a I i BIL o A J I -WW 3B a ah f7 oor Vrijheid en Êleeht! V oor H^inar heid en F ii! r Sr1 f retiel Gemeenteraad van 30 October 1912 WÊffl N° 46 1 B£ Derde Jaargang .W w I W Rhetorica Boekennieuws IMwiö Zaterdag 16 November 1912 W..J i I v. BW B ff »w 4 i- X VERKOOPER Pieter Werstraete, zoon Valkestraat, Nieuport K-J-r ABONNEMENT 2,60 frank pei* jaar op voorhand betaalbaar mi B-j pfil Rm T." T'l «3 I ggf *:Tïï rtn Ktes ®1 Tit r.^> r.|fë PRIJS PER NUMMER 5 centiemen Barf SIR &&TT'/ II. Bernardus een orakel zal beschouwen Het huwelijk verwerpen is de onzede lijkheid invoeren. Op eene ander© plaats zegt hij dat voor de instelling van het celibaat, het pr'es terdom kuisch was, maar sindsdien niet meer en dat de gansche geschiedenis be wijs levert tegen de tegenovergestelde bewering welke hy eene klaarblijkelijke leugen noemt. Zijne besluiten zijn de volgende 1. Het huwelijk der priesters zal de kerk verlossen van de wanordelijkheden en de monsterachtige schandalen welke ze, door alle eeuwen heen, onteerd hebben. 2. Het huwelijk der priesters zal den godsdienst en het priesterdom tot hunne oorspronkelijke reinheid terugbrengen. 3. Het huwelijk der priesters zal goede christenen aan de kerk en goede burgers aan het vaderland geven. 4. Het huwelijk der priesters zal ze vrij waren voor de belachelijkheid en de cri tique scandaleuse 5. Het huwelijk der priesters zal het aanwerven van seminaristen vergemak kei ij ken en zal alzoo de schaarschheid aan de priesters verhelpen, welke dreigt de grootste godsdienstelijke crisis te worden. 6. Het huwelijk der priesters zal eene oneindige rede tot toenadering zijn tus schen de roomsche kerk en de afgeschei dene kerken. Deze zes punten worden door den schrij ver op breedvoerige wijze bewezen en kunnen, ons inziens, niet betwist worden. Wel is waar zal het heerschende voor oordeel oorzaak w’ezen dat de moedige daal van den E. H. Claraz hem menigvul dige vijanden en talrijke onaangenaamhe den zal berokkenen want hij schreef het immers zelf Er zijn geene schadelijkere vooroordee len dan de godsdienstige vooroordeelen, want zij winden al de krachten van den geest tot het hoogste punt op, en, meer dan alle andere, baren zij dweepzucht, bijgeloof, partijgeest, stelselmatigheid en esprit de coterie. Des te meer moet men hem loven niet teruggedeinsd te hebben want immers, hij schreef het ook De zedeleer bedeelt aan den geest zonder rust de waarheid te zoeken; in het gebied van het denkvermogen, is niets zedelijker dan de waarheid en, wanneer men ze niet met zekerheid bezit, is niets zedelyker dan twijfel. In dat geval is de twijfel de waardigheid van het gedacht en het vrijwillig blind geloof is onzedelijk En, sprekende van de dweepers die niets hooren willen, zegt hij nog Welk is dan hun geloof, indien het niet zeker van zichzelf is? Zij bekennen en zij weten dat de wetenschap niets echts ver nielt; dat zij de feiten niet schept, maar ze enkel vaststelt; dat,indien zij iets ontbindt, het enkel de dwaling en het verdichtsel kan zijn, en dat de werkelijkheid, de zelf standigheid, het leven, aan de spitsvondig- ste kritiek weerstaan en altijd weerstaan zullen Dus, zoo zij vreezen; indien zij zich tegen de verspreiding van het licht ver zetten, indien zij de rede beleedigen, in dien zij in plaats van den godsdienst vrij te houden van elke drogrede, van iedere oneerlijkheid, verkiezen de feiten te ver mommen, de geschiedenis te vervalschen, de door de wetenschap verkregen© en bewezene stellingen voor onvoldoende of zelfs voor valsch te doen doorgaan, dan brengen zij erge schade aan den vooruit gang van den godsdienst En hij vraagt dan ook nog of zij het christendom hopen te doen zegepralen door ervoor te liegen. Men zou waarlijk zeggen dat de krabbe laars van het Nieuwsblad van Nieuport voor priester Claraz geene onbekenden zijn. gl i<- dat zelfs den minst ontwikkelden onder de toe schouwers, medegevoerd werd en deelachtig werd gemaakt van schrijvers bedoeling. Onze kunstvrienden Dierendonck, Gabooter, Fryns, Vermeirsch, De Jaegher en Braecke wor den talentvol bijgestaan door Mejuffer Vanden Wouwer en Mevrouw Steeghers, welke trouwens de voornaamste rollen te vervullen hadden en deze meesterlijk hebben gespeeld. Siska van Roosemael wordt onder de blij spelen gerekend omdat daarin eenige koddige toestanden voorkomen doch is veeleer een too- neelspel. Immers de handeling geeft eene groote les aan vele jonge meisjes, die met de ziekte van hoovaardigheid besmet zijn en geeft meer dan een nuttige wenk aan vele ouders, die van hun ne dochters liever modepoppen dan bekwame huisvrouwen willen maken. De vertolking was goed. De heeren Vantomme, Gabooter en Braecke, hebben onberispelijk hun ne wederzijdsche rollen vervuld en, kunstvol bijgestaan door de Damen Vanden Wouwer en Steeghers dan ook overgrooten bijval genoten. Het opvoeren van Siska van Roosemael had ook nog eene andere bedoeling n. 1. eene hulde te bewijzeaan onzen wereldberoemden vlaamschen schrijver Conscience. Van Peene heeft, uit het verhaal van dien naam door Cons cience geschreven, het tooneelstukje getrokken dat honderden malen voor het voetlicht is ver schenen; voorzeker goede vruchten beeft opge leverd en ook dikwijls hel doel heeft bereikt dat Conscience er mede beoogde. Wij kunnen niet anders dan onze werkzame Rhetorlca gelukwenschen met hare eerste ver- tooning. De hartelijke toejuichingen van een overtalrijk publiek, was het kenmerk van hoogschatting en genegenheid; dat het ook haar eene aanmoedi ging zij, om hare faam nog te vergrooten en om ons nog menige genotvolle uren te verschaffen. Zondag gaf onze verdienstelijke Rhetorica, hare eerste verlooning van tooneeljaar 1912-13. Werden opgevoerd Het Kruispuntgeprimeerd tooneelspel in drie bedrijven van den vruchtbaren tooneelschrijver D Claeys en Siska van Roose mael blijspel met zang van den onsterfelijken Van Peene, naar het verhaal van onzen grooten Conscience. Onder letterkundig opzicht valt er op Het Kruispunt niets af te dingen. Het is eene greep uit tiet dagelijksche leven waarin schrijver het bewijs levert >an een diep denker. Onder too- neell.undig opzicht heeft het echter minder ver diensten, Het is ietwat droog, om een publiek, dat niet altijd uit geleerden bestaat, te boeien. Dit is overigens een gebrek van de meeste heden- daagsche tqoneelstukken Keurige, meesterlijke uitdr ukkingen maar te ver heven geschreven om door velen goed begrepen te worden. Het is dan ook geen wonder dat vele maatschappijen, der gelijke stukken niet aandurven, omdat zij over geene elementen beschikken, genoegzaam be kwaam om de voorkomende personen uit te beelden. Dit is dus des te lofwaardiger voor onze tooneelliefhebbers; zij durven en zij kunnen, dit hebben ze zondag laatst bewezen. Met een merk- waardigen samenhang, hebben ze Het Kruis punt weer gegeven en we verklaren gaarne, (Vrij naar ’t Stinkertje). President Jantjie. Al de leden zijn tegenwoordig, zoo zegt ’t Stinkertje, maar Leonsjie komt binnen achter de lezing van ’l verslag; Jultjie achter ’t eerste punt van ’t dagorde en eindelijk Mieltjie na ’t vierde punt. Nu, tot daar, zei Mote, ’t en komt op een stuk of drie niet aan. Jantjie. Ik verklaar de zitting geopend en openbaar. Het proces verbaal weid door Theofiel om kakslag ten 5 neergelegd Ik bid u, Theofiel, geliefde besluiten te lezen. Theofiel voldoet aan die bede en Jantjie zegt geen observaties, minheers. Thomas steekt zijn vinger omhooge. Quoi, kwak, kwak, zeggen d’anderen en Thomas spreekt als volgt ’t dacht me, Quoi dat we be sloten hadden aan alle drie de drukkers ulder prijzen te vragen. Jantjie. We heen de prijzen van de heeren drukkers Dumon en Lammen; we moesten ze dus niet meer vragen. Wij hebben er altijd aan gehouden onze lezers zooveel mogelijk op de hoogte te houden der belangrijkste werken welke in de wereld worden gezonden door deze, on ter de priesters welke de waarheid niet vreezen en hunne stem durven verheffen i om, in het belang van den godsdienst noodige hervormingen te vragen. Ghtrouw aan deze gewoonte kunnen wij niet nalaten de aandacht te vestigen op het boek - elke m. E. H. Claraz, onderpastoor van St Germain l’Auterrois, onlangs liet verschijnen bij den uitgever Flamarion te Parijs o /der dep titel Le mariage des Prêtres Op de meest overtuigde wijze bewijst de moedige priester dat het geoorloofd is, zonder het dogma te raken, te redeneeren over het vraagstuk dat in zijn boek behan deld wordt en dat in nauwe, betrekking is met de grootste belangen van den gods dienst en de maatschappij. Het priesterlek celibaat, zegt hij, is een punt van tucht, niet van dogma, en,indien het dogma onveranderlijk is, is de tucht het niet. Hij vraagt dan ook aan de kerk, namens de zedeleer en de maatschappij, de oorspronkelijke tucht, welke het huwe lijk der priesters toeliet, te herstellen. Hij vraagt het, steunende op de goddelijke openbaring van het heilig schrift, de apos telijke overlevering en het heiligste recht van den mensch. Hij toont op treffende wijze aan dat het stelselmatig en verplichtend levenslang celibaat veroordeeld wordtdoor denatuur- lijkeen door de bovennatuurlijke wet, in andere woorden door de godsgeleerdheid, de wijsbegeerte, de levensleer en de ge schiedenis. Het was slechts rond het einde der XI* eeuw, zegt hij, onder het pausdom van Gregorius VII dat al de gestrengheden van het celibaat aan de priesters opgelegd werden. De tegenstand was algemeen en verminderde slechts ten gevolge der on- tuchtheid welke den eerlijken huwelijks band verving. Laten wij de gordijn neder, gaat hij voort, over de verderfelijke gevolgen van het celibaat gedurende dit tijdperk van lange eeuwen wanneer het gebruik .der bijzitsters openbaar werd en als een nood zakelijk heelmiddel-werd beschouwd. Er zal een dag komen, zegt hij verder aog, dat men de volgende spreuk van den - - SE??, g DRUKKER JOSEPH K A.ECK Statiestraat, Oudenaarde voor het Weekblad van Nieuport en Kanton moeten door den schrijver onderteekend en onder gesloten omslag ingezonden worden. Het teci van opna worbehouden en de volstrekste geheimhouding gewaarborgd. -f I® 'j’j :’“S 1 1 SH *-as.-< «.w.-:.-'7 »»scra»4 yj By ‘JPCT i- tT4.‘31 - .-”■* ■J r- rE^TsSa V I k*' UPORTenKANTÖ f V -8- /OM SS

HISTORISCHE KRANTEN

Weekblad van Nieuwpoort en Kanton (1909-1914) | 1912 | | pagina 1