f 1
**-34^
f
B
j.xSr' f
p^'k
I
s
DESERTEUR!
99 BEESTEN TN EEN BOER
kluchtspel met zang in 1 bedrijf door
H. Van Peene.
II
gfil
H
I oor Waarheid en Vrede!
W H
Si
iM
f
-si
O-..
^>|g
Koninklijke Maatschappij Rhetorika
M
On§ Praatje
Zaterdag 21 December 1912
No 51
i
M'1
R;W\
-. X
OP 25, 26 EN 29 DEZER
telkens om 3 ure stipt
vn
Illi?
iS
Abonnement 1913.
5'
ü^i’1
pfl
Derde Jaargang
-«1
A
i
:d
C¥
»r
|g&
h
-d
VERKOOPER
Pieter Veretraete, zoon
Valkestraat, Nieuport
,.y«
jaHjmL: Zra
BiöS?K
i
Ir
*!ir
5ï'
DRUKKER
JOSEPH HA.ECK
Statiestraat, Oudenaarde
Geslepene voooen.
Meermaals reeds werden zg uit een zeer
netelachtigen toestand gered door sommi
ge liberalen van den ouden stempel; libe
ralen, die verduldig de toekomst afwach
ten, steeds gereed tot persoonlijke toege
vingen, immer vol hoffelijkheid voor
hunne tegenstrevers. Liberalen, die tijdens
de kieziugweleens vuisten in hun'broekzak
maken als zij den laster zien welke de
klerikalen verspreiden, maar nadien als
verduldige schapen alles vergeten en
\r,>
PRIJS PER NUMMER
5 centiemen
4Ï-.1
vergeven. Tot die liberalen zullen de
klerikalen zich nog eens wenden en
evenals de vos in Lafontaine’s tabel de raaf
vleide, zullen zij tot hen gaan en zeggen
wy weten dat gij immer goede verkleefde
vaderlanders waart; dat geene ofleringen
u te groot schijnen wanneer het eene
nationale kwestie geldt. Welnu, wij heb
ben meer soldaten noodig en ook meer
geld, want ’t eene behoort bij ’t andere.
Stemt dat dus met ons en a propos, ’t is
waar, ge zijt nu ook partijganger van ’t
algemeen stemrecht. Ehwel, als de mili-
tiewet en de nieuwe belastingen gestemd
zijn, dan zullen wij over ’t stemrecht ook
eens praten. Is ’t zoo goed?
Zullen zekere liberalen zich daaraan
laten vangen en loopen
in die val?
ferzelfdertijd todatende dat zekere kleri
kalen zich onthouden, naar de kamers
niet gaan om te stemmen of schampavie
spelen, om dan nadien weer logen en
laster over ons te kunnen verspreiden en
de grove gevolgen van het onbehendig
klerikaal bestuur,de verantwoordelijkheid
van den toestand, op onzen rug te kunnen
schuiven? Of zullen zij, allerminst toch en
ferzelfdertijd de stemming van het zuiver
algemeen stemrecht eischen, zich niet met
beloften latende paaien?
Wat ook de uitslag weze, hoe de kwestie
ook afloope hetzij ons toegelaten tot slot
van ons artikel het gevoelen der liberalen
der kleine steden en van den buiten hier
weer te geven.
Die mannen, die jaarinjaar uit in de
bres staan, die onophoudend gehoond,
gesmaad en gelasterd worden; die stand
vastig vervolging, benadeeling, ja brood
roof verduren, die liberalen zijn van
oordeel dat geene enkele toegeving mag
of kan gedaan worden; die vinden dat de
klerikalen zelf hunnen p&t moeten koken
en wij hen geene reddende hand moeten of
kunnen toereiken, ’t Is reeds te dikwijls
gebeurd!
En persoonlijk voegen wij er bij in de
huidige gewichtige omstandigheden ware
het eene grove fout in ’t spel der klerikalen
te spelen!
’t Is niet noodig ontmoediging te zaaien
daar waar meer wilskracht en volharding
dan ooit onontbeerlijk zijn om ’t blauwe
vaandel fier en kloek in de hoogte te hou
den!’t Is niet noodig dat ons vrijzinnig
werkvolk den blik richt naar’t steeds meer
wassende gedisciplineerde socialismus!
buitenkiezers, nog zo© lichtgeloovig he
laas! mochten voor ons niet stemmen en
zoo meer, ’t Laatste was, dat spreekt van
zelf, ’t voornaamste.
Zes maanden zijn nog niet verloopen en
pardaf, daar bekennen de klerikalen dat
de liberalen waarheid spraken; daar er
kennen ze al met eens dat er meer solda
ten moeten z.ijn en ook dat er nieuwe
en vele millioentjes noodig zijn.
Wie zou aan ’tlaatste kunnen
twijfelen?
Voor de kiezing zeiden wij, dat ’s lands
schuld op verontrustbarende wijze toe
neemt, dat de kas ledig was en nieuwe
inkomsten volstrekt noodig zijn om de
failliet te vermijden. Wij werden eens te
meer voor leugenaars uitgescholden; de
kiezers moesten opletten, want moesten
wij, liberalen, aan ’t schoteltje geraken
we zouden als Bonnots en Garniers te
werk gaan.
’t Gevaar was groot
En dringend de geldnood!
’t Belette de klerikalen echter niet op ’t
laatste oogenblik vóór de kiezing, mil-
lioenen opslag van loon aan allerlei staats
beambten toe te kennen, wanneer de anti
klerikalen sedert jaren en jaren vruchte
loos een weinig lotsverbetering afsmeek
ten! ’t Belette hen niet op ’t laatste mo
ment in groote letters en by trompetge
schal aan te kondigen dat, indien zij
meester bleven, het werkmanspensioen
van één frankdaagszou ingevoerd worden.
Wat riskeerden de klerikalen daaraan?
Vielen zij, dan stonden de liberalen met
een gapenden afgrond voor zich eene
onmetelijke groote schuld! die ze slechts
door onmiddellijke vermeerdering van
belastingen zouden kunnen dempen.
Bleven zy aan ’t bewind, dan zouden ze
wel iets uit den knapzak halen om zich, ’t
zij door valsehe beloften of door loensche
vleierij, uit den slag te trekken, want ’t
zijn
Lokaal Willemsfonds, Valkestraat
NIEUPORT
groot volksdrama in 5 bedrijven door 0.
Van Cauwenberghe.
en
Kaarten voor al de plaatsen zyn te
bekomen in het lokaal.
Wie er nog geene heeft, spoede zich!
Veel zijn er reeds verkocht, doch er zijn
er nog altijd te bekomen.
jöggi
lï'
De wereld is een schouwtooneel elk
speelt zijn rol... maar wie er tegenwoor
dig een belachelijke en tevens droevige rol
speelt, dat zijn toch wel de klerikalen. Al
hoeft men hunne faam van kluchtspelers
niet meer te maken, toch is het wel eens
goed, vooral in de rare oogenblikken van
politiek leven die we doorworstelen, hun
ne handelwijze eens bloot te leggen.
Wie zich op de hoogte houdt der bijzon
derste politieke aangelegenheden, kent
voldoende het verleden der klerikalen om
hierop niet te moeten terugkomen. Hij
weet maar al te wel dat zij veranderen
van gedacht even zoo dikwijls als de wind;
maar een zoo plotselinge ommekeer van
princiepen, als die welke wij thans besta-
tigen, baart nog al wat verwondering.
Laat ons dus slechts enkele maanden in ’t
verleden terugblikken en ons de wetgeven
de kiezingen van Juni laatst herinneren.
Al de antiklerikalen ‘rokken ten strijde
met een vast afgeteekend programma, dat
ze met het woord en de pen krachtdadig
verdedigden en ontwikkelden. Zij wisten
ABONNEMENT
S3, <30 frank per jaar
op voorhand betaalbaar
Wij verwittigen hierbij onze geachte
abonnenten dat de kwittancie voor 1913
hen een dezer dagen zal aangeboden
worden. Wij verhopen dat al de vrienden
er een gunstig onthaal zullen aan voorbe
houden en zij zich tevens beijveren zullen
om Het Weekblad meer en meer te
verspreiden.
UjJra Sr
8
^■<1
Atmoneenprys 0,15 fr. per drukregel. Rechterlijke aankondigingen 0,50 fr. per drukregel. Het recht annoncen te weigeren is voorbehouden. De annoncen, artikelen
en mededeelingen moeten vóór den Donderdag middag in het koffiehuis Willems Fonds, Valkestraat Nieuport besteld worden. Alle artikels of mèdedeelingen, bestemd voor
voor het Weekblad van Nieuport en Kanton moeten door den schrijver onderteekend en onder gesloten omslag ingezonden worden. Het recht van opname is
voorbehouden en de volstrekste geheimhouding gewaarborgd.
-f/kj
wat zij wilden. En wat wilden zij, onder
andere meer? Wij zullen ons voor heden
bij twee punten bepalen.
1. De af*schailing van ’t ver
gunningsrecht. Sedert 20 jaar werd
door de liberalen als Feron, Lambiotte,
Lorand en later door Buyl voorgesteld die
onrechtvaardige wet af te schaffen. Niets
was te doen eu in den beginne werden zij
door de klerikalen voor verdedigers der
kwakbazen en jeneverdrinkers uitgeschol
den. Een paar klerikalen als Maenhouten
Hoyois, die om de stemmen der herber
giers van hun arrondissement te bekomen
het ook beloofden,stelden het in deKatners
insgelijks voor. Telkens werden zij onder
steund door AL de antiklerikalen, maar ’t
werd iedere maal door de klerikalen ver
worpen. En nu al n et eens, komen zij er
zelf meer voor de pinnen en doen het op
een loopje stemmen er wel zorg voor
dragende ferzelfdertijd een niet te ver
rechtvaardigen openingstaks te doen stem
men. Het kan al met eens geen kwaad
meer; er is al met eens geen nood voor,
dat er nu meer alcool dan vroeger zal
gedronken worden (als ’t maar waar is!?);
de tijden zijn al met eens veranderd. Wie
in opzicht van drankverbruik eenige ver
andering bespeurd heeft, die steke den
vinger op, doch wij ontwaarden niets,
tenzij den klerikalen goocheltoer.
Wat wilden wij nog
2. Den algemeenen persoon
lijken dienstplicht. Sedert jaren
herhaalden de liberalen in onze Statenka
mers dat ons leger niet bij machte zou
wezen om onze grenzen behoorlijk te
verdedigen. Zij deden uitschijnen welk ge
vaar er daar was voor ons land, voor ons
nationaal bestaan. Ondervragingen en
interpellation over het tekort der onder de
wapens zijnde soldaten, over ’t gebrek aan
wapens en ammunitie, niets hielp.Bij hoog
en bij laag, al had het ontstaan van een
oorlog tusschen naburen aan een zijden
draadje gehangen, hielden de klerikalen
staan dat alles, alles in volledige orde was,
dat er geene vrees bestond en al de Belgen
gerust op beide ooren mochten slapen.
Wij wierden uitgemaakt voor leugenaars
en sabelslepers; wij waren vijanden van
de boeren en wilden hen hunne zonen
ontrukken, die ze zoo noodig hebben, om
ze naar de verderfelijke kazernen te stu
ren; wij waren slechte vaderlanders; wij
wilden millioenen nieuwe contribution
heffen om ’t soldaatjesspel te betalen; de
:'.x
i
X
K ■’ÉT
•4
;.’I
I
C..’£ -M
-f-O
feiLrf
■4^
f'
■*'^1
j
\j: I.iU$
-1
I
I
Fm -ïA TC.i- Jt!X.-.'-JwWwi
off J ëUPORTenKANTÖN
oo r Vrij he la e n Hecht!
a E»
E
