen der zichten van
j twee protestandsche kerken, liet hij uitschijnen
welken gunstigen invloed de godsdienst aldaar
4 Dat men, dus kan besluiten, met volle uitoefent op de zeden. De Noorweger, zegde hij,
recht, dat het niet volstrekt in tegenspraak aanschouwt zijne werklieden en knechten als
is met de gegevens der hedendaagsche zijne gelijken en behandelt ze ook als dusdanig;
pbysica de arbeidskracht der hemelli hij drukte zijn spijt uit dat het in de roomsch
chamen als weder opwekbaar te beschou- i katholieke landen ongelukkiglijk heel anders
wen, en gelijkelijk met de stof, en dat, gelegen is. Het vertoonen van het beeld van het
diensvolgens, de veronderstelling van koninklijk paleis en van het standbeeld van Ber
eenen kringloop van evolutie der werel nadotte, dat er voor staat, gaf hem aanleiding te
verhalen hoe den fransehen generaal, door Napo
leon tot koning gomaakt, het land op den weg
van den vooruitgang leidde. Om Ie goede inborst
van Bernadotte te doen beseffen verhaalde hij
hoe deze, wiens jonge knecht niet als gewoonte
opzijn eerste gebel verschenen was, deze in
slaap vond en uit zijn zak briefje zag steken; hoe
de koning dit briefje las waarin de moeder van
den jongen knecht hem dankte, omdat bij zijn
loon opofferde om haar en zijne jonge broertjes
te helpen; hoe de koning het briefje, met een
handvol goudstukken, terug in den zak van den
knecht stak en hoe hij, terug in zijne kamer
gekeerd, opnieuw belde, ditmaal met het gevolg
den jongen knecht te doen verschijnen, dewelke
werktuigelijk zijne hand in den zak stekende, het
goud vond, ontstelde en den koning zegde dat hij
vijanden hebben moest die om hem naar allen
schijn van diefstal te beschuldigen, geld in den
zak hadden gestoken dat hem niet behoorde; hoe
de koning hem gerust stelde, zeggende dat hij
het goud behouden mocht en aan zijne moeder
zenden en hem tevens beloofde voor haar en
zijne broeders te zullen zorgen.
De begaafde redenaar voerde dan zijne toe
hoorders door de woeste, wilde maar prachtige
natuur der omstreken van de bcofdstad. Sierlijke
beelden van de streek, de eene kaal de andere
met bosschen bedekt, verschenen op het doek.
Hij toonde hoe men daar reist in rijtuigen, kario-
len genaamd, waarin men met moeite plaats kan
vinden en waarop de koetsier achteraan zit,
langs wegen met brokken steen geboord; hoe
men hooger op, waar men geen rijtuigen meer
kan gebruiken, te paard reist, reiszak en dekens
hangende aan haken die aan den zadel vast ge
maakt, terwijl andere paarden afgericht zijn tot
het dragen van lasten. Hij vertelde hoe deze
paarden, klein van gestalte, met vasten tred de
bergpaden beklimmen of afkomen, welke men
voor zulke dieren ontoegankelijk zou wanen. Hij
wees er ook op hoe de Noorsche bergen, hoewel
min hoog dan die van Zwitserland, toch boven
de sneeuwgrens reiken en hce sommigen dezer
dus, in ieder jaargetijde met sneeuw en ijs bedekt
zijn; hoe zich soms meren in het gebergte ver
toonen, bij stil weder bij middel van duizenden
bootjes bezocht; hoe, om het kort te maken, de
ROMANS voor 11 J.JV
i
K0MAK
vSF3S;^KG3HS-’j
isa&s^^ss^sssB -isz^ssss^^
a
ALLEN
jeejt
Onmoyelijk
itr.
3 November
NAAMLOOZE MAATSCHAPPIJ,
CL, laugo wu van ju, *t> nmjvjn vvn n wvjn.nv.
I,
