<u %k
VAN DIXMUDE.
Zondag, 22 October, 1854.
Negenste Jaer Pf. 458#
Verschynende alle Zondagen.
De blauwe koornmusch.
d&ï en der -
WEEKBLAD
Men wordt aemocht alle lioegenaemde
artikels uilerlyk tegen den Vryda» avond,
.racbtvry en onderteekend. toe te tenden.
De be kendmakingen betalen 20 centiiucn
den drukregel.
Alle affiehen by den drukker van dit blad
gedrukt, worden eensciuTisin hetzelve ge-
{ilaetst.
INSCIIRYVING vooraf te betalen.
vooa DIXMUDR.
Voor een jaer Fr. 6-01)
Voor 6 niaciiden 3-00
Voor 3 id. 1-St
VOOtt BL'ITKN.
Voor een jaer Fr. 7-00
Voor 6 uiaenden 3-50
Voor 3 id. 1-70
?Lr:d,en wwke,yk> KVEMPLsaKN van ditïblad boven Uet gewone gptal inschryvers,afgedrukt, en cut.s gezonden: in de voornaem.teherbaren 9
goede,en de annoncen vermeld die ,n ons blad goïnaereerd worden, gelegen zyn en 2° aen de eigenaar, aen wiens e^endTmm^ de te ^rkoopen of verpaebto
Alles vrnchtvry toegezonden.
Men soliry ft in by den drukker van dit blad
Isook by alle pust-direkteurs.
DIXMUDE, den 2in OCTOBER, 1854-
19c kiezÉEigcii.
De kiezingen voor de gemeente zyn aenstaende en
zullen op laetsten dezer maend geheel het land door,
voor de aftredende leden, het is te zeggen voor de
groote helft van elke gemeenteraed, plaels hebben.
Wy hebben reeds onze uitnoodiging ontvangen
en wy zullen het, als eene pligt rekenen, de kiesverga-
dering by te woonen, om het regt dat onze constitu
tionele wetten ons geven, volgens ons geweten en
onze kennis uit te oefenen. Wy twyffelen geenzins
ot onze medekiezers zullen ons voorbeeld volden,
hunne regten doen gelden en deze gelegenheid waer-
nemen om te onderzoeken of het gedrag van diegenen,
die tot dus verre, hunne volmagt bekomen hebbenj
nog eens van het openbaer vertrouwen waerdi" zyn. -
Zy zullen iu deze omstandigheid alle eigene"belang
van de kant stellen, alle vriendschap over het hoofd
zien, alle vyandschap doen zwygen en alleenlyk onder
zoeken of het aftredende lid zvne pligten gekweten
en steeds bewyzen van aengeklevenheid aen de al"e-
meene belangen der gemeente gegeven heeft. Verre
zy van ons de hoedanigheden van elk aftredende lid
:d te malen en dien of genen aen te wyzen of af te
Keuren neen, wy zullen ons onthouden van alle per
sonnel beknibbelingen, overtuigd zyndedat, zulkda-
nige onderzoekingen maer al te dikwyls haet en nyd
\erspreiden en groote vyandschap veroorzaeken.
Nogtans wy aerzelen niet blootelyks, ons eigen ge
voelen te laten kennen, en wy zyn overtuigd dat het
door het meeste getal der kiezers zal aengenomen
worden. Volgens ons goeddunken de gemeenteraed
heeft zyne opgelegde taek, zoo het behoorde, waerge-
uomendiensvolgens geloven wy te mogen aen raden
al de aftredende leden zonder onderscheid te her
kiezen.
Wat nu de keus van een lid iu vervanging van den
heer Holvoet betreft, wy zullen genen kandidaet
vooren stellen tot dat wy het gevoelen der kiezers
vernomen en onze vrienden geraedpleegd hebben.
Dixmude, 18 October, 1854.
Mynheer de uitgever
Gistereu heeft er iets allerzeldzaemst, iets aller
ernstigst, in onze stad plaets gehad. Nooit hadden
wy zulks alhier gezien. Ik bedoel de ter aerdbestelling
der stoffelyke overblyfselen van onzeu medeburger
1 hilip Delahaye. Burgemeester en Schepenen, en bv-
na de gansche burgery, hebben dezelfde overblyfselen
ten grave vergezeld. Niet een enkel catholvke geeste-
lyke was er tegenwoordig. En waerom?"Oni dat de
overledene, aen zyne overtuiging getrouw was ge-
By de eerste lieve, warme lentedagen
Prykt reeds de roos omgroeid met groend mosch,
De vogel ook ontwaekt in veld en bosch
De zonne ment in heldren glans heur wagen.
Het heelal is iu feestdos en in p«*acht,
En alles ademt vreugde, stoeit en lacht.
Doch, onder zulke schoone azuergewelven,
Verlaet de zomer spoediger de streek;
Na droogte en zomergloed wordt 't weder week,
En zoo gelyken dagen nooit hun zeiven
En zoo is ook de hertst nu aengesneld
Die 't boscbje ontkleeden komt en 't groene veld.
Niet warm meer zyn thans de morgenluchten,
De weiden zyn met 't dampig floers bedekt,
Geen zonnestrael die nog een zanger wekt
Slechts hoort men koude herftszeheren zuchten
De nachtegalen zyn naer 't zuiden hóen.
En alles nu, bereid oos droef geween.
bleven, en dat hy, op de bermhertigheid Gods reke
nende, geen roomsche bemiddelaer tusschen hem en
de Godheid verlangde.
De klok sloeg drie ure na middag, de uer op welke
Christus, de stichter onzer Godsdienst, den laetsten
adem uitblies, en zyi^en hemelschen vader om verzoe
ning en vergiffenis vöor zyne beulen smeekte. De
deuren der kerk bleven gesloten. Geen hoegenaemd
klokgeluid liet zich hooren. Alles was somber en
doodsch. Wy rukten, onder eene diepe stille, met het
lyk naer het kerkhof. Voor hel open graf aldaer geko
men zynde, en niemand wenschende daerover te
spreken, vroeg ik den heer Burgemeester het woord,
hetwelk hy my goedhartig toestond. Ik had my voor
zien van het wetboek des Christendoms, en las er
twee spreuken op 's menschen oordeel uit. Daerna
sprak ik eenige woorden voor de vuist, en liet my in-
zonderlyk uil op de verdraegzaemheid. Ik herinner
my maeralte wel,dat ik, in eene hevige zielsvervoering
uitriep a Wanneer zullen wyeens belgische priesters
hebben, in plaels van roomsche priesters, welke niet
een enkel gebed hebben voor eenen afgestorven me
deburger, die veertig jaren lang gearbeid heeft, om
de jaerlyksche stads- en staetsloelage aen de catholyke
geestelykheid te helpen betalen!.... De roomsche kerk
had gebeden voor een gedrogt als Jaureguy, de eerste
die poogde Willem den Zuiger, een' der grootste
mannen van Nederland en der latere tyden, te moor
den, na dat hy te vooren, den monnik Timmermans
zyne hieebte had gesproken, en door deze daertoe op
gehitst was geweest, en diezelfde kerk wil niet eens
bidden voor de ziel van een' menscli, die noch moor-
denaer, noch aenstooker tol moord, maer wel een
oud' soldael des keizerryks, een eerlyk werkman, een
vader van talryke kinderen was!Ik had er nog
moeten by voegen dat evengemolde kerk, den d wee
per Timmermans onder bet getal van Belgie's heiligen
geschaerd heeft, en verders den booswicht Balthasar
Gerard, die den Zwygcr te Delft vermoorJde, allerlei
lofrede heeft laten loezwaeijen. En zoo misleid men
het onwetend en lichtgeloovige menschdom.
Wat ik overigens gezegd heb, laet ik aen het onpar-
tydige oordeel der eerlyke en talryke omslaenders
o ver. Maer hier moet ik my met al "de kracht myner
ziel verzetten legen de verfoeijelyke handelwys der
vuige Boterkuip, wier lafhertige opstellers my eene
rede toeëigenen, welke ik, in geenen deele, gehouden
heb, en waervan ik de verantwoordelykheid aen dat
gewelenlooze gespuis overlate.
De brave en deugdzame menschen zullen myne
regters zyn. CH. ROBAEYS, not.
Een doodsche stilte heerscht thans in de velden,
Waer onlangs 't nog zoo vrolyk was en bly,
Door luid gezang en spelen van schalmei,
Door vruchten die ons vlaemschen rykdom melden
De zang der blauwe koornmusch wordt gehoord
Alleen, zoolang onopgemerkt in 't wild akkoord.
Haer stem schvnt als een laetst vaerwel te wezeu
Aen l zonnestraellje dat reeds verre vlu<Tt,
Aen t vallend bladjen, aen elk maegdenzucht
Een weêrgalm van zoovele vreugd vóór dezen,
Een dankbeëvol melankholisch verdriet
Voor alles thans verdwenen in 't verschiet.
Heur zang, als meteen droefheidstoon doorweven,
Schynt rekening te vragen aen natuer,
Waerzy verzwonden is met'l lenteazuer,
Waer zy haer broers en zusters heeft gedreven,
Wat zy met al die bloemen heeft gedaen,
Die zy in veld en wei plagt zien te staen?
o Kleine vogel van de hageroozen,
0 Ja> gy zyt des dichters evenbeeld
Uw zang is uil instinkt u voortgeleeld
•Uw zang om welken nimmer gv moest blozen!
Gy zingt en echter bloeit dé bloem niet meer,
Verwarmt de zonnestrael niet als weleer;
dafdipb wlP Zyn' d" ,s ee"e onbelwistelyke
pr mirlv^'n ^y,2eg8e° B,et dat l,el "oodzakelyk is dat
Hn.fr h/ i neen* waht indien de waerheid
zonden er cepnpfe ,S' kend en ae"genomen ware, dan
ZOU dèeTm?L Pa meerZy° h0el de were,d
dit is een T» T- P^'ly deP wueiheid- - Hoch,
omdat er !n H ZU,len W'
balden en !?- samenlev,ng z»'ke verschillende denk-
de- l fpmp. tegenslrydige belangen bestaen dat
door^fp rn ne Yaerhf,d en bel algemeen belang nooit
aencenompn 3 V6" a,Semee" leiddraed zullen
in TnT H^er uitvloeit het voort, dat er
Ldl i ,S lwee Pa,'lyen bestaen de party
J 'R" der byzondere intresten, en de party
der waerheid en der algemeene intresten. P 5
schen dipSlai dfZ6ri Prr'yen is samengesteld uit men-
hpHpn I. dwalingen en al de onregtveerdig-
en vppHp i ver,edene bun overlevert, aennemeu
loov:Jiï°?a' ee"? door onwetendheid en bvge-
hnl Hpi a de anderen door bereikening van eigen be
de JirhT 8laelsPartyen van dezen aerd die men in
nrie?tPr, nfe,mS °nlm°et 0nder de benamingen van
nin^strp 3 yen' Party van den adel, party der ko-
tX"dae\?Z'' en d,e beurtelings, ofte gelyker
lltn Ï.PhSeëxPloi,eerd hebben. Deze par
eet ft "oo. anders geleefd, en leven nog anders
De tweede dezer pariyen is diegene, welke de waer-
s^ltTndLrlg(tVrdi»heid betracht en boven alles
die tol de komst van deze regeering arbeidt.
"r" inSgeJyks llare voo°ga„gfrs in de
sth edeiiis der menschheid... deze voorgangers zvn
de volkeren en de burgers der oude gemeenten, het
\yvnieeVryeiJe(nkRrs.en wysgeere" der XVI en der
XVIII eeuw; he zyn de stichters der instellingen van
1789, en op heden, zyn het de liberalen, die van deze
voorgangers de zending hebben bekomen tot de na-
komelmgschap ongeschonden die beschaving en voort
gang te doen overgaen, welke zy in den naera der
waeiheid en der belangen van heel de wereld veroverd
^mZ°PF dwaïngen °P de Slangen van oenige
mannen... En aen deze zending zal de liberale partv
nimmer te kort blyven! (Verbond van Aeiït).
n,pn?R van ?0nrn senaleur voor het arrondisse-
menlRousselaere heeft gisteren plaets gehad.M.Gilles
v»n fi7QC| Yl' V-lIseff,lem heeft 6G9 stemmen
van 679 bekomen en is als senateur in vervanging van
wylen M. Deneckere uitgeroepen.
Gy zingt en gy ziet ginds de geele blaedren
Uil 't bosch gezweept door koude noorderwind;
Gy ziet uw nestje bloot ginds in de lind.
Dat gy met zachte pluimjes moest vergaedren!
Gy zingt omdat gy aen de lente denkt
Om dat zy telkens u geneugten brengt.
Uw levensdagen zyn met heil doorsponnen
o Zanger! u wacht nieuw en bly genot!
Maer hem, de dichter, wien het wreede lot
Vervolgt, wien niemand komt wat heilstand jonnen,
Wien niemand moed schen kt,niemand wil verslaen,
Die eenzaem langs het levenspad moet gaen,
Die dichter, vogel, moet men diep beklagen
o Ja, de gloed die in zyn ziele woedt,
Waermede hy zyne treurgezangen voedt.
Moet hem verslinden, hem het hert doorknagen
Helaes! alzoo sleept hy zich zelf naer't graf,
En daér slechts vallen al zyn smerten af!
Dixmude, 19 October 1854.
AD. B.
